கள்ளன், கள்ளி - காதல்

வேணி மோகன் · வேணி மோகன் Fri 8 Jul 2011 - 18:21

என் வேர் பதித்து, மண்ணிலே எனை வளர்த்து
உனக்காய் நான் தவமிருக்க, என் வரமாய் நீ
வரும் வேளை எப்பொழுது?? - மலைக் கள்ளன்

உன் மரக்கரங்கள், காற்றில் எனை அழைக்க,
எனைத் தழுவும் உன் காதலில் நான் திளைக்க,
வரும் வேளை இப்பொழுது.. - மழைக் கள்ளி

காத்திருந்த காலங்கள் அனைத்தும், காயங்கள்
ஆனதடி, காயங்கள் ஒவ்வொன்றும் புரையோடிப்
போனதடி உன் பூங்கரங்கள் தீண்டலின்றி...

காத்திருந்த காதலனே, உனக்காய் பூத்திருக்கும்
பூவை இவள், புரையோடிய காயங்கள், போய்விடுமே
என் பொங்கும் அன்பிலே தேடலின்றி...

வந்தவள் மீண்டும் செல்வாயே எனை மீளாத
வேதனையின் ஆழ்த்தி, சோதனையின் ஆழத்தில்..
விட்டுப் போவாயா மீண்டும்???

வந்தால் மீண்டும் செல்வேனோ உன்னை மீட்டாது,
என் அன்பை காட்டாது?? உன்னிலே எனை சேர்த்து,
உன்னுடனே இருப்பேனே உன் உள்ளே ஆழத்தில்..

நீராய் என்மீது விழுந்து, என் வேராய் ஆனவளே
என்னோடு நீயும், உன்னோடு நானும் இணைந்திருப்போம்
இயற்கை உள்ள வரை..

தூரத்து மலையை , மழை முகிலை நான் ரசிக்கையில் ஜனித்த வரிகள். அதை நீங்கள் ரசிக்க சுடச் சுட.... அந்த சட சட மழையும், அதில் நனையும் மலையும்...