திருத்த முடியா கவிதை நான்..-தேனி சூர்யா ( தொடர் கவிதையின் இறுதி பாகம் )

தேனி சூர்யாபாஸ்கரன் wrote:

அன்பானவளே...!

உனக்கும் எனக்குமான இடைவெளிகள் கூடும் போது
எனக்கும் இன்னல்களுக்குமான இடைவெளி குறைகிறது..!
என்னை விட்டு ஏன் பிரிந்தாய் ? ஏன் தூரம் சென்றாய்..? நான்
மண்ணை விட்டுப் போனாலும் மரிக்காது..என்னன்பு.

இறந்த நிஜங்களை நினைவுட்டுகிறேன்..உனக்கு.
ஒரு பொழுதேனும் நீ நினைத்தாயா..என்னை.?
வசதிவாய்ப்புகளிலும்,வாழ்வின் நிலையிலும்..
வறுமையின் பிடியிலும் நான் இருப்பதினால்..
என்னோடு வலம்வர உன் மனது தடைவிதிக்கிறதா..?

எட்டு பாகமாய் என் நிலையை உனக்குரைத்தும்- “நான்
எட்டா கனிடா..!” என்பது போல் புன்னகை செய்து சென்றது ஏனோ.?
அகத்தின் அன்பையும் ஆறுதலையும் மட்டுமே பரிமாறிய என்னை..
தகிக்கின்ற அனல்தனிலே தள்ளியதும் ஏனோ..?

என் அன்பின் தேடலுக்கு..நீ..அடைக்கலம் தராதது ஏனோ..?!
எனை விட்டு விலகி வேறொரு வழி சென்றாலும்...
அவ்வாழ்விலாவது உனக்கு என்றும் இன்பமாய் அமைய..
இன்றும் உனக்காய் இறைவனை வேண்டுகிறேன்..

இறுதியாக..

இன்று மட்டும் எனக்காக ஒரு துளி கண்ணீர் சிந்தி செல்லடி.!
என் மேல் கொண்ட காதலை அதில் கரைத்து சென்று செல்லடி.!
இது போதும் இவனுக்கு..இந்த ஜென்மம் வாழ்வதற்கு..

( என் வாழ்வு இனி அவள் நினைவினில் தொடரும்..)

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் மு.வித்யாசன்

மு.வித்யாசன் wrote:
குட்டி சூர்யா மிகவும் அழகா இருக்கிறார் நண்பரே. உங்கள் அழகிய கவிதைபோல. அழகு கூடுகிறது.

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் தேனி சூர்யாபாஸ்கரன்

ஜாஹீதாபானு wrote:சோக கவிதை அனைத்து வரிகளுமே நெஞ்சை பிசைகிறது

நன்றி..பானு..

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் தேனி சூர்யாபாஸ்கரன்