நன்கொடை

தன்னைப் பற்றி பள்ளி மாணவர்கள் இப்படி நினைப்பார்கள் என குமாரசாமி கொஞ்சம்கூட எதிர்பார்க்கவில்லை. ஏனென்றால், அவர் மக்களிடம் `வள்ளல்' என்று பெயர் எடுத்தவர். எந்த மதத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் நன்கொடை கேட்டு வந்தாலும், வாரிக் கொடுக்கத் தயங்கியதே இல்லை.

இந்த உண்மைகளைக் கேள்விப்பட்டு, சில மாணவர்கள் பள்ளி ஆண்டு விழாவுக்காக நன்கொடை வாங்கிச் செல்ல அவரது வீட்டிற்குள் நுழைந்தனர்.

அப்போது மின்விளக்கை அணைத்து விட்டு, ஒரு சிறிய மெழுகுவர்த்தியின் துணை யோடு குமாரசாமி புத்தகம் படித்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து விட்டு, அதிர்ச்சி அடைந்தனர். பின்னர், வந்த வழியே திரும்பிச் சென்றனர். அதற்குள் அவர்களைப் பார்த்துவிட்ட குமாரசாமி, வீட்டுக்குள் கூப்பிட்டார். அவர்களும் வந்தனர்.

"என்னைப் பார்க்க வந்த நீங்கள், பார்க்காமலேயே ஏன் திரும்பிச் செல்கிறீர் கள்?'' என்று கேட்டார்.

"ஐயா, நாங்கள் பள்ளி ஆண்டு விழாவுக்காக உங்களிடம் நன்கொடை வசூலிக்க வந்தோம். அப்போது நீங்கள் எரியும் மின்விளக்கை அணைத்துவிட்டு, மெழுகுவர்த்தியின் வெளிச் சத்தில் படிப்பதைப் பார்த்து விட்டு திரும்பிச் சென்றோம்'' என்றனர்.

"அதற்கும், நன்கொடை கேட்காமல் நீங்கள் திரும்பிச் சென்றதற்கும் என்ன சம்பந்தம்?''

"எரியும் மின்விளக்கை அணைத்துவிட்டு மெழுகுவர்த்தி வெளிச்சத்தில் படிப்பதைப் பார்த்துவிட்டு, நீங்கள் கஞ்சத்தனம் கொண்டவர் எனத் தீர்மானித்து திரும்பிச் சென்றோம்'' என்றனர் மாணவர்கள்.

அவர்கள் கூறியதைக் கேட்ட குமாரசாமி, `கலகல'வென சிரித்துவிட்டுச் சொன்னார்.

"மாணவர்களே! புத்தகம் படிக்க சிறிய வெளிச்சம் போதுமானது. அதைவிட்டுவிட்டு பெரிய மின்விளக்கின் ஒளியில் படிப்பது என்னைப் பொறுத்தவரையில் வீணானது. ஆடம்பரத்தைக் குறைத்து விட்டு அதில் கிடைக்கக்கூடிய பணத்தை கஷ்டப்படும் ஏழைகளுக்குக் கொடுத்தால் அவர்களுக்கு எவ்வளவு உபயோகமாக இருக்கும்? அந்தக் காரணத்துக்காகத்தான் அப்படிச் செய்தேன்'' என்று கூறியபடியே ஐந்தாயிரம் ரூபாயை அவர்களிடம் நன்கொடையாகக் கொடுத்தார்.

அதைக்கண்ட மாணவர்கள் வாயடைத்துப் போயினர். அப்போது அவர் வீட்டு வானொலியில் இருந்து திருக்குறளும், அதற்கான பொருளும் ஒலிபரப்பாயின.

"வான்நின்று உலகம் வழங்கி வருதலால்

தான்அமிழ்தம் என்றுணரற் பாற்று''

என்று `வான் சிறப்பு' அதிகாரத்தில் திருவள்ளுவர் கூறியுள்ளார். அதாவது, மழை பொழிவதால் தான் இந்த உலகத்தில் உயிரினங்கள் வாழ முடிகிறது. எனவே, உலகத்தில் வாழும் உயிர்களுக்கெல்லாம் அமிழ்தம் என்பது மழைதான்'' என்ற விள க்கத்தைக் கேட்ட மாணவர்கள் வெட்கித் தலைகுனிந்தனர்.

``ஐயா, எங்களை மன்னித்து விடுங்கள். உங்களின் கொடைத்தன்மையைப் புரிந்து கொள்ளாமல் தவறாக நினைத்து விட்டோம். எதுவுமே எதிர்பார்க்காமல் மக்களுக்கு உதவும் மழையைப் போல், நீங்கள் கொடைவள்ளலாக இருந்து ஏழைமக்களை வாழ வைத்துக் கொண்டிருக்கிறீர்கள்'' என்று அவருக்கு நன்றி சொல்லி விட்டு மாணவர்கள் பள்ளிக்குத் திரும்பினர்.

தாழை மு. ஷேக்தாசன்

அருமையான கதை
பகிர்ந்தமைக்கு நன்றி சிவா மாமா

மழையே இதுபோன்ற வள்ளல்களால் தான் பெய்கிறது என்பது என் கருத்து. மேன்மக்கள் மேன்மக்களே