நான் எப்பொழுது பிரிந்தேன்?

by **ayyamperumal** Thu Sep 08, 2011 5:17 pm

நான் எப்பொழுது பிரிந்தேன் ?

அந்த தந்தையும், மகனும் மிகவும் பாசமானவர்கள். மகனுக்கு 13
வயதுதான் இருக்கும். அவர்கள் இருவரும் அடிக்கடி வெளியே செல்வது வழக்கம். ஒருமுறை அவர்கள் இருவரும் தனிமையான காட்டு பகுதிக்கு வந்தார்கள். அங்கு மகன் அடிக்கடி பயந்து பயந்து நடுங்கினான். இதை கவனித்த தந்தை பயமாய் இருக்கிறதா தம்பி ? என்றார். ஆமா அப்பா, நமக்கு அப்பால் கொடிய மிருகங்கள் ஓடுவது போல ஒரு உணர்வு. என்றான்.

சரி, இன்று உனக்கு ஒரு சோதனை, இதில் நீ ஜெயித்து விட்டால்
இனி உனக்கு பயமே வராது. அதற்க்கு நீ தயாரா ? என்றார். மகனும் சரி. ஆனால் என்ன சோதனை ? என்றான். இந்து இரவு முழுவதும் நீ இந்த காட்டில் தனியாய் இருக்கவேண்டும். அதுவும் உன் கண்களை நான் துணியால் இறுக கட்டிவிடுவேன். நீ அதை அவிழ்க்க கூடாது. நாளை காலை சூரிய ஒளி உன் மீது பட்டவுடந்தான் அந்த துணியை அவிழ்த்துவிட்டு வீட்டிற்க்கு வர வேண்டும் என்றார். மகனுக்கு தயக்கம் இருந்தாலும் பின் ஒத்து கொண்டான்.

கண்கள் கட்டுண்ட நிலையில், தந்தையின் காலடி சத்தம் சிறிது
சிறிதாய் குறைந்து கொண்டு முற்றிலும் அமைதியானதை உணர்ந்தான். சருகுகளின் சத்தத்தில் பயந்து, கத்தினான், பலமாக கத்தினான். அழுதான் பின் அவனாக ஓய்ந்து ஒரு மரத்தின் கீழ் சாய்ந்தான். மறுநாள் காலை சூரிய ஒளி அவன் மீது பட்டவுடன் விழித்தான். கண்களின் கட்டை அவிழ்த்தான்.

அவன் எதிரே, அவனது தந்தை நிற்பதை பார்த்தவுடன், அழுதான் பின்
நீங்கள் எப்பொழுது அப்பா வந்தீர்கள் என்றான் ? அதற்க்கு அந்த தந்தை தன் கண்ணீரை துடைத்த வாறே... நான் எப்போது உன்னை விட்டு போனேன். உன்னை விட்டுவிட்டு போனால் தானே மீண்டும் வர முடியும். இரவெல்லாம் நான் உன் அருகில் தன் இருந்தேன் என்றார். இதை கேட்ட மகன் ஓடிச்சென்று தந்தையை கட்டி கொண்டான்.

ஆம் நண்பர்களே, இந்த தந்தையை போன்றுதான் இறைவனும். நம்மை வேடிக்கை பார்ப்பான் ஆனால் தனியே விட்டுவிட மாட்டான்.

இதை எந்த திரியில் பதிவது என தெரியவில்லை. அதனால் தான் கட்டுரை திரியில் பதிந்தேன். இது என் தந்தையை நான் இழந்த சமயத்தில் எனக்கு, என் ஆசிரியர் கூறிய செய்தி. பின்பு யாரோ ஒருவர் புதிய தலைமுறை வார இதழிலும் எழுதியிருந்தார்.