புன்னகையை இழந்த பருவம்.

by **rameshnaga** Fri Sep 30, 2011 9:07 pm

பள்ளிக் குழந்தையடி-அது
பறக்கும் பறவை இல்லையடி.
தன் வானம் தெரியாமல்..
ஒரு பள்ளி எனும் சிறையில்
தன் சிறகுகள் இழந்ததடி.

நேற்றுப் பிறந்ததெல்லாம்-
ஒரு வேற்று மனிதனைப் போல்
கண் விரித்தே நிற்குதடி.
வாடிய ஏடுகளில்
தன் வாழ்க்கை தொலைத்ததடி.

பாடத் திட்டமடி-அதற்குப்
பார்வையே இல்லையடி.
பன்னெடும் ஜென்மங்களாய்
பாவம் செய்தவன்தான் -இன்று
பள்ளிக் குழந்தையடி.

ஆண்டுகள் வளர்ந்த பின்னும் -நாட்டை
வளர்த்திடும் கனவுகள் இல்லையடி.
வண்டுகள் கூட மொய்க்கா-
காகிதப் பட்டம் பெறும்-வெறும்
காகிதப் பூக்களடி.

மூளை என்பதிங்கே-வெறும்
மூடிய பெட்டியடி.
தேர்வின் மணி அடித்தால்-
ஒரு ஆழிப் பேரலை போல்
தாளில் விழுந்து மறையுமடி.

பட்டங்கள் பெற்ற பின்னும்-இங்கே
வேலைகள் இல்லையடி.
வெறும் ஏடுகள் திருப்பியதால்-
ஒரு வாழும் தலைமுறையின்
வருடங்கள் எரிந்ததடி.

தேர்ச்சி விகிதமெல்லாம்
சரித்திரப் பொய்களடி.
மலட்டு மலர்களிடமும்
மகரந்தம் திருடும்-அரசின்
சாதனை நிகழ்ச்சியடி.

இலக்கியம் வேண்டுமடி-அது
இதயம் வளர்க்குமடி.
பூக்களைச் சொரிந்து நிற்கும்
புதிய கானகம் வேண்டுமடி.

அன்பினைப் பகிர்ந்திடாது-வெறும்
அறிவினால் வாழும் தலைமுறை
இழந்தது போதுமடி.
அறிவுடன்..அன்பும் சேர்ந்து
இலக்கியச் சமையல் செய்யும்
ஒரு இனிய சந்ததி வேண்டுமடி.

by **இளமாறன்** Fri Sep 30, 2011 9:52 pm

வண்டுகள் கூட மொய்க்கா-
காகிதப் பட்டம் பெறும்-வெறும்
காகிதப் பூக்களடி.

பாடத் திட்டமடி-அதற்குப்
பார்வையே இல்லையடி.

ஒரு பள்ளி எனும் சிறையில்
தன் சிறகுகள் இழந்ததடி.

உங்கள் ஆதங்கம் புரிகிறது

பெற்றோர்களை விட பிள்ளைகள் அதிகம் படிக்கிறார்கள்
பாவம் பிள்ளைகள்
வாத்தியாருக்கு பரீட்சை வைத்தால் பாஸ் பண்ணுவதே கஷ்டம்
ஜாலி