நந்தனார்கள் இன்னமும் இருக்கிறார்கள்..

**rameshnaga** · **rameshnaga** Thu 9 Jun 2011 - 21:51

நான்-
பன்னெடுங்காலமாய்
எழுத்தறிய மறுக்கப்பட்டவன்.
புலையனாய் பிறந்தது-
"விதி"-என்று ஓதப்பட்டவன்.
நரகல் மிதித்த செருப்பு
வீட்டிற்குள் கிடக்க-
புழக்கடைக்கு வெளியே நிறுத்தப்பட்டவன்-
ஆதி காலமாய்.
தேநீர்க் கடைகளில் -கிராமங்களில்-
இன்னமும் தலித் டம்ளர்கள்
தனியே தொங்கிக் கொண்டிருக்க...
நந்தனைத் தின்ற நெருப்பு
இன்னமும் எரிகிறது -
எங்களின் வயிற்றில்.
இன்னமும் குளவிகள் -
கொட்டிக்கொண்டிருக்க
வலியில் வீரிடுகிறேன் என் முதல் சொல்லைப்
"புரட்சி" என--
நாளை முதல் வண்ணம் மெருகேறும்
எனது மிக வலிய சிறகுகளில் இருந்து
நீங்கள் சந்திக்கப்போவது --
நிச்சயமாய்-
ஒரு புறாவை அல்ல.

**கே. பாலா** · **கே. பாலா** Fri 10 Jun 2011 - 1:11

நந்தனார்கள் இன்னமும் இருக்கிறார்கள்.. 572280

இது ஆறுதலுக் காண படம் அல்ல. நந்தனார்கள் ஆதிக்க சக்திகளால் இப்படிதான் தட்டி வைக்க படுகிறார்கள்! நல்ல கவிதை. நன்றி!

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri 10 Jun 2011 - 10:51

ரொம்பவும் நன்றி!கே.பாலா.

kitcha · kitcha Fri 10 Jun 2011 - 11:10

நந்தனார்கள் இன்னமும் இருக்கிறார்கள்.. 224747944

நந்தனார்கள் இன்னமும் இருக்கிறார்கள்.. 2825183110

நந்தனார்கள் இன்னமும் இருக்கிறார்கள்.. 677196

நன்றாக சொன்னீர்கள் நண்பரே.நானும் அனுபவப்பட்டு இருக்கிறேன்.இன்னும் கிராமங்களில் இதை போல் நடந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.புரட்சி வேண்டும் எங்களுக்காக அல்ல இனிமேல் வரும் ஜனங்களுக்காக (சமுதாயத்திற்காக)

முரளிராஜா · முரளிராஜா Fri 10 Jun 2011 - 11:21

மிகவும் அருமையான கவிதை சூப்பருங்க

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri 10 Jun 2011 - 11:23

ரொம்பவும் நன்றி ! கிட்சா.

**rameshnaga** · **rameshnaga** Fri 10 Jun 2011 - 11:24

நன்றி!முரளிராஜா.

ranhasan · ranhasan Fri 10 Jun 2011 - 12:33

முதலில் நீங்கள் பயன்படுத்தும் வார்த்தைகளை பற்றி கூற விழைகிறேன்... புலையன், புழக்கடை, நரகல், நந்தன்... இது போன்ற பதங்களை யாரும் அதிகம் பயன்படுத்துவதில்லை, உங்கள் கவிதைகளை நான் படிக்கும்போது கருத்துக்களை விட பதங்களே என்னை முதலில் அதிகம் கவர்கிறது...

தற்போது உங்கள் கருத்தினை பற்றி கூறுகிறேன்... ஆழமிக்க கருத்துக்களின் இடையில் ஆதங்கமும், ஆற்றாமையும் விரவிக் கிடத்தல் அருமையாக விளக்கப்பட்டுள்ளது... அதிலும் அந்த இறுதி வரிகள்
//நாளை முதல் வண்ணம் மெருகேறும்
எனது மிக வலிய சிறகுகளில் இருந்து
நீங்கள் சந்திக்கப்போவது --
நிச்சயமாய்-
ஒரு புறாவை அல்ல.//
"என்ன கவிதைப்பா!!!" என்று மெய் மறந்து கூறச் சொல்கிறது...
அன்பு வாழ்த்துக்கள் உங்கள் எதிர்கால படைப்பினையும் நோக்கி...