ம. ரமேஷ் கஸல் (கவிதை)கள்

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

நான்
கதறி அழத் தொடங்கும் முன்னே
கடவுள்
உறங்க ஆரம்பித்துவிடுகிறான்.
எங்கே நான் விடும் சாபம்
காதில்
கேட்டுவிடுமோ என்று பயந்து.

மழைக் காலப் பொழுதுகளில்
நனைகிறேன்
உன் நினைவுகளில்

களைப்பைப் போக்க வரும்
உன் நினைவுகள்
கண்ணீரைத்
தந்துவிட்டுப் போய்விடுகிறது

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

அழுவது என்னவோ
நான்தான்
வலிக்கிறது என்கிறது
உன் நினைவுகள்

வந்து போகும்
உன் நினைவுகள்
என்னைக்
கொன்று போட்டுவிட்டுப்
போனால் கூட பரவாயில்லை
மதுவிலும் கண்ணீரிலும்
கழிவதா வாழ்க்கை?

உணவு மறந்த காலங்களில்
உடல் களைப்பு அடைவதைப்போல
உன் நினைவுகள்
இல்லாதக் காலங்களில்
இதயம் களைப்படைந்து விடுகிறது

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

நாம் நம்
இதயத்தையும்
பெயரையும்
பிரிவைப் பற்றிச் சிந்திக்காமல்
மாற்றிக் கொண்டோம்

பிரிவு நேரும்
என்பதைச் சிந்திக்காமல்
சத்தியம் செய்துகொண்டோம்
காதலர்கள் எல்லோருமே
பொய் பேசுபவர்கள்தான்

எத்தனை ஆயிரம்
பொய்கள் பேசி இருப்போம்
அதில்
நீயும் நானும் சொல்லிக்கொண்ட
“நான் உன்னைக் காதலிக்கிறேன்”
என்பது மட்டும்
உண்மையாக இருந்திருக்குமா என்ன?

**இளமாறன்** · **இளமாறன்** Fri 25 Nov 2011 - 0:58

அழுவது என்னவோ
நான்தான்
வலிக்கிறது என்கிறது
உன் நினைவுகள்

வந்து போகும்
உன் நினைவுகள்
என்னைக்
கொன்று போட்டுவிட்டுப்
போனால் கூட பரவாயில்லை
மதுவிலும் கண்ணீரிலும்
கழிவதா வாழ்க்கை?

நல்ல காதல் பிரிவுக்கவிதை மகிழ்ச்சி

நீண்ட நாட்களாக உங்கள் கவிதைகள் பார்க்க முடியவில்லையே

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

இளமாறன் wrote:
அழுவது என்னவோ
நான்தான்
வலிக்கிறது என்கிறது
உன் நினைவுகள்

வந்து போகும்
உன் நினைவுகள்
என்னைக்
கொன்று போட்டுவிட்டுப்
போனால் கூட பரவாயில்லை
மதுவிலும் கண்ணீரிலும்
கழிவதா வாழ்க்கை?

நல்ல காதல் பிரிவுக்கவிதை

நீண்ட நாட்களாக உங்கள் கவிதைகள் பார்க்க முடியவில்லையே