பிஜிராமனின் திருவள்ளுவம் கவிதையில் - தொடர்

by **பிஜிராமன்** Sat Aug 13, 2011 11:23 am

First topic message reminder :

நண்பர்கள் அனைவருக்கும் வணக்கம்
நான் திருவள்ளுவத்தை கவிதையில் எழுத முயற்சி மேற்கொண்டுள்ளேன்...இதோ அந்த கவிதைதொடரை இந்த முதல் பதிவுடன் தொடங்க உள்ளேன்...உங்கள் அனைவரின் சம்மததுடனும் ஆதரவுடனும் பதிகிறேன்...நன்றி
ஒப்பாரி யாங்கண்டது இல் !!!

நிறத்தோடு நிறம் கலக்கும் பச்சோந்தி
அது பார்வைக்கு மறைந்திருக்கும்

செடி கொடிகள் நிறமொத்திருகும்
விசச்செடியும் அதில் மறைந்திருக்கும்

இவற்றை உற்று நோக்கிட
பிரித்தறிதல் சுலபமே

மனிதனுடன் கலந்திருப்பான் கயவன்
அவன் கயவன் இவன் மனிதன் என்று
இவற்றுள் பிரித்து காண்பது எளிதல்ல
இவர்களை விட ஒப்புமை உலகிலில்லை

மக்களே போல்வர் கயவர் அவரன்ன
ஒப்பாரி யாங்கண்டது இல். (1071)

by **பிஜிராமன்** Thu Sep 15, 2011 6:51 pm

பொருட்பால் - நல்குரவு 105 ஆவது அதிகாரம்
சொற்பொருள் சோர்வு படும்

மனிதமம்மா மனிதம் விசித்திரம் விந்தைகளும்
பலவாறு நிறைந்த மனிதம்; பொருள்ளுள்ளார்
தாம் எது கூறினும் சபையது ஏற்றுக்கொள்ளும்
மக்களும் அவர் புகழை பாடிச் செல்வர் - இதிலே
சுயநலமென்றப் பேயும் மறைந்திருக்கும்

நலம் வந்திடாது உதவி தந்திடாது இல்லாரை
மதித்திடவும் அவர் ஞானம் புகழ்ந்திடவும் - மாறாய்
உதவி வந்திரலாம் நலந்தந்திடலா மெனநினைந்து
சொற்பொருள் இல்லாது இருந்தாலும் தம்மிடம்
பொருள் மட்டும் கொண்டிருந்தா லவர்கூறிட்ட
சொற் சபைதனிலே எடுபட்டிடுமே

பல நூல்கள் பலவற்றை பலவாறு பலமாக பலநாட்கள்
ஆராய்ந்து, சிறப்பாக சபைதனிலே எடுத்துரைக்க - அது
கேட்பார்கள் எவருமின்றி வெற்றுச் சபையாக பொருளற்று
போயிடுமே, பொரு ளில்லாதார்எடுத் தியம்பிடவே

நற்பொருள் நன்குணர்ந்து சொல்லினும் நல்கூர்ந்தார்
சொற்பொருள் சோர்வு படும். (1046)

by **பிஜிராமன்** Fri Sep 16, 2011 5:03 pm

பொருட்பால் - நல்குரவு 105 ஆவது அதிகாரம்
பிறன்போல நோக்கப் படும்

அறமென்ற ஒன்றை எந்நாளும் கொண்டு
இன்பமோதுன்பமோ இருப்போ இல்லையோ
அறத்தின் வழிதனிலே எப்பொழுதும் சென்று
நம் மதிப்பை என்றும் நிலைபெறச்செய்வோம்

அறமதன் நிலையிலே வழுவாதுநிற்பின்-நல்
குரவெனும் நஞ்சு நமை பாதித்தல் குறையும்
பல கருமங்கள் அதனாலே ஒழிந்து போகும

வருமையது அறத்துடன் சாராது - அதுகொள்ள
பெற்ற தாயும் தனை அயலானை காண்பதுபோல்
கண்டு ஒதுகிடுவாள்; இப்படியிருக்க, வறுமையால்
அறத்தினின்று விலகி காரியம் செய்தால் அவன்
தாய் வேற்றானைப் போல் கருதி விலகி நிற்பாள்

அறஞ்சாரா நல்குர வீன்றதா யானும்
பிறன்போல நோக்கப் படும்.(1047)

by kitcha Fri Sep 16, 2011 5:11 pm

அறமதன் நிலையிலே வழுவாதுநிற்பின்-நல்
குரவெனும் நஞ்சு நமை பாதித்தல் குறையும்பல கருமங்கள் அதனாலே ஒழிந்து போகும

அருமையான வரிகள், நல்ல விளக்கம் [You must be registered and logged in to see this image.]

இதைத்தான் அவ்வையார் அறம் செய்ய விரும்பு என்று சொல்லியுள்ளார்.

தொடரட்டும் உங்கள் சேவை

by **பிஜிராமன்** Fri Sep 16, 2011 5:22 pm

kitcha wrote:
அறமதன் நிலையிலே வழுவாதுநிற்பின்-நல்
குரவெனும் நஞ்சு நமை பாதித்தல் குறையும்பல கருமங்கள் அதனாலே ஒழிந்து போகும

அருமையான வரிகள், நல்ல விளக்கம் [You must be registered and logged in to see this image.]

இதைத்தான் அவ்வையார் அறம் செய்ய விரும்பு என்று சொல்லியுள்ளார்.

தொடரட்டும் உங்கள் சேவை

மிக்க நன்றிகள் கிச்சா........ஆம் அவ்வையின் கூற்று தான்...அறம் செய்தல் எந்நாளும் நம்மை நல் வழியினிலே தான் கூட்டி செல்லும்....

by **முனைவர் ம.ரமேஷ்** Fri Sep 16, 2011 7:39 pm

வாழ்த்துகள் ...தொடரட்டும் உங்கள் பதிவுகள்

by dsudhanandan Fri Sep 16, 2011 7:45 pm

விடுபட்ட கவிதைகளை இன்றுதான் படித்தேன்.... தொடருங்கள் தம்பி...

by **பிஜிராமன்** Sat Sep 17, 2011 7:47 am

ம.ரமேஷ் wrote:வாழ்த்துகள் ...தொடரட்டும் உங்கள் பதிவுகள்

மிக்க நன்றி ரமேஷ்........ [You must be registered and logged in to see this image.]

by **பிஜிராமன்** Sat Sep 17, 2011 7:48 am

dsudhanandan wrote:விடுபட்ட கவிதைகளை இன்றுதான் படித்தேன்.... தொடருங்கள் தம்பி...

மிக்க நன்றிகள் சுதன் அண்ணா.... [You must be registered and logged in to see this image.]

by **பிஜிராமன்** Sat Sep 17, 2011 5:34 pm

பொருட்பால் - நல்குரவு 105 ஆவது அதிகாரம்
கொன்றது போலும் நிரப்பு

என் வயிற்றில் உணவில்லை -உயிரை
உருக்கும் வறுமையைத்தவிர; இந்தநிலை
கொள்ளுவது வறியவர்க்கு கொடுமை - அது
உயிரைக் கொல்லும் கொடுமை

முற்கொண்டு நகக் கண்ணில் குத்துவதும் - சுடு
எண்ணெயினை கருவிழியில் ஊற்றுவதும்
கொடும்வேதனையை நமக்களித்து தந்திடுமே
அந்நல்குரவும் இதை ஒத்து நின்றிடுமே

நேற்று, கொலையுறும் வேதைனையை கொடுத்திட்ட
என் வறுமையம்மா, இன்றும் எனை வந்து தொற்றிடுமா
என என்னுள்ளம் ஏங்கித்தான் தவிக்குதம்மா என்று
தினம் தினம் வருந்தித் தவிப்பர் வறியார்

இன்றும் வருவது கொல்லோ நெருநலும்
கொன்றது போலும் நிரப்பு. (1048)

by kitcha Sat Sep 17, 2011 5:42 pm

உண்மைதான் நண்பரே.வறுமை மிகவும் கொடியது.அந்த வறுமையில் வாடும் நபர்கள் படும் துன்பம் பற்றி சொல்ல வார்த்தைகள் பத்தாது.

கொடியது கொடியது வறுமை கொடியது -
வாழ்த்துகள் உங்களுக்கு, உங்கள் பதிவு தொடர [You must be registered and logged in to see this image.]