சக்தி, திருவருள் தருவாய்!! (கவிதை)

**kirikasan** · **kirikasan** Sat Nov 19, 2011 11:37 pm

திருநட மிடுமென் னறிவெனுங் கருவில்
உருவமின் றிருப்பவளே
இருளெனு மாயை இதுவரை கண்டேன்
தருமொளி பெரிதுனதே
வருமிடர்கொண்டே பகையுற இரும்பின்
துருவென உருவழிந்தேன்
பெருமளவாக இருமன துழலும்
செருகினி லெனையிழந்தேன்

ஒருமையில் மனமும் உள்ளொளிதானும்
தருசுடர் எனவருவாய்
எருதினில் ஏறும் தருமனும் உயிரை
வெருகிடப் பெறமுதலாய்
மருவியென் அறிவை தருவதில்குறையை
ஒருபொழு தினிகுறையாய்
சருகெனக் கருக முதலலுரு மாற்று
தருவினில் கனியெனதாய்

உருவினி லன்பும் பெருமையு மறிவும்
வருமுன திருமனதால்
தெருவினில் வீழும் சொரி பனியாக
உருகிட முதலறிவாய்
மருகிடு மனதில் மாற்றமுந் தந்து
மெருகினை யுடைமனதாய்
அருகினில் நெருங்கி ஒருதென தாயாய்
இருயெனை வழிநடத்தாய்

திருமறை யோதும் பெருவிடந் தன்னில்
சருகென மருகுதலாய்
அருமையென் றெதையோ உருவிழந் திடவே
தரும்பொருள் செயவிழைத்தாய்
நெருங்கியென் னிதயம் சுருங்கிட முதலே
தருந்திரு வருள்தனிலே
மருந்தென மனதில் மருவிய துன்பம்
அருகிட வழிபுரிவாய்

அருவியு மாழி இருதிசை செல்லும்
ஒருங்கிடு மதிலிணையும்
பருவமும் கொள்ளக் கருமுகில் மின்னும்
பெருமழை புவியணுகும்
முருகெனும் தமிழும் அரும்பொரு ளிசைய
தரும்வித மெனைதெரிவாய்!
இருமனக் குருவாய் கருமமும் நிறைவாய்
பெருகிட அருள்புரிவாய்!