தொலைந்தவள்...

by குடந்தை மணி Thu Sep 15, 2011 5:27 pm

உனைக் காண தவிக்கும்
கண்களுடன் நடந்தேன்
நீண்ட நெடுந்தொலைவு

அந்த இறுதியடையா...
தொலைவினலே
தொலைந்தே போனேன்..

வானில் செல்லும் ஊர்தியாய்..
மிகச்சிறிய புள்ளியாய்
மறைந்த உன்னை..

தேடித்தேடி
என்னைத் தொலைத்தேன்
நீண்ட பெருவெளியில்..

கிடைக்கரியா முத்து போல..
சொட்டு மழை நீரை கையிலேந்தி
அதில் உனைத் தேடி பார்க்கிறேன்

மழை நின்ற மாலையின்
சாரல் காற்றில் தெறிக்கும் முல்லையின்பாற்
நீ சிந்திய சிரிப்பை தேடி பார்க்கிறேன்

by **rameshnaga** Thu Sep 15, 2011 6:23 pm

கற்பனை வெகு நன்றாய் இருக்கிறது..வாழ்த்துக்கள்
குடந்தை மணி.

by **இளமாறன்** Thu Sep 15, 2011 10:10 pm

உன்னை தேடி தேடி என் பயணங்கள்
முடிவில்லாமல்
முடிவை தேடி

by குடந்தை மணி Fri Sep 16, 2011 6:56 pm

rameshnaga wrote:கற்பனை வெகு நன்றாய் இருக்கிறது..வாழ்த்துக்கள்
குடந்தை மணி.

நன்றி ஐயா

by **முனைவர் ம.ரமேஷ்** Fri Sep 16, 2011 7:08 pm

மழை நின்ற மாலையின்
சாரல் காற்றில் தெறிக்கும் முல்லையின்பாற்
நீ சிந்திய சிரிப்பை தேடி பார்க்கிறேன்
-- ஆனால் அந்தச் சிரிப்புகள் மழைத்துளிபோல் காணாமல் போய் விடுவதுதான் மனத்திற்கு வேதனையைத் தருவதாக அமைந்துவிடுகிறது...