நம் சுடுகாட்டுப் பக்கம்.

பி.அமல்ராஜ் · பி.அமல்ராஜ் Sun Oct 30, 2011 9:28 pm

ஒரே பாதை.
ஒற்றையாய் நான்
துணையாய் - என்
நம்பிக்கை.

அந்த மரங்களோடு - எனக்கு
பழக்கம் இல்லை.
அந்த காற்றும் கூட
பழக்கப்பட்டதாய் இல்லை.
மூக்கு வரை வந்துபோகும்
அந்த மணம் கூட - முன்பு
அனுபவித்ததாய் இல்லை.

அந்த
காற்று முறைக்கிறது
மரம் செடி கொடி
காற்றை கலைக்கிறது
ரீங்காரம் இடும் வண்டுகூட
காதடைக்க அலறுகிறது..

என்முன்னே
யாரோ செல்வதாய்
என்பின்னே
யாரோ வருவதாய்
என் பிரமை மட்டும்
பித்தலாட்டம் ஆடுகிறது..

அந்த
முந்திய இரவின்
பிந்திய கீறல்கள்
என்
சிகையில் விழ - என்
விழிக்குள் விழும்
விம்பங்கள் எல்லாம்
தலைகீழாவே தொங்குகிறது..

பயத்திடம் மாட்டிக்கொண்ட
என்
பிரயத்தனம் - அந்த
முதியவர் சொன்னதில்
மொத்தமாய் செத்தது..

"தம்பி,
இந்தபக்கம்
ஏன் வந்தாய்?
இது - நம்
துரோகிகளும் தியாகிகளும்
புதைந்து தூங்கும்
புண்ணிய சுடுகாடு..
சிலவேளை உன்னைக்கண்டால்
தியாகிப் பேய்கள் கட்டிப்பிடிக்கலாம்
இல்லை மீண்டும் உன்னை
துரோகிப் பேய்கள் காட்டிக்கொடுக்கலாம்..

**சிவா** · **சிவா** Sun Oct 30, 2011 9:40 pm

///நம்
துரோகிகளும் தியாகிகளும்
புதைந்து தூங்கும்
புண்ணிய சுடுகாடு..
சிலவேளை உன்னைக்கண்டால்
தியாகிப் பேய்கள் கட்டிப்பிடிக்கலாம்
இல்லை மீண்டும் உன்னை
துரோகிப் பேய்கள் காட்டிக்கொடுக்கலாம்///

அருமையானக் கூறியுள்ளீர்கள் அமல்!