சில நேரங்களில்...பிரியாவிடை..

by **rameshnaga** Thu Jun 30, 2011 7:12 pm

வயல்வெளி..
பனை மரம்...
நுணாச் செடி..
தாமரைக் குளம்..
பாட்டி இருந்த வரை கும்பிட்ட துளசி மாடம்..
மூன்றாம் கட்டு..
அறுபது ஆண்டுகளாய்..அனுதினமும்
தோழமையுடன் கும்பிட்ட ஆபத் சகாயேஸ்வரர்..
தோழனை எரித்த மயானம்...
எல்லாவற்றிடமிருந்தும் விடைபெற்றுக் கொள்கிறார்..
நாளைக்குத் தன் மகனோடு..
நகரத்தில் குடியேறும் தாத்தா.

by **ரா.ரமேஷ்குமார்** Thu Jun 30, 2011 7:17 pm

இயற்கை சூழ வாழ்ந்த தாத்தாவிற்க்கு நகர வாழ்க்கை நரக வாழ்க்கையாக தான் தெரியும் ...

by **rameshnaga** Thu Jun 30, 2011 7:43 pm

நன்றி.ரா.ரமேஷ்குமார்.

by மஞ்சுபாஷிணி Thu Jun 30, 2011 7:46 pm

பிரியாவிடை..... எங்களுக்கும் மனமில்ல்லை ஆனாலும் தாத்தா நகரம் பார்க்கட்டும்...நகரம் நரகம் என்று தானாகவே கிராமம் திரும்பி வரட்டும். சூப்பருங்க

by **rameshnaga** Thu Jun 30, 2011 7:49 pm

நன்றி!மஞ்சுபாஷினி.

by பாலாஜி Thu Jun 30, 2011 10:31 pm

மஞ்சுபாஷிணி wrote:பிரியாவிடை..... எங்களுக்கும் மனமில்ல்லை ஆனாலும் தாத்தா நகரம் பார்க்கட்டும்...நகரம் நரகம் என்று தானாகவே கிராமம் திரும்பி வரட்டும்.

இதேதான் என் கருத்தும் ... சூப்பருங்க

by கலைவேந்தன் Thu Jun 30, 2011 10:36 pm

பழகிப்போய் விட்ட எதுவுமே விரைவில் சலித்துவிடுவதும் அதனை விட்டு புதியதைத் தேடி மனம் அலைவதும் பிறகு அதிலும் ஒன்றுமில்லை என இன்னும் இன்னும் புதுமைகளைத் தேடுவதும் இளமை இருக்கும் வரை தான்.. அது தளர்ந்த பின் திரும்பிப்பார்க்கும் போது இதற்குத் தான் ஆசைப்பட்டேனா என்று மனம் கரையும்.. மாயம் மறையும்.. அதுவரை பிரியாவிடை தருவது தவிர வேறு வழியும் இல்லையே..

புதியன பார்க்க விரும்பும் அந்த அன்பு உள்ளத்திற்கு வாழ்த்துகள்..!