இதற்கு ஒரு கவிதை தாருங்கள்..

by **Aathira** Sun Oct 16, 2011 10:19 pm

First topic message reminder :

இதற்கு ஒரு கவிதை தாருங்கள்.. - Page 18 17696452_11267723_41170589

by அனந்தம் ஜீவ்னி Thu Nov 03, 2011 11:55 am

ஒருவரில் ஒருவர் கரைந்தபடி
உருகும் மோனத்தின் சௌந்தர்யம் சூழ
அமர்ந்திருக்கிறோம் நாம்.

விளக்குகள் அல்ல
உன் புன்னகைதான் இத் தருணத்தின் மீது ஒளி பாய்ச்சுகிறது.

அலை மோதும் சப்தங்கள்
நிசப்தத்தை ஊடுருவி
லயம் கூடிய இசையென அதிர
ஓளியின் மினுமினுப்பை தன் உடலெங்கும் நிறைத்தபடி
என் முன் அமர்ந்திருக்கும் தோழியே!
நீ அறிவாயா
அற்புதத்தின் இந்த தருணம்
அழியா சித்திரமாய்
வாழ்வின் பக்கங்களில்
நெடுகாலம் உயிர்த்திருக்கும் என்பதை.

by **kirikasan** Thu Nov 03, 2011 2:18 pm

Aathira wrote:

இது மேற்குலக ஜோடியாக இருக்கலாம் என்பதால் வேடிக்கையாக எழுதினேன்

வானிடை சூரியக் குஞ்சுகளைக் கொண்டு
வஞ்சியுன் காலடியில்
தேனிடையாளுனைச் சுற்றிவைத்தேன் அந்தத்
தேவரமுத மெனும்
பானமருந்திடப் பங்குகொள்வேன் இந்தப்
பாயுமருவி யெங்கும்
மேனிதனி லிளங்காற்று மருவிட
மிக்க மகிழ்வு கொண்டாய்

நானுனைத் திங்களின் நல்வதனம்கொண்ட
நங்கையே காதல்கொண்டேன்
வானுமோடி வளைந் தூரப் புவியினைக்
வந்து தழுவுதல் காண்
நானும்நீயும் அதுபோல இணைந்திட
நாளிதில் நிச்சயிப்போம்
தேனைப் பழித்திடும் இன்குரலால் அலை
போலக் கிளுகிளுத்தாள்

-கிரிகாசன்
பி.கு முதலிருந்த முடிவு சரியில்லாததால் மாற்ரிவிட்டேன்

by **Aathira** Fri Nov 04, 2011 7:43 pm

Tamizhmuhil wrote:
Aathira wrote:

இந்த அழகான விளையாட்டுப் புள்ளங்களுக்கு கவிதை எழுதலாமா உறவுகளே....

உழைக்கும் காலத்தில்
உட்காரக் கூட நேரமில்லை....
உள்ளத்து ஆசையெல்லாம்
மலையாய் சேர்ந்திருக்க
இன்று ஒவ்வொன்றாய் நிறைவேறும்
அன்பின் அரவணைப்பிலே!!!
காலங்கள் மாறலாம்....
காட்சிகள் மாறலாம்.....
உள்ளத்து உதித்த காதல்
ஒரு நாளும் மாறாதம்மா!!!

அன்பு தமிழ் முகில்,
அப்ப இளைமை க்னவெல்லாம் நிறைவேறும் காலம் முதுமை என்கிறீர்கள். கொள்ளை ஆசையைக் கள்ளத்தனமில்லாமல் ரசிக்கும் பருவம் என்கிறீர்கள். இயல்பான நடைமுறைக் கவிதை.காலங்கள் மாறினும் மாறா காதலை அழகாகக் கூறியமைக்கு வாழ்த்துகளும் நன்றியும்.தாமதமான பின்னுட்டத்திற்கு வருந்துகிறேன். பதிவிட்டது தெரியாமல் போனது.

by பி.தமிழ்முகில் Fri Nov 04, 2011 8:09 pm

உங்களது கருத்துக்கு மிக்க நன்றி சகோதரியே...

by Guest Fri Nov 04, 2011 8:19 pm

Aathira wrote:

காலன் வந்து கதவை தட்டும் முன்
களிப்புடனே விளையாடிவோம் மழலைகளாக
களிப்பு தந்த இசைவான இனிமையை
கனிந்த இதயத்தில் காத்திடு

இதயமே கரைந்து போய்விடும் எனில் உன்
இனிய ஆன்மாவில் பாதுகாத்திது எனக்காக

இனி வரும் பிறவிகளில்
இனிய மன வாயிலை திறந்து ,
இனியும் நான் காத்திருப்பேன் உனக்காக

by பி.தமிழ்முகில் Sat Nov 05, 2011 4:01 am

Aathira wrote:

அன்பு உறவுகளே நீங்க அடுத்த கவிதை எழுத படம் இதோ..

ஆயிரம் சவால்களை
முன்னிறுத்தி
பொறுப்புகள் பல
அளித்து
மலையென துன்பங்கள்
எதிர் வந்த போதும்
கேள்விக் கணைகள்
பல தொடுத்து
சோர்வுற‌ச் செய்த போதும்
தன்னம்பிக்கை மிகக் கொண்டு
துணிவினை துணையாக்கி
வெற்றியை தனதாக்கி
நிமிர்ந்து நிற்கிறாள்
புதுமைப் பெண்!!!

by **T.N.Balasubramanian** Sun Nov 06, 2011 6:46 am

[quote="Tamizhmuhil"][quote="Aathira"]

இதற்கு ஒரு கவிதை தாருங்கள்.. - Page 18 300443_164268700331430_100002449020996_308407_932564259_n

அன்பு உறவுகளே நீங்க அடுத்த கவிதை எழுத படம் இதோ..

ஆழ்கடலின் ஆழத்தையும்
அகல,நீளத்தையும்
அளந்திடுவேன் அம்சமாய்.
இமய உச்சியில்,நின்று,இம்மி பிசகின்றி,
இயம்பிடுவேன் காற்றின் வேகத்தையும்.
தோற்றிடுவேன் உன்மன என்ணத்தை,
எழுத்தில் வடித்திட,
வேள்வித் தாயே!
கேள்வித் தாயானாயே!!
கேள்விக்குறிக்கு சித்திரக்குறியாவது ,
நீதானே பெண்ணே!!
ரமணியன். , ,

by **T.N.Balasubramanian** Sun Nov 06, 2011 7:24 am

Tamizhmuhil wrote:
Aathira wrote:

அன்பு உறவுகளே நீங்க அடுத்த கவிதை எழுத படம் இதோ..

ஆயிரம் சவால்களை
முன்னிறுத்தி
பொறுப்புகள் பல
அளித்து
மலையென துன்பங்கள்
எதிர் வந்த போதும்
கேள்விக் கணைகள்
பல தொடுத்து
சோர்வுற‌ச் செய்த போதும்
தன்னம்பிக்கை மிகக் கொண்டு
துணிவினை துணையாக்கி
வெற்றியை தனதாக்கி
நிமிர்ந்து நிற்கிறாள்
புதுமைப் பெண்!!!

பதுமை பெண்ணை,

புதுமை பெண்ணாக்கிய

பெருமை உமக்கு.

அருமையான கருத்து

ரமணியன்.

by **kirikasan** Sun Nov 06, 2011 7:27 am

ஏன்? விதியே ஏன்?

(என்ன? ஏது? எவன்? எப்போது? இவளை கண்டனன்
சொன்னதேது? சொல்லில் நல்ல அன்பைத் தந்தவன்
மின்னலேது? மழைகளேது? இடியைத் தந்துமே
தன்னை விட்டுப் பிரிந்தபோது ஏங்கி அழுகிறாள்!)

ஏன் சிரித்தாய் ???
இவளைப் பார்த்து - அபலையாயினள்
ஏன் பிரித்தாய் ???
இமைகள்மீது - ஈரம்கொண்டனள்
ஏன் விரித்தாய் ???
வலைகள் என்னும் - சதிகள்கண்டனள்
ஏன் உரித்தாய் ???
இவளின்வாழ்வு - இருளைக்கொண்டனள்
ஏன் வரித்தாய் ??
தனிமையொன்றே - முடிவென்றாயினள்
ஏன் தரித்தாய் ???
கொடிய நாமம் - துயரில் மூழ்கினள்
ஏன் சரித்தாய் ???
இவளின் வாழ்வை - பதுமையாயினள்
ஏன் பெரிதாய் ???
வாழ்வு கேள்விக்குறியென்றாயினள்

-கிரிகாசன்

by பி.தமிழ்முகில் Sun Nov 06, 2011 9:54 pm

T.N.Balasubramanian wrote:
Tamizhmuhil wrote:
Aathira wrote:

அன்பு உறவுகளே நீங்க அடுத்த கவிதை எழுத படம் இதோ..

ஆயிரம் சவால்களை
முன்னிறுத்தி
பொறுப்புகள் பல
அளித்து
மலையென துன்பங்கள்
எதிர் வந்த போதும்
கேள்விக் கணைகள்
பல தொடுத்து
சோர்வுற‌ச் செய்த போதும்
தன்னம்பிக்கை மிகக் கொண்டு
துணிவினை துணையாக்கி
வெற்றியை தனதாக்கி
நிமிர்ந்து நிற்கிறாள்
புதுமைப் பெண்!!!

பதுமை பெண்ணை,

புதுமை பெண்ணாக்கிய

பெருமை உமக்கு.

அருமையான கருத்து

ரமணியன்.

உங்களது கருத்துக்கும் ஊக்கத்துக்கும் மிக்க நன்றி.