கல்லூரி .....................

நண்பா !!!!!!
சந்தித்த நாட்களில் எல்லாம்
நாளை நாளை என
நாட்களை கழித்தோம்
நாட்காட்டியில் உள்ள காகிதம் போல
காகிதமும் குறைந்தது
நம் கல்லூரியின்
கனவுகளும் கலைந்தது ......

கல்லூரியில் உறங்கி
கனவுகளை வளர்த்தோம்
நிஜங்களை சுமந்து
நினைவுகளுக்கு விடை தந்து
நீங்காமல் சேருந்து
இருந்த நாட்கள் ........

தூங்காத எத்தனை இரவுகளில்
நிலைவையும் விலை பேசினோம்
பட்டங்களை பெறுவோமா !!!!!
என தெரியாமலே?????
எண்ணற்ற கனவு
கட்டடங்களை கட்டினோம் .........

நித்தம் நித்தம் கதை பேசியே !!!!
தத்தம் நட்பை வளர்த்தோம்
உறவுகள் இல்லை என்றாலும்
உனக்காக நானும்
எனக்காக நீயும்
எத்தனை எத்தனை இரவுகள்
எல்லாம் என்றும்
மறவாத நாட்கள் !!!!!!!!

நம் கால் படும் கல்லூரி சாலைகள்
கூட நமக்கு சோலைகளாக தான்
எத்தனை எத்தனை
குறும்பு வேலைகள்
அரும்பு மீசைகளை
அழகு நிலையங்களில்
அழகு பார்த்த நாட்கள் ....

பருவ தேர்வு வந்தால்
அக்கம் பக்கம் மட்டுமே
அண்ணாந்து பார்போம்
விடை பக்கங்களை பார்க்காமலே !!!!
விடை எழுதுவதை விட
எப்போது நடை கட்டுவோம்
என்பதையே கால்கள் விரும்பும் .........

ஓடி ஓடி
ஆடி பாடியே .
ஆண்டுகளை கழித்தோம் .
சின்னஞ்சிறு வாண்டுகள் போல ...

எண்ணி பார்க்க முடியாத
நாட்களை .
எண்ணில் அடங்காத
நினைவுகளை
ஓரிரு சொல்லில்
சுய குறிப்பாக எழுதி விட்டு

கண்ணீரை மட்டுமே
காணிக்கை தந்து
தணிக்க முடியாத சோகங்களோடு
சொல்லி கொண்டே !!!!!!!
விடை பெற்று
நட்புடன் நடை கட்டினோம் .

நிஜங்களுக்கு விடை தந்து
நெஞ்சங்களுக்கு ஆறுதல் தந்து
காலம் செய்த வஞ்சம்
என்றே விடை பெற்று
காணமல் தஞ்சம் அடைந்தோம் .........

காண்போமா என நெஞ்சங்கள் ஏங்க !!!!!!!!!!

கண்டு பழகி
உண்டு மகிழ்ந்து
நட்போடு உறவாடிய
நந்தவன நாட்களை ...

உன்னை பிரிந்து பாலையில்
அல்லவா !
தேடுகிறேன் .....

சொல்லாமல் பழகினோம்
இப்படி
வாழ்த்து சொல்லி
பிரிவதற்கா !!!!!

தவித்த காலங்களில்
எல்லாம் தாகம்
தீர்த்த எத்தனையோ
நண்பர்கள் ........

தவிக்க விட்டு செல்வதற்கா !!!!!

எத்தனை வேடங்கள்
எத்தனை புது புது பெயர்கள்
எல்லாம் சுவர்களில்
புன்னைகைகின்றன ......

நம் நட்பு கண்ணீரில் நனையும்
நான்கு வரி
முகவரிகளோடு
முகம் காணமல் .....

ஞாபகங்களை எல்லாம் ஒன்றாய்
கட்டி பட்டம் என்ற
பெயரில் அல்லவா !!!!!

நட்பாய் பறந்தோம் ......

முந்நூறு பக்க நோட்டிலும்
மூன்று ரூபாய் பேனாவிலும்
எங்கள் மூன்று ஆண்டு கழிந்தது

மூன்று மணி தேர்வும்
எங்களுக்கு
முக்கால் மணி நேரம் தான் .....

முதல் பருவம் வந்தால்
அரை மணி நேரம் முன்பு
மூச்சிரைக்க படிப்போம்
மூன்றாம் பருவம் வந்தால்
நாங்களும் கஜினி முகமது தான்
பதினெட்டு பேப்பர் படை எடுத்து
எழுதுவோம் ........

எங்கள் பேனாவும்
போரிடுகிறது பக்கத்தை நிரப்ப

இப்படி யுத்தங்கள் எல்லாம்
மூன்று ஆண்டில் மொத்தமாய்
முடிந்தது
திருப்பி பார்க்க முடியாத .
பக்கங்களாக ..

சுட்டு எரிக்கும் பாலையிலும்
முகம் சுளிக்காமல்
தோள் தந்தவன் என் நண்பன் நீ ......

கல்லூரி வாழ்க்கையை கவிதை நடையில் சொன்ன விதம் அருமை...
ஒரே திரியில் கவிதைகளை பதியும் விதம் நன்று....

இரவெல்லாம் விழித்து இருந்தாலும்
உனக்காக விடியலை தேடுவது
நட்பு .....
உறவெல்லாம் வெறுத்தாலும்
உனக்கு உள்ளம் தந்து
காப்பவன் நண்பன் ,........

முள்ளாகவும்
மலராகவும்
ஒரே செடியில் அல்லவா!!!!
நட்பாய் பூத்தோம்
துன்பங்களை
மறந்து ........
தோள் சாய்ந்து ......

நட்பாய் பூத்த நாட்கள் ........
ஒற்றை அடி பாதை
நாள் எல்லாம் ஓடியும்
தேயாத டயர்கள் ......

தினமும் சுட்டு எரிக்கும்
வெயிலில் அந்த ஒரு வீதியை
சுற்றினாலும்
உலகையே சுற்றிய உள் உணர்வு ....

எங்களுக்கு ஆயில் என்ஜின்
தேவைஇல்லை
ஆறு மீட்டர் கயறு போதும் .....

நாங்களும் புகை வண்டியை
கண்டுபிடிப்போம் ......

அவை எல்லாம் வளைந்த
பாதையில் விலை மதிக்க
முடியாத பயணங்கள் .........

எத்தனை முறை விழுந்தாலும்
விம்மி அழ மட்டுமே தெரியும் ......

விளையாட்டாக நகர்ந்த நாட்கள்
திரும்பவும் விளையுமா????????

பள்ளி என்றால் பதைபோம்
பாதை கடக்கவே கால்கள்
அழகாக நடிக்கும்.........

அதுவே விடுமுறை என்றால்
எங்கள் கால்களோடு
மனதும் சேருந்து பறக்கும் ..........

நட்பின் பயணம் தொடரும் ........