பிஜிராமனின் திருவள்ளுவம் கவிதையில் - தொடர்

by **பிஜிராமன்** Sat Aug 13, 2011 11:23 am

First topic message reminder :

நண்பர்கள் அனைவருக்கும் வணக்கம்
நான் திருவள்ளுவத்தை கவிதையில் எழுத முயற்சி மேற்கொண்டுள்ளேன்...இதோ அந்த கவிதைதொடரை இந்த முதல் பதிவுடன் தொடங்க உள்ளேன்...உங்கள் அனைவரின் சம்மததுடனும் ஆதரவுடனும் பதிகிறேன்...நன்றி
ஒப்பாரி யாங்கண்டது இல் !!!

நிறத்தோடு நிறம் கலக்கும் பச்சோந்தி
அது பார்வைக்கு மறைந்திருக்கும்

செடி கொடிகள் நிறமொத்திருகும்
விசச்செடியும் அதில் மறைந்திருக்கும்

இவற்றை உற்று நோக்கிட
பிரித்தறிதல் சுலபமே

மனிதனுடன் கலந்திருப்பான் கயவன்
அவன் கயவன் இவன் மனிதன் என்று
இவற்றுள் பிரித்து காண்பது எளிதல்ல
இவர்களை விட ஒப்புமை உலகிலில்லை

மக்களே போல்வர் கயவர் அவரன்ன
ஒப்பாரி யாங்கண்டது இல். (1071)

by **பிஜிராமன்** Mon Nov 07, 2011 5:50 pm

இந்த வரிகளுக்கு என்ன அர்த்தம்

அக்கா அதில் ஒரு சிறு எழுத்துப் பிழை ஆகிவிட்டது மன்னிக்கவும், அது "பொன்னிறத்தான்" இங்கு பொன்னிறத்தான் என்று சூரியனைக் கூறுகிறேன், அவன் இல்லாவிட்டால், பூ பூப்பதும், வெளிச்சம் பெறுவதும், நாம் விளிப்பதும் இல்லாமல் போயி விடும் அதே போல, நல்ல பண்புடையோர் வழி செல்லாவிட்டால் அனைத்தும் கெடும் என்று கூறியுள்ளேன்.....

நற்பண்புடையோரை பின்பற்றி நடத்தலை பற்றிய வரிகள் தானே ராமன்.
அப்படி அவர்களை பின் பற்றவில்லையென்றால் சிதைந்து அழியும் என்பதை கூறுகிறதா.
இவ்வரிகள்.

ஆம் அக்கா, பண்புடையவர் இல்லையேல், அனைத்து உலக நடப்புகளும் கெட்டழியும் என்று பொருள் படுகிறது....

மிக்க நன்றிகள் அக்கா...... புன்னகை

[You must be registered and logged in to see this image.]

by **உமா** Mon Nov 07, 2011 5:53 pm

நன்றி ராமன். தெளிவாக புரிந்தது. [You must be registered and logged in to see this image.]

by **பிஜிராமன்** Mon Nov 07, 2011 6:00 pm

[quote="உமா"]நன்றி ராமன். தெளிவாக புரிந்தது. குஓட்டே
மகிழ்ச்சிகள் அக்கா, நன்றிகள் புன்னகை

by **பிஜிராமன்** Tue Nov 08, 2011 5:23 pm

அரம்போலும் கூர்மைய ரேனும் மரம்போல்வர்
மக்கட்பண் பில்லா தவர்.(997)

பரந்து விரிந்திருந்தும் முப்பங்கு நிறைந்திருந்தும்
வற்றிடாத பண்பிருந்தும் தினந்தினம் அதிகரித்தும்
உப்புச்சுவை மிகுந்து குடிதண்ணீர் வகையிற்சேராத
கடல்நீர் காட்சிக்குநன்று குடித்தற்கு ஒவ்வாது

இனிப்புச்சுவை இருந்தும் கனிந்துநன்கு பருத்திருந்தும்
மருத்துவ பயனிற்காக கனிசொரிந்து பாலெடுத்துத்தன்
உன்னத குணம்நிரைந்த பாலிழந்த பப்பாளியையுண்டிட
அதுவெறுஞ்சக்கை தருமேயன்றி சக்தி தந்திடாது

கூரியஅறிவினிற் பெருகியும் மேதையாய் விளங்கினும்
தான்கொண்ட நல்லறிவினை நல்வழியில் செலுத்தாது
தன்னலத்தால் பெரும்பணஞ் சேர்க்க மக்கற்பண்பிழந்த
கற்றறிந்தோரும் ஓரறிவு மரத்திற்கு ஒப்பாவர்

by kitcha Wed Nov 09, 2011 2:07 pm

கூரியஅறிவினிற் பெருகியும் மேதையாய் விளங்கினும்
தான்கொண்ட நல்லறிவினை நல்வழியில் செலுத்தாது
தன்னலத்தால் பெரும்பணஞ் சேர்க்க மக்கற்பண்பிழந்த
கற்றறிந்தோரும் ஓரறிவு மரத்திற்கு ஒப்பாவர்

அருமையான வரிகள், - கடலும், பப்பாளியும் நல்ல உதாரணம் [You must be registered and logged in to see this image.]

by **பிஜிராமன்** Wed Nov 09, 2011 2:42 pm

kitcha wrote:
கூரியஅறிவினிற் பெருகியும் மேதையாய் விளங்கினும்
தான்கொண்ட நல்லறிவினை நல்வழியில் செலுத்தாது
தன்னலத்தால் பெரும்பணஞ் சேர்க்க மக்கற்பண்பிழந்த
கற்றறிந்தோரும் ஓரறிவு மரத்திற்கு ஒப்பாவர்

அருமையான வரிகள், - கடலும், பப்பாளியும் நல்ல உதாரணம் [You must be registered and logged in to see this image.]

மிக்க நன்றிகள் கிச்சா....... [You must be registered and logged in to see this image.] புன்னகை

[You must be registered and logged in to see this image.]

by **பிஜிராமன்** Wed Nov 09, 2011 4:57 pm

நண்பாற்றார் ஆக நயமில செய்வார்க்கும்
பண்பாற்றார் ஆதல் கடை. (998)

தன்னை இகழ்ந்துபழித்து இம்சைக்கு ஆட்படுத்தி
நட்பெனும் தூயவுறவைக் கொள்ளாது திரிந்திட்டு
எந்நாளும் பிறர்நோக தீச்செயல் செய்திடுவாரிடமும்
பண்பெனும் கயிற்றைப்பற்றி நடத்தல் உயர்வுதரும்

யாரெனத் தெரியாது என்செய்வதென புரியாது
கொடிய துன்பந்தரும் சர்ப்பம்முதலிய விலங்குகள்
நட்பைக் கொள்ளமுடியாத ஐந்தறிவு ஜீவிகலாம்
இவற்றிடமும் பண்புடன் நடத்தல் பெருமையாகும்

பொறுமை என்றவொன்றைக் கையுள்ளே கொண்டு
மனிதபண்பினின்று வழுவாது இருத்தல் நலந்தரும்
நட்பைக் கொள்ளத் தகுதியற்ற தீக்குணத்தாரிடமும்
பண்பின்றி நடப்பதென்பது மிகவும் இழிச்செயலாகும்

by **பிஜிராமன்** Thu Nov 10, 2011 3:10 pm

நகல்வல்லர் அல்லார்க்கு மாயிரு ஞாலம்
பகலும்பாற் பட்டன் றிருள். (999)

புத்தகம் படிப்பதொன்றே பகுத்தறிவை ஈட்டிடாது
எத்திசைச் சென்றாலும் எவரைநாம் கண்டாலும்
அறிவுதனைப் பெருக்கி அறியாமைதனைப் போக்கிட
அயலாரோடு கலந்துரை யாடுதல் நன்றாகும்

இருக்கண் ணிருந்தும் மூடிக்கொண்டே நடப்பதும்
பசித்தும் அருகில் உணவிருந்தும் உண்ணாததும்
ஒருவற்கு சிறப்பென்ற வொன்றை தந்திடாது
மாறாய் அறிவிலியென்ற பெயர் தந்திடும்

நட்பெனப் பலவுள்ளங்களை நயமாய் பெற்றிருந்தும்
பண்பெனும் நற்குணத்தை பலியிட்டு பொசுக்கியதால்
ஒளிநிறைந்த பகல்பொழுதும் இருளெனத் தெரிந்திடும்
பிறரோடு உரையாடும் மாண்பற்ற வற்கு

by kitcha Thu Nov 10, 2011 3:27 pm

தன்னை இகழ்ந்துபழித்து இம்சைக்கு ஆட்படுத்தி
நட்பெனும் தூயவுறவைக் கொள்ளாது திரிந்திட்டு
எந்நாளும் பிறர்நோக தீச்செயல் செய்திடுவாரிடமும்
பண்பெனும் கயிற்றைப்பற்றி நடத்தல் உயர்வுதரும்

யாரெனத் தெரியாது என்செய்வதென புரியாது
கொடிய துன்பந்தரும் சர்ப்பம்முதலிய விலங்குகள்
நட்பைக் கொள்ளமுடியாத ஐந்தறிவு ஜீவிகலாம்
இவற்றிடமும் பண்புடன் நடத்தல் பெருமையாகும்

பொறுமை என்றவொன்றைக் கையுள்ளே கொண்டு
மனிதபண்பினின்று வழுவாது இருத்தல் நலந்தரும்
நட்பைக் கொள்ளத் தகுதியற்ற தீக்குணத்தாரிடமும்
பண்பின்றி நடப்பதென்பது மிகவும் இழிச்செயலாகும்

அருமையான விளக்கங்களுடன் கவிதை படைத்த உங்களுக்கு நன்றி ராமன்,[You must be registered and logged in to see this image.]

by kitcha Thu Nov 10, 2011 3:28 pm

புத்தகம் படிப்பதொன்றே பகுத்தறிவை ஈட்டிடாது
எத்திசைச் சென்றாலும் எவரைநாம் கண்டாலும்
அறிவுதனைப் பெருக்கி அறியாமைதனைப் போக்கிட
அயலாரோடு கலந்துரை யாடுதல் நன்றாகும்

இருக்கண் ணிருந்தும் மூடிக்கொண்டே நடப்பதும்
பசித்தும் அருகில் உணவிருந்தும் உண்ணாததும்
ஒருவற்கு சிறப்பென்ற வொன்றை தந்திடாது
மாறாய் அறிவிலியென்ற பெயர் தந்திடும்

நட்பெனப் பலவுள்ளங்களை நயமாய் பெற்றிருந்தும்
பண்பெனும் நற்குணத்தை பலியிட்டு பொசுக்கியதால்
ஒளிநிறைந்த பகல்பொழுதும் இருளெனத் தெரிந்திடும்
பிறரோடு உரையாடும் மாண்பற்ற வற்கு