மனிதக் குப்பைகள்..துயரத்தின் வலியோடு.

**rameshnaga** · **rameshnaga** Mon Jul 25, 2011 6:04 pm

இன்றைய உயிர்ப்புக்காக..அல்லாடி..அல்லாடி
நாளை குறித்தான எந்தக் கனவுகளுமற்று
தெருவோரங்களில் சிதறிக் கிடக்கின்றன
சில மனிதக் குப்பைகள்.

அடுத்த வேளை உணவுக்காக இறைஞ்சும் கைகளை
நிராகரித்து விடுகிறது..எனது கண்களும்.

பிஞ்சு முதுகில் ...வண்டிமாடுகள் சுமக்கும் பாரம்
வாழ்க்கையாய் ..எனது இதயத்தை உறுத்தாமல்.

அகாலங்களில்..பருவத்தை விற்றுவிடுகிறது பசி.

இவை நேராத ...எனது வாழ்க்கையைக் கடக்கிறேன்
துயரத்தின் எந்த வலியுமற்று.

kitcha · kitcha Mon Jul 25, 2011 6:05 pm

**rameshnaga** · **rameshnaga** Mon Jul 25, 2011 6:06 pm

நன்றி!கிட்சா.

**இளமாறன்** · **இளமாறன்** Mon Jul 25, 2011 9:23 pm

அடுத்த வேளை உணவுக்காக இறைஞ்சும் கைகளை
நிராகரித்து விடுகிறது..எனது கண்களும்.

பிஞ்சு முதுகில் ...வண்டிமாடுகள் சுமக்கும் பாரம்
வாழ்க்கையாய் ..எனது இதயத்தை உறுத்தாமல்.

அகாலங்களில்..பருவத்தை விற்றுவிடுகிறது பசி. சூப்பருங்க

**rameshnaga** · **rameshnaga** Mon Jul 25, 2011 9:32 pm

நன்றி! இளமாறன்.

நியாஸ் அஷ்ரஃப் · 15/06/2010

rameshnaga wrote:இன்றைய உயிர்ப்புக்காக..அல்லாடி..அல்லாடி
நாளை குறித்தான எந்தக் கனவுகளுமற்று
தெருவோரங்களில் சிதறிக் கிடக்கின்றன
சில மனிதக் குப்பைகள்.

அடுத்த வேளை உணவுக்காக இறைஞ்சும் கைகளை
நிராகரித்து விடுகிறது..எனது கண்களும்.

பிஞ்சு முதுகில் ...வண்டிமாடுகள் சுமக்கும் பாரம்
வாழ்க்கையாய் ..எனது இதயத்தை உறுத்தாமல்.

அகாலங்களில்..பருவத்தை விற்றுவிடுகிறது பசி.

இவை நேராத ...எனது வாழ்க்கையைக் கடக்கிறேன்
துயரத்தின் எந்த வலியுமற்று.

உண்மைதான் சில வேளைகளில் அவர்களுக்காக சற்றே இரக்கப்பட்டாலும் பல வேளைகளில் அவர்களை சட்டை செய்ய கூட நேரமில்லாமல் கடந்து செல்கிறோம் (மன்னிக்கவும் செல்கிறேன்).. இப்படி வறுமை சாதாரணமாகிவிட்டபடியால் அது ஒரு பெரிய விஷயமாக கருதப்படும் வரை அது குறையப்போவதில்லை,, அவர்களின் இன்னல்கள் தீர்க்கப்படபோவதுமில்லை.. பல்வேறு விதமான தொண்டு நிறுவனங்களும் சமூக சேவை மையங்களும் இருந்தாலும் இன்னும் நாம் சாலைகளில் பார்துக்கொண்டுதானே இருக்கிறோம் இதுபோன்றவர்களை.. எங்கே துவங்குவது எப்படி கொண்டு செல்வது என்று ஒன்றும் புரியவில்லை யாரேனும் தெரிந்தால் இதைப்பற்றி கூறுங்கள், பேசுங்கள்..

கவிதை அருமை.. வாழ்த்துக்கள் நண்பரே.. மகிழ்ச்சி