எச்சம்

Guest · Guest Thu Jul 28, 2011 10:57 am

எப்போதும்
மூடியேக் கிடந்தது
அந்த வீடு
இறுகிய முஷ்டி போல
அல்லது
ஒரு சிப்பி போல
பறவைகள் இல்லாது
தானே
தன்னைக் கட்டிக் கொண்ட
ஒரு கூடு போல....
கனத்த திரைகள் மீறி
கசியும் ஒளியைத் தவிர
உயிர்ப்பின் சுவடுகள்
ஒன்றையும் காட்டா வீடு ....

பள்ளி போகும் குழந்தை
நடை போகும் முதியவர்
கோலம போடக் குனியும் பெண்
ஆபிஸ் போக
வண்டி உதைக்கும் ஆண்
என்று
எந்த மனிதரும்
அந்த வீட்டிலிருந்து
வெளியே வருவதைக்
நான் கண்டதில்லை

கீரை விற்பவள்
குறி சொல்பவர்
ஓட்டு கேட்பவர்
ஓட்டுக்கு காசு கொடுப்பவர்
என்று எவரும்
அதற்குள்
சென்றதையும் பார்த்ததில்லை
நடுவானில் உறைந்துவிட்ட
மழைத்துளி போல
காலத்தில் தனியாக நின்றிருந்தது
வீடு

நேற்று
முதன் முறையாக
திறந்து கிடந்தது
அதன் அத்தனை கதவுகளும்
ஜன்னல்களும்
ஆபாசமாகத் திறந்து கிடந்தன
வாசலில் ஈக்கள் போல
சிறிய கூட்டம்
பதற்றத்துடன் அணுகினேன்

அந்த வீட்டில் இருந்த பெண்
இறந்து விட்டாள் என்றார்கள்
அந்த வீட்டில்
ஒரு பெண்
இருந்தாரா
என்று அவர்களிடம் கேட்டேன்
இருந்திருக்க வேண்டும்
இல்லாவிடில்
இறந்தது யார்
என்று அவர்கள் கேட்டார்கள்
சரிதான் இல்லையா
இறக்கிறதின் மூலமாகவே
தான் இருப்பதை
சிலர்
நிரூபிக்கிறார்கள்

மஞ்சுபாஷிணி · மஞ்சுபாஷிணி Thu Jul 28, 2011 11:03 am

வேதனை வரிகள்....

தனிமையின் துணையில் வாழும் எத்தனையோ உயிர்கள் இறந்தப்பின் தான் வெளியே எல்லோருக்கும் தெரியவும் வருகிறது....

வரிகள் அமைத்த விதம் அருமை.

எச்சம்

எச்சம்

Re: எச்சம்

மறுமொழி எழுத நீங்கள் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டும்..

உறுப்பினராக பதிவு செய்க

உள்நுழைக