அகதியாகும் அன்பின் முகவரி.

by **rameshnaga** Sat Jun 04, 2011 4:41 pm

சிறகுகள் முளைத்த நாளில் அன்னியமாகி விடுகிறது
நான் அடைகாத்த---
குஞ்சுகளின் சுவாசம்.
என் வயிறு மிதித்து என்னைக் கடந்த குழந்தைகளின்
பிஞ்சுப் பாதங்கள்---
விலகி விடுகின்றன--நான் அறியாத திசையில்.
தான் வசப்படுத்திய வானத்தில் என் குழந்தைகள்
பறந்து களிக்கையில்--
வெந்து தணிகிறது -நான் மட்டும் இருக்கும்
வீட்டின் வேர்கள்.
தள்ளாடும் வயதில் ஏனோ--
அகதியாகி விடுகிறது அன்பின் முகவரி.

by முரளிராஜா Sat Jun 04, 2011 5:06 pm

அருமையான கருத்துள்ள வரிகள்
மிகவும் ரசித்தேன் நண்பரே மகிழ்ச்சி

by **rameshnaga** Sat Jun 04, 2011 5:12 pm

நன்றி!முரளி ராஜா.!
அன்புடன் ரமேஷ்.

by உதயசுதா Sat Jun 04, 2011 6:36 pm

உண்மைதான் பாடு பட்டு வளர்த்த பிள்ளைகள், நமது முதிய வயதில் இல்லையென்றால் நாமும் அகதிகள்தான்.நம் அன்பும் அகதிகள் முகவரிதான்

by **rameshnaga** Sat Jun 04, 2011 6:40 pm

நன்றி ! உதய சுதா!
அன்புடன் ரமேஷ்.

by மஞ்சுபாஷிணி Sat Jun 04, 2011 7:20 pm

நிதர்சனம் முகத்தில் அறைகிறது.... சத்திய வார்த்தைகள்....பாடுபட்டு வளர்த் அன்பை மறந்து தன் சுயநலத்துக்காக தன் மனைவி தன் பிள்ளைகள் தன் குடும்பம் என்று பார்த்துக்கொண்டு போ என்று இரக்கமற்று வழி காமிக்கிறது முதியோர் இல்லத்திற்கு.....

அருமையான வரிகள் ரமேஷ். அன்பு வாழ்த்துக்கள்.