அம்மாவும்....ஒரு பீட்ஸா பெண்ணும்...

First topic message reminder :

அம்மா குறித்தான ஒவ்வொரு ஞாபகமும்...
அத்தனை அழகானது...
ஒவ்வொருமுறையும் என் ..
முழுப்பெயரையும் சொல்லிக் கூப்பிடும்...
"கள்ளமற்ற" என் அம்மாவின் பிரியத்தைப் போலவே.

உச்சி நெற்றியில் குங்குமமும்..நெற்றியில் திலகமும்..
மஞ்சள் பூசிய முகமுமாய்..
கோவிலில் அலங்காரம் செய்யப்பட்ட தாயார் விக்ரகம்..
வீட்டிற்கு வந்ததைப் போலிருப்பாள்.

ஒருபோதும்...
வீடு விட்டு வெளியே சென்றறியாத அவள்
தன் சிறகுகளை விரித்தபடி....
பறந்துகொண்டே இருப்பாள்...தன் வீடெங்கும்.
அவள் சிறகுகளுக்கடியில்...
அடைக்கலம் தேடும் குஞ்சுகளாய்...
குழந்தைகளும்..அப்பா,தாத்தா,பாட்டி..எல்லோரும்.

வெளிப்பார்வைக்கு... அவள்
"உலகம் தெரியாதவள்"
ஆனால்-
எங்களின் உலகமாய் அவளும்...
அவளின் உலகமாய் நாங்களும்
"பறந்து கொண்டே இருக்கிறோம்"-
இந்தக் கணம் வரை.

ஒரு காதலைப் புரிந்து கொள்ளும்
வயது எனக்கு வாய்த்த போது..
நான் இரசித்தது அம்மாவின் "காதலைத்தான்".
யாரையும் உறுத்தாத...
அம்மாவிற்கும் ..அப்பாவிற்கும்....
இழையோடிய காதல்....
இதுவரை எந்தக் காவியத்தாலும்...சொல்லப் படாதது.
இனியும்...யாராலும் எழுத இயலாதது.

இதுநாள் வரை..
முறுக்கும், சுழியனும், வெல்லசீடையும், அப்பளமும்..
தின்று வளர்ந்த அம்மாப் பையன் நான்.
இன்றுதான் இவளைப் பார்த்தேன்.
பாப் கட்டிங்கும், பீட்ஸ்ஸாவும், நுனி நாக்கு ஆங்கிலமுமாய்..
இவள் "வேறு"...அழகாய் இருக்கிறாள்.

இப்போது தோன்றுகிறது...
அம்மா கொஞ்சம் "மடி சஞ்ஜியோ?.....என.
அம்மாவிற்கும்...என் வயதிற்குமான
போராட்டம் துவங்கியிருக்கிறது...

பாவம்! அம்மா!
இதில் அவள் தோற்றுப் போய்விடக் கூடும்!

ரொம்பவும் நன்றி! இளமாறன்.,
ரொம்பவும் நன்றி! ஹிஷாலீ.