அகற்ற முடியா அழுக்கு

by மீனு Tue Sep 22, 2009 7:51 pm

கருவறையே
கல்லறையாய் மாறி
தாலாட்டுப் பாடவேண்டியவள்
ஒப்பாரிபாடிகொண்டிருக்கின்றாள்..

பாழாய் போன மனித
பிறவியை எடுத்ததற்காக
தினமும் நரகத்தை
அனுபவித்துகொண்டு..

வரம் கேட்டதற்காக
சாபத்தைக் கொடுத்த
இறைவனுக்கு
சாபம் கொடுத்துக்கொண்டு..

மரணத்தை எதிர்நோக்கி
மன்றாடிகொண்டிருக்கும்
தறுவாயில் கூடு
மாறவில்லையே இவர்கள்!!

சாதிவெறிபிடித்தலையும்
சண்டாளர்களும்
சாத்திரம் பேசி
சண்டைமூட்டுபவர்களும்
தீண்டாமை பேசும் தீயவர்களும்..

எத்தனை சீற்றங்கள்
வந்தாலும் இவர்களின்
மன அழுக்கை களையமுடியவில்லையே

by **சிவா** Tue Sep 22, 2009 7:54 pm

இதற்கு என்னதான் வழி!

by மீனு Tue Sep 22, 2009 7:57 pm

ஒரே வழி தான் உண்டு ,உலகம் அழியனும் ,மீண்டும் புதிதாய் உலகம் உருவாகனும்,எல்லோரும் மீண்டும் பிறக்கணும்,ஒரே இனம் ஒரே மதம் ஒரே மொழி என்று இருந்தால் ஓரளவு நிம்மதி ,

by வித்யாசாகர் Wed Sep 23, 2009 10:40 am

meenuga wrote:ஒரே வழி தான் உண்டு ,உலகம் அழியனும் ,மீண்டும் புதிதாய் உலகம் உருவாகனும்,எல்லோரும் மீண்டும் பிறக்கணும்,ஒரே இனம் ஒரே மதம் ஒரே மொழி என்று இருந்தால் ஓரளவு நிம்மதி ,

முற்றிலும் சரி.

இனி இந்த உலகத்தை அத்தனை துல்லியமாய் மாற்றிட முடியாது தான். தவிர முடிவென்பதும் ஒன்றின் ஆரம்பம் தானே. எனவே மொத்த அழிவிற்கு பின்னரே மெத்த தர்மம் மீண்டும் பிறக்கலாம்!

by தாமு Wed Sep 23, 2009 10:44 am

meenuga wrote:ஒரே வழி தான் உண்டு ,உலகம் அழியனும் ,மீண்டும் புதிதாய் உலகம் உருவாகனும்,எல்லோரும் மீண்டும் பிறக்கணும்,ஒரே இனம் ஒரே மதம் ஒரே மொழி என்று இருந்தால் ஓரளவு நிம்மதி ,

நல்ல கவிதை... உருக்கமான கவிதை... வாழ்த்துக்கள்...