செய்தாலி கவிதைகள்

by செய்தாலி Mon Oct 24, 2011 4:09 pm

கோபம்

எனக்கு எதிரானவன்
என்னுள் மறைந்த்திருக்கிரன்
அவ்வபோது வெளிப்படுவான்
புயலினைப்போல்
புன்னகை தருணங்களில்
அகன்று நிற்பான்
அன்னியனாய்
***********************
நாணம்

முலைப்பால் பருவத்தில்
என் லீலைகளை
உறவினர்களின் நகைப்பில்
ஒளிரும் தருணம்
என்னை ஒழித்துகொள்கிறேன்
அம்மாவின் முந்தானைக்குள்
********************************
தேடல்

கிராமத்து வீதிகளில்
கண்ணாம்பூச்சி விளையாட்டில்
ஒளிந்திருந்த தெருக்கோடிகளில்
ஒரு முறை தேடிப்பார்க்கிறேன்
காலத்தில் துலைந்த்துபோன
பால்ய நாட்களை
***********************************
காற்று

ஆடையின்றி குளிக்கையில்
அத்துமீறி நுழைகிறான்
அனுமதியின்றி தொடுகிறான்
என் அங்கங்களை
************************
வறுமை

முன்னறிவிப்பின்றி
விருந்தினர்களின் வருகை
வறண்டு சுருண்ட முகத்தில்
இரவல் புன்னகையுமாய்
வாசப்புரத்து வரவேற்கையில்
அடுப்பின் மேல்சுவட்டில்
உறங்கியிருந்த பூனை
சட்டிகளை உருட்டியபடி
வெளியேறியது
***************************
அனுமதி

தென்றல் என்னசொல்லியதோ
சரியென்று தலையசைத்தது
மரக்கிளைகள்
************************
-நன்றி திண்ணை

திண்ணை இணைய வார இதழில் வெளிவந்தது

by **ayyamperumal** Mon Oct 24, 2011 4:13 pm

தென்றல் என்னசொல்லியதோ
சரியென்று தலையசைத்தது
மரக்கிளைகள்
************************

என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை . ஆகையால் மகிழ்ச்சி

by **ஜாஹீதாபானு** Mon Oct 24, 2011 4:16 pm

தேடல்

கிராமத்து வீதிகளில்
கண்ணாம்பூச்சி விளையாட்டில்
ஒளிந்திருந்த தெருக்கோடிகளில்
ஒரு முறை தேடிப்பார்க்கிறேன்
காலத்தில் துலைந்த்துபோன
பால்ய நாட்களை

அருமை சூப்பருங்க

நானும் என் ஊருக்கு சென்றால் ஒவ்வொரு தெருவையும் ஏக்கத்துடன் பார்ப்பேன்

by **rameshnaga** Mon Oct 24, 2011 4:20 pm

வெகு நன்றாய் இருக்கிறது செய்தாலி உங்களது குட்டிக் கவிதைகள்.

by சதாசிவம் Mon Oct 24, 2011 4:21 pm

நாணம்

முலைப்பால் பருவத்தில்
என் லீலைகளை
உறவினர்களின் நகைப்பில்
ஒளிரும் தருணம்
என்னை ஒழித்துகொள்கிறேன்
அம்மாவின் முந்தானைக்குள்

அழகிய சிந்தனை, மகிழ்ச்சி

அன்று ஒளிய ஆரம்பித்து வாழ்க்கை முழுதும் யாராவது பின்னால் நாம் ஒளிந்து தான் வாழ்கிறோம்.

by செய்தாலி Mon Oct 24, 2011 4:53 pm

அய்யம் பெருமாள் .நா wrote:
தென்றல் என்னசொல்லியதோ
சரியென்று தலையசைத்தது
மரக்கிளைகள்
************************

என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை . ஆகையால்

மிக்க நன்றி நண்பா

by செய்தாலி Mon Oct 24, 2011 4:59 pm

ஜாஹீதாபானு wrote:தேடல்

கிராமத்து வீதிகளில்
கண்ணாம்பூச்சி விளையாட்டில்
ஒளிந்திருந்த தெருக்கோடிகளில்
ஒரு முறை தேடிப்பார்க்கிறேன்
காலத்தில் துலைந்த்துபோன
பால்ய நாட்களை

அருமை

நானும் என் ஊருக்கு சென்றால் ஒவ்வொரு தெருவையும் ஏக்கத்துடன் பார்ப்பேன்

மிக்க நன்றி சகோ

by செய்தாலி Mon Oct 24, 2011 5:06 pm

rameshnaga wrote:வெகு நன்றாய் இருக்கிறது செய்தாலி உங்களது குட்டிக் கவிதைகள்.

மிக்க நன்றி கவிஞரே

by செய்தாலி Mon Oct 24, 2011 5:07 pm

சதாசிவம் wrote:நாணம்

முலைப்பால் பருவத்தில்
என் லீலைகளை
உறவினர்களின் நகைப்பில்
ஒளிரும் தருணம்
என்னை ஒழித்துகொள்கிறேன்
அம்மாவின் முந்தானைக்குள்

அழகிய சிந்தனை,
அன்று ஒளிய ஆரம்பித்து வாழ்க்கை முழுதும் யாராவது பின்னால் நாம் ஒளிந்து தான் வாழ்கிறோம்.

மிக்க நன்றி தோழரே

by **உமா** Mon Oct 24, 2011 5:20 pm

செய்தாலி wrote:

கோபம்

எனக்கு எதிரானவன்
என்னுள் ~~மறைந்த்திருக்கிரன்~~ மறைந்திருக்கிறான்.
அவ்வபோது வெளிப்படுவான்
புயலினைப்போல்
புன்னகை தருணங்களில்
அகன்று நிற்பான்
அன்னியனாய்

பல நேரங்களில் என்னுள் இவன் வெளிப்பட்டு பல பிரச்சனைகளில் என்னை மாட்டி விடுகிறான்...அடிக்கடி கோவப்பட்டால் அந்த கோவத்திர்க்கும் மதிப்பு இல்லை என்பார்கள்..உண்மையிலே கோவம் இருக்கும் இடத்தில் குணமிருக்கும் என்பார்கள்.. இதை கேட்டு கோவ படுவதா...அமைதியாய் செல்வதா செய்தாலி..

நல்ல வரிகள்.

***********************
நாணம்

முலைப்பால் பருவத்தில்
என் லீலைகளை
உறவினர்களின் நகைப்பில்
ஒளிரும் தருணம்
என்னை ஒழித்துகொள்கிறேன்
அம்மாவின் முந்தானைக்குள்

நாணம் பெண்களின் அழகே...அவ்வப்போது இதை காண்பதே அரிதாகிவிட்டது...உங்களுக்கு நன்றி கவிதையிலாவது கண்டேனே....

********************************
தேடல்

கிராமத்து வீதிகளில்
கண்ணாம்பூச்சி விளையாட்டில்
ஒளிந்திருந்த தெருக்கோடிகளில்
ஒரு முறை தேடிப்பார்க்கிறேன்
காலத்தில் துலைந்த்துபோன
பால்ய நாட்களை

கடந்துவிட்ட காலம்..சொல்லிவிட்ட வார்த்தை..

இனி திரும்பவே பெற இயாது செய்தாலி...

***********************************
காற்று

ஆடையின்றி குளிக்கையில்
அத்துமீறி நுழைகிறான்
அனுமதியின்றி தொடுகிறான்
என் அங்கங்களை

சற்று சிரிக்க வைத்தது இந்த வரிகள்...உங்கள் கற்பனைகளை என்னையே...

************************
வறுமை

முன்னறிவிப்பின்றி
விருந்தினர்களின் வருகை
வறண்டு சுருண்ட முகத்தில்
இரவல் புன்னகையுமாய்
வாசப்புரத்து வரவேற்கையில்
அடுப்பின் மேல்சுவட்டில்
உறங்கியிருந்த பூனை
சட்டிகளை உருட்டியபடி
வெளியேறியது

இந்த மாதிரி சூழ்நிலைகளில் மனம் மிக வேதனை கொள்ளுமே,,,என்ன செய்வது எங்கே செல்வது யாரை கேட்பது என்று குழப்பத்திலே நமக்கு வியர்த்து விடும்...சூழ்நிலைகளை நானும் சந்தித்து இருக்கேன்..

ஆழமாக சிந்திக்கிறீங்க சகோ.

***************************
அனுமதி

தென்றல் என்னசொல்லியதோ
சரியென்று தலையசைத்தது
மரக்கிளைகள்

நல்ல சிந்தனை...

***********************
-நன்றி திண்ணை

திண்ணை இணைய வார இதழில் வெளிவந்தது