வெட்கத்தை கேட்டால் என்ன தருவாய்?

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 9:05 am

First topic message reminder :

அழகான பொருட்களெல்லாம்
உன்னை நினைவுபடுத்துகின்றன,
உன்னை நினைவுபடுத்துகிற
எல்லாமேஅழகாகத்தான்
இருக்கின்றன. .

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:10 pm

உறக்கத்திலிருந்து
சட்டென்று விழிப்பு
வந்துபார்த்தபோது ...

அருகில் அமர்ந்து
என்னையே பார்த்துக்
கெண்டிருந்தாய் நீ.

அப்புறம் விழிப்பு
வராதா என்ன.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:11 pm

இரவில் நீ தூங்கிக்
கொண்டிருப்பதை
பார்க்கவேண்டும்
என்பதற்காகவே
ஒரு விளக்கு வாங்கி
வந்திருக்கிறேன் ...

என்று ஒரு நாள்
விளக்கொன்றை
என் கையில் கொடுத்தாய்.

ச்சீ .. அதைப் பிடித்துக்
கொண்டிருக்கவே
வெட்கமாய் இருந்த தெனக்கு.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:13 pm

நீ இல்லாத பகல் நேரங்களில் ...
அந்த விளக்கை எடுத்து
வைத்துக்கொண்டு
தினம் என் புடவைத் தலைப்பால்
துடைத்துக் கொண்டிருப்பேன் ...

இந்த அறையின் சுவர்களில்
கூட தூசு படிந்துவிடாத
போது இந்த விளக்கில்
மட்டும் எப்படி
தூசு படியும் ...
என்கிற கேள்வியுடன்.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:14 pm

நான் உன் மடியில்
படுத்துக்கொள்கிற
நேரங்களை விட ...
உன்னை என் மடியில்
படுக்க வைத்துக்கொள்கிற
நேரங்களுக்காகவே
நான் வாழ்கிறேன்.

நீ இருக்கும்போது
சுமைகளற்று இருக்கும்
என் மடியும் மார்பும்
நீ எழுந்து போனபின்
கனமாகிப் போகிறது.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:15 pm

"என் உதடுகளைக்
காணவில்லை.
உனக்கு முத்தமிடுகையில்தான்
தொலைந்திருக்க வேண்டும்.
தேடிப் பிடித்துத்
திருப்பிக் கொடுத்துவிடு"
என்கிறாய்.

உன்னிடம் திருப்பிக்
கொடுத்தால் மட்டும் என்ன ...
மீண்டும் என்னில்
எங்காவது தொலைக்கக்தானே
போகிறாய்.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:17 pm

ஒரு நள்ளிரவில்
படுக்கையிலிருந்து
எழுந்துபின் வாசல்
திறந்து தோட்டத்தில்
புல் தரையில் அமர்ந்தாய்.

பனி கொட்டியது.
ஓடிப் போய் ஒரு போர்வை
எடுத்து வந்து உன் அருகில்
அமர்ந்தேன்.

ஈரம் ஏந்திய
நிலா வெளிச்சம்.
ரொம்ப குளிர்.

போர்வையை
உன் தலையில்
போர்த்த முயல்கையில்
அதை வாங்கி தூர வைத்தாய்.

உன் முகத்தை
இரு கைகளிலும் ஏந்தி ...
இப்படி பனியில்
நனைந்தால்
உடம்பு என்ன ஆகும் ...
என்றேன்.

அதற்குத்தான் நீ இருக்கிறாயே ...
என்றாய்.
உனக்கொரு முத்தம்
கொடுத்துவிட்டு
உன் மடியில்
படுத்துக் கொண்டேன்.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:19 pm

உடம்புக்கு ஆகாது ...
என்று அம்மா சொல்லிய
நேரங்களையெல்லாம்
நீ அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறாய்.
மீண்டும் உன் தலையில்
கை வைத்துப் பார்த்தேன்.

ஈரம் போர்வை எடுத்த நீண்ட
என் கையைத் தடுத்தாய்.
ரொம்ப ஈரமாயிடுச்சு ...
என்ற என்னிடம்
எதுவும் பேசாமல்
உன் மடியில் கிடக்கும்
என் நெஞ்சில் விரல் நீட்டினாய்.

அய்யோ ... இப்படித்தான்
சுளீர் சுளீர் என்று அடிக்கிறாய்
இந்த சில நாட்களாய்.

உன் காதலியாய் இருந்து
அனுபவித்ததை விட
ஆயிரம் மடங்கு அதிகமாய்
உன் மனைவியாகி
அனுபவிக்கிறேன்.

வெட்கத்துடன்
என் மார்புச் சேலையை
எடுத்து உன் தலையில்
போர்த்திவிட்டேன்.

அப்படியே என்னை
இழுத்து அனைத்துக்
கொள்கிறாய்.
என்ன செய்வேன் நான்.
அதிகமாய்ப் போனால்
அழலாம்.
அவ்வளவுதான்.

by **Admin** Sat Jan 10, 2009 12:21 pm

என்னை மட்டுமல்ல ...
வாழ்கிறேன் என்கிற பெயரில்
இந்த மண்ணின்
எல்லா அழகுகளையும்
ரசித்து ரசித்துச் ச
க்கையாய் பிழிந்து போடுபவன் நீ.

ஆனாலும் எல்லாமே
உனக்காகவே மீண்டும்
உயிர்த்தெழுகின்றன.

நானும்தான்.

வெட்கத்தை கேட்டால் என்ன தருவாய்?

தபுசங்கர்