அம்மா வரைந்த அணில் கோடுகள்.

by **rameshnaga** Mon Jul 04, 2011 11:33 pm

எப்பொழுதும்...

துவைக்கப் படாத ஒரு சுருங்கிய துணியைப் போலவே
கசங்கியபடியே இருப்பாள் அம்மா.

வைகறையில் மாட்டுத் தொழுவம்..
பிறகு அடுக்களை..
பின்னிரவில் விருப்பமற்ற இடம் ..
என-நாட்களைத் தொலைத்திருந்தாள் அதீத ஆயாசத்துடன்.

காலத்தை ஒரு போதும் கணக்கிடாத (அல்லது) கணக்கிடத்தெரியாத
வண்டி மாடாய்-அவள் தொலைத்த நாட்கள்..
வெகு நிச்சயமாய் .. மனிதர்களுக்கானது அல்ல.

அவள் மனதிலும்-எப்போதோ பூத்து மடிந்திருக்கலாம்
ஓர் ஒற்றைக் குறிஞ்சி.
அது-
எது என இது வரை யாரும் அறிந்ததில்லை.

அவளின்-பாட்டி வளர்த்த மரத்தில் திரியும் அணிலிடம்..
யாருமற்ற வேளையில் -அவள் பகிர்ந்த கண்ணீர்க்கோடுகள்-
அதன் முதுகினில் வரிகளாய்.

இப்போதும்-
என் முன்னே தாவிச் செல்லும் அந்த அணிலின் முதுகில் இருக்கும்
அம்மாவின் கண்ணீர்க் கோடுகளை-
எனது மொழியில் சொல்ல அந்த அணிலுக்குத் தெரியவில்லை.
அதை மொழிபெயர்க்க ஏனோ-எனக்கும் தோன்றியதில்லை
அம்மா இருந்த நாள் வரை.

by றினா Tue Jul 05, 2011 12:30 am

அவளின்-பாட்டி வளர்த்த மரத்தில் திரியும் அணிலிடம்..
யாருமற்ற வேளையில் -அவள் பகிர்ந்த கண்ணீர்க்கோடுகள்-
அதன் முதுகினில் வரிகளாய்.

அருமை...
வாழ்த்துக்கள்.

by **rameshnaga** Tue Jul 05, 2011 9:05 am

நன்றி!றினா.

by **rameshnaga** Sat Jul 16, 2011 3:22 pm

rameshnaga wrote:
rameshnaga wrote:நன்றி!றினா.

by **உமா** Sat Jul 16, 2011 3:35 pm

by **ayyamperumal** Sat Jul 16, 2011 3:43 pm

''அவள் மனதிலும் - எப்போதோ
பூத்து மடிந்த்திருக்கலாம் ஓர்
ஒற்றை குறுஞ்சி '' -ரமேஷ்நாகா அவர்களே

உண்மைதான், பசுமையான மூங்கிலாய் இருப்பவள்
தன்னில் துளையிட்டு புல்லாங்குழலாக மாறிவிடுகிறாள் .
நம்மை மகிழ்விப்பதற்காக, ஆனால் அவளை, அவளின் ஆசையை , அவளின் காயங்களை ,நாம் கடைசி வரையில் சரியாக
புரிந்து கொள்வதே இல்லை.