"அப்பார்ட்மெண்ட் வாழ்க்கைகள்"...

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri Sep 30, 2011 7:48 pm

அபார்ட்மெண்ட்களில் வசிக்கத் துவங்கியவுடன்..
வாழ்க்கையும் சுருங்கி விட்டது
அபார்ட்மெண்ட் அறைகளைப் போலவே.
இரண்டு ரூம்., ஒரு ஹால்., ஒரு சமையலறை.,
அட்டாச்ட் பாத்ரூமோடு...
நிறைவாகி விடுகிறது வாழ்க்கை.
அடுத்தவன் மூச்சை சுவாசித்துக் கொண்டே..
வலமிருந்து ...இடதுபுறம் திரும்புவதற்குள் ...
எவனையாவது இடித்துக்கொண்டே கழிகிறது வாழ்க்கை.
உறவு வட்டம்..வீட்டின் மூன்று பேரோடு சுருங்கிவிட..
கடைத்தெருவின் "ஹாய்"-களில் மலர்கிறது
தற்காலிக உறவுகள்.
உதடுகளோடு..உதிர்ந்துவிடும் உறவுகள்
நிரந்தரமாகிவிட...
வியாதிகளை வரவேற்கிறது ...
என் பின் இளமைப் பருவம்.
கடற்கரையில்...மூச்சிறைக்க நடக்கிறேன்..
என்றாலும்..
என் பின் இரவுக் கனவுகளில் வந்து...வந்து ...போகிறது..
என் அப்பாவின் கிராமமும்...கிராமத்து வீடுகளும்...மற்றும்
என் சிறுவயதைப் பகிர்ந்துகொண்ட...வெண்மைஉறவுகளும்.

**krishnaamma** · **krishnaamma** Fri Sep 30, 2011 7:53 pm

அப்பட்டமான நிஜம் ரமேஷ் , அந்த நாட்களை நினைக்கும் போது.... மனம் கனத்துத்தான் போகிறது சோகம்

அப்ப மனம் இருந்ததால் ...பணம் இல்லாததால் ........ஒரே ரூமில் 10 பேர் இருந்தோம், ( அம்மா வீட்டில்) இப்ப நிறைய பணம் இருக்கு, ...........ஆனால் மனம் இல்லாததால் தனியே இருக்கோம் பெரிய வீட்டில் அதாவது அபார்ட்மெண்ட் இல் சோகம்

அற்புதமான கவிதை புன்னகை

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri Sep 30, 2011 8:08 pm

ரொம்பவும் நன்றி! கிருஷ்ணாம்மா.

பாலாஜி · பாலாஜி Fri Sep 30, 2011 8:14 pm

மிகவும் அருமையான கவிதை.
அடுத்த வீட்டில் யார் வசிக்கிறார்கள் என்று தெரியாமல் வாழும் வாழ்க்கை ஒரு வாழ்க்கையா ?

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri Sep 30, 2011 8:25 pm

ரொம்பவும் நன்றி! வை.பாலாஜி.

aathma · aathma Fri Sep 30, 2011 8:41 pm

யதார்த்தமாய் சொல்லி இருக்கிறீர்கள் நிதர்சன வாழ்க்கையை மகிழ்ச்சி

இப்பொழுதெல்லாம் உறவு வட்டம் சுருங்கி , நட்பு வட்டம் பெருகிவிட்டது

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri Sep 30, 2011 9:12 pm

ரொம்பவும் நன்றி! ஆத்மா.

**கேசவன்** · **கேசவன்** Fri Sep 30, 2011 9:21 pm

நல்ல கவிதை

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri Sep 30, 2011 9:23 pm

ரொம்பவும் நன்றி! கேசவன்.

**இளமாறன்** · **இளமாறன்** Fri Sep 30, 2011 9:28 pm

எல்லோரும் சுயநலமாய் தனக்கென்று ஒரு வட்டம் போட்டு அதனுள்ளே இருக்கிறோம் .. ஆனால் மனசு மட்டும் ஏதோ ஒன்றை இழந்ததாகவே வறுத்த படுகிறது

கவிதைக்கு போய் அழகு ஆனால் உண்மை கூட சில வேளைகளில் அழகு தான் சூப்பருங்க