விடையில்லா விதவையின் போராட்டம்

by வித்யாசாகர் Wed Sep 16, 2009 2:35 pm

விடையில்லா விதவையின் போராட்டம்

வாழ்வின் போராட்டங்களில்
வதைகிறது எண்களின் -
சிரிப்பும் சந்தோஷங்களும்,

வெள்ளை கனவுகளில்
மறைகிறது எங்களின் -
துடிப்பும் லட்சியங்களும்,

ஊதாரியின் பொய்களில்
வலிக்கிறது எங்களின் -
ஏக்கமும் இயலாமையும்,

வாசலில் மேயும் கண்களால்
தோற்று போகிறது எங்களின்
தைரியமும் பேசும் பலமும்,

கிடக்கிறது உலகம் -
திருத்த முடியாதென்று தான்

அவைகளை கூட மறந்துவிட்டு
சிரிக்கிறோம் நாங்கள் -
'சிரிக்கிறாள் பார் பத்தினி' என்கிறது சமூகம்!

தெருவில் நடக்க பயந்தும்
ஊராரின் வார்த்தைக்கு கூசியும்
உடலை மென்றுத் தின்னும் இளமைக்கு -

இரண்டு வேலை பட்டினிப் போட்டும் கூட
நிரூபிக்க முடியவில்லை எங்களால்
நாங்கள் முழு பத்தினிஎன்று !

எங்களின் படுக்கைக் கனவுகளையும்..
வாழ்வின் ஆசைகளையும்..
பிறப்பின் அர்த்தத்தையும்..

கணவரோடு புதைத்து விட்ட
நம் கலாச்சாரதிற்கு தானே தெரியும் - எங்களின்
பிறப்பின் அர்த்தமும் ;
அழுகையின் ஆழமும்!

காலம் -
எல்லாவற்றிற்குமே ஒருநாள்
தீர்ப்பை மாற்றி சொல்கிறது;

எங்களுக்கு மட்டும் -
காலங்கள் மாறுகிறதே தவிர
தீர்ப்பு மாறுவதேயில்லை!

காய்ந்த ஓலை எரிந்தால்
எரியட்டும்,
சில நேரம் பச்சைத் துளிர்கள்
எரியும் போது கூட
சிரித்துக் கொண்டு தான்
குளிர்காய்கிறது நம் -

சமூகமும்
கலச்சாரமும்!
------------------------------
வித்யாசாகர்

by மீனு Wed Sep 16, 2009 2:42 pm

கணவரோடு புதைத்து விட்ட
நம் கலாச்சாரதிற்கு தானே தெரியும் - எங்களின்
சிறப்பின் அர்த்தமும் ;
அழுகையின் ஆழமும்

அருமையான அதே நேரம் ..வலியுள்ள கவிதை..ஒரு விதவையின் உணர்வுகளை தெளிவாக உங்களிக்கே உரிய கவிதை அழகில் தந்து இருப்பது மிக சிறப்பானது வித்யாசாகர் ..மீனு கவிதை கேட்டதும்..சுட சுட கவிதை தந்த நண்பருக்கு ,அண்ணாவுக்கு நன்றிகள் ..போய் வாருங்கள் வித்யாசாகர்..நன்றிகள்

by ரூபன் Wed Sep 16, 2009 2:45 pm

எங்களுக்கு மட்டும் -
காலங்கள் மாறுகிறதே தவிர
தீர்ப்பு மாறுவதேயில்லை!

ஒரு விதவைக்குள் இத்தனை வழியா என்று உங்களின் கவிதையை படித்ததும் தெரிந்துகொண்டேன்

by வித்யாசாகர் Wed Sep 16, 2009 2:52 pm

meenuga wrote:கணவரோடு புதைத்து விட்ட
நம் கலாச்சாரதிற்கு தானே தெரியும் - எங்களின்
சிறப்பின் அர்த்தமும் ;
அழுகையின் ஆழமும்

மன்னிக்கவும் தோழி..

சிறப்பல்ல பிறப்பு, (கவிதையிலும் திருத்தி இருக்கிறேன்).

சிரித்த முகம்;இறைவன் நமக்கு கேட்காமல் கொடுத்த வரம்!

எல்லாம் சக்த்திகளையும் அந்த வரமென்னும் சிரிப்பில் பெற்றுக் கொள்ளலாம்.., வணக்கம்!

by வித்யாசாகர் Wed Sep 16, 2009 3:53 pm

யாரென் கவிதைக்கு (ஓவியத்தால்) உயிர் தந்தது..

யாராயினும் வாழ்க; மனமுவந்த நன்றி அன்பரே!

by **சிவா** Wed Sep 16, 2009 4:29 pm

vidhyasagar wrote:யாரென் கவிதைக்கு (ஓவியத்தால்) உயிர் தந்தது..

யாராயினும் வாழ்க; மனமுவந்த நன்றி அன்பரே!

by மீனு Wed Sep 16, 2009 4:36 pm

சிவா wrote:
vidhyasagar wrote:யாரென் கவிதைக்கு (ஓவியத்தால்) உயிர் தந்தது..

யாராயினும் வாழ்க; மனமுவந்த நன்றி அன்பரே!

மீனுதான் படம் போட்டதென்று சொல்லாம இருந்ததுக்கு நன்றிகள் அண்ணா

by kirupairajah Wed Sep 16, 2009 4:39 pm

ஊதாரியின் பொய்களில்
வலிக்கிறது எங்களின் -
ஏக்கமும் இயலாமையும்,

அருமையாக ஒரு விதவையின் உணர்வுகளை தெளிவாக படம்பிடித்து காட்டி விட்டீர்கள். நன்றி

by ரூபன் Wed Sep 16, 2009 4:40 pm

meenuga wrote:
சிவா wrote:
vidhyasagar wrote:யாரென் கவிதைக்கு (ஓவியத்தால்) உயிர் தந்தது..

யாராயினும் வாழ்க; மனமுவந்த நன்றி அன்பரே!

மீனுதான் படம் போட்டதென்று சொல்லாம இருந்ததுக்கு நன்றிகள் அண்ணா

by **சிவா** Wed Sep 16, 2009 4:48 pm

meenuga wrote:
சிவா wrote:
vidhyasagar wrote:யாரென் கவிதைக்கு (ஓவியத்தால்) உயிர் தந்தது..

யாராயினும் வாழ்க; மனமுவந்த நன்றி அன்பரே!

மீனுதான் படம் போட்டதென்று சொல்லாம இருந்ததுக்கு நன்றிகள் அண்ணா