ஒரு பாவத்தின் அஞ்சலி (17)

by **rameshnaga** Thu Aug 18, 2011 9:23 pm

வாழ்க்கையை முறையாய் வாழ
அறிந்திடா மக்கள் இங்கே!
சுகங்களை மட்டும் தேடி
சிற்றின்பம் செய்த மக்கள்.
அறிவினால், ஆணவத்தால்..
அழிவினை செய்த கூட்டம்.
கெட்டவர் நிறைந்தே இங்கு
தன் புண்ணியம் குறையக் கண்டு
பூமகள் தானும் நொந்து...
திரு ஐயனை வந்தனம் செய்த நாளில்..

கதரிலே..காவி ஏற்று
கையிலோர் திருத் தண்டம் தாங்கி
மனமெலாம் ஏழையாய் இருந்த மக்கள்
எண்ணங்கள் திருத்த வேண்டி

எழுத்தினால் அறிய முடியா...
எல்லையற்ற கருணையோடும்
மழலையும் கனிந்து நோக்கும்
மந்திரப் புன்னகையோடும்...
எந்தன்-
காஞ்சி வாழ் கமலக்கண்ணன்
விண்ணகம் விட்டு ஏகி
தன்னகம் ...பாரதம் வந்து சேர்ந்தார்.
அன்று-
மும்மகள் சிரிக்கக் கண்டோம்.
பூமியின் பாவங்கள் தொலையக் கண்டோம்.

by **rameshnaga** Sat Aug 20, 2011 12:28 pm

rameshnaga wrote:வாழ்க்கையை முறையாய் வாழ
அறிந்திடா மக்கள் இங்கே!
சுகங்களை மட்டும் தேடி
சிற்றின்பம் செய்த மக்கள்.
அறிவினால், ஆணவத்தால்..
அழிவினை செய்த கூட்டம்.
கெட்டவர் நிறைந்தே இங்கு
தன் புண்ணியம் குறையக் கண்டு
பூமகள் தானும் நொந்து...
திரு ஐயனை வந்தனம் செய்த நாளில்..

கதரிலே..காவி ஏற்று
கையிலோர் திருத் தண்டம் தாங்கி
மனமெலாம் ஏழையாய் இருந்த மக்கள்
எண்ணங்கள் திருத்த வேண்டி

எழுத்தினால் அறிய முடியா...
எல்லையற்ற கருணையோடும்
மழலையும் கனிந்து நோக்கும்
மந்திரப் புன்னகையோடும்...
எந்தன்-
காஞ்சி வாழ் கமலக்கண்ணன்
விண்ணகம் விட்டு ஏகி
தன்னகம் ...பாரதம் வந்து சேர்ந்தார்.
அன்று-
மும்மகள் சிரிக்கக் கண்டோம்.
பூமியின் பாவங்கள் தொலையக் கண்டோம்.

by yogaashoka Sat Aug 20, 2011 1:13 pm

புதிய பாரதி கவிதை நன்று !

by **rameshnaga** Sat Aug 20, 2011 1:23 pm

நன்றி! யோக அசோகா.

by kitcha Sat Aug 20, 2011 3:02 pm

காஞ்சி வாழ் கமலக்கண்ணன்

மறு அவதாரத்தைப் பற்றிய கவிதை.
கவிதை அருமை சூப்பருங்க

ஆனால் இந்த பூமியில் பாவங்கள் இன்னும் அதிகமாகி கொண்டே தான் இருக்கிறது.

பூமித் தாயும் ஒரு நாள் இந்த பாவச் செயலைக் காணப் பொறுக்காமல் பொங்கி எழத்தான் போகிறாள்.