கலங்காதே குயிலே உன் கண்மணியை நினைத்து

by அப்துல்லாஹ் Sun Jul 10, 2011 4:16 pm

பிஞ்சு மனமொன்று
பிள்ளைக் கனியாச்சு
பேசும் பொம்மையொன்று
பிறந்தது நும் வயிற்றில்

நந்தவனம் ஒன்று
நடை பயின்றதுவோ
நந்தனா என்றொரு
நாமம் தனைக்கொண்டு

ஈன்றெடுத்த இளம்குயில்
இன்பம் பெருக்கிவிட்டு
இத்தரை மீதிருந்து
இடம்பெயர்ந்து சென்றதுவோ

சர்க்கரை வெல்லம்
சந்தனப் பேழை
சுந்தர சோதி
சுவைசசுனை நீர்

மாசற்ற பொன்
மருவிலா மதி
உருவெடுத்த உயிர்
ஊட்டம்தரும் பயிர்

நிலையில்லை இவ்வுலகில்
நிரந்தரம் ஏதுமில்லை

படைத்தவன் ஒன்றன்றி
படைப்பினம் நின்றழியும்

நடைபிணமாய் வாழ்தல் போதும்
விடைகொடுப்பீர் துன்பத்திற்க்கு

கடைத்தெழும் ஓர் நாளில் நும்
கண்மணியை காண்பிர்[

உள்ளம் என்றும் எப்போதும்
உடைந்து போக கூடாது
என்ன இந்த வாழ்க்கை என்ற
எண்ணம் தோன்ற கூடாது
எந்த மனித நெஞ்சுக்குள்
காயம் இல்லை சொல்லுங்கள்
காலபோக்கில் காயமெல்லாம்
மறந்து போகும் மாயங்கள்
உழி தாங்கும் கற்கள் தானே
மண்மீது சிலையாகும்
வலி தாங்கும் உள்ளம் தானே
நிலையான சுகம் காணும்
யாருக்கில்லை போராட்டம்
கண்ணில் என்ன நீரோட்டம்
ஒரு கனவு கண்டால் .அதை தினம்முயன்றால்
ஒரு நாளில் நிஜமாகும்

நம்பாவிட்டால் உங்களின் குரலில் நீங்களே கேளுங்கள்

by மஞ்சுபாஷிணி Sun Jul 10, 2011 5:24 pm

எந்த உயிரினம் என்றாலும் தன் குழந்தையை பிரியும் சோகம் இருக்கே அதை இறைவனால் கூட ஆறுதல் படுத்தவே முடியாது.... தாய் தந்தை உயிரோடு இருந்து குழந்தை சாகக்கூடாது அது ரொம்ப கொடுமை

இதைப்போல ஒரு கொடிய தண்டனை தன் விரோதிக்கு கூட வரக்கூடாது என்றே நினைப்பார் யாரா இருந்தாலும்... சித்ராவின் சோகம் சொல்லமுடியாதது. ஆனால் இதில் இருந்து விடுபடவேண்டும்...இறைவன் கொடுத்த மிக அருமையான வரப்ரசாதம் குரல்வளம்....இந்த சோகத்தில் இருந்து விடுபட்டு வரவேண்டும்....

தாய்மையை போற்றி நம்பிக்கை தரவைக்கும் அருமையான கவிதை வரிகள் அப்துல்லாஹ் சார்.

அவர்கள் பாடின பாட்டை கேட்கும்போது யாருக்குமே நம்பிக்கை பிறக்கும் கண்டிப்பாக..

இறைவன் சித்ரா அவர்களின் மனதை சமாதானமாக கொண்டு வரட்டும்....
என் பிரார்த்தனைகள் அவர்களுக்காக...

அன்பு நன்றிகள் அப்துல்லாஹ் சார்...