ஒரு நாள்...நீ கேட்கக் கூடும் ..

by **rameshnaga** Thu Jun 02, 2011 6:56 pm

இன்றும் என் உறக்கம் தொலைத்துவிட்டு --
எண்ணிக்கொண்டிருக்கிறேன்
நீ எப்போதோ என்னிடம் அன்பாய் அனுப்பிய
நக்ஷத்திரங்களை.
உனக்கு அவகாசம் கிடைப்பதில்லை
இந்தக்கணங்களில்-
துணையற்ற என் தனிமையை பகிர்ந்துகொள்ள.
தவித்து நீளும் என் விரல் பற்றுவதில்லை-
நேற்று வரை எனை மீனாய்ச் சுற்றி அலைந்த
உன் கண்கள்.
தளும்பும் என் அன்பை உடைத்து வெளியேறுகிறது
இப்போது உன் இயல்பாகி விட்ட உதாசீனம்.
அமிலம் வழியும் என் கண்ணீர்க்கோடுகளில் நீ நகர,
பிரியும் உயிரென நீள்கிறது நம் இடைவெளி.
காலத்தின் ஆழத்தில் ...
என்றாவது ஒருநாள் நீ கேட்கக்கூடும்
விதையிலிருந்து ஓர் விருக்ஷமாய் வெடிக்கும்
எனது கேவலை.

by **rameshnaga** Fri Jun 03, 2011 11:16 am

உங்களின் மேலான கருத்துக்களை எதிர்பார்க்கிறேன்!
அன்புடன் ரமேஷ் !

by நியாஸ் அஷ்ரஃப் Fri Jun 03, 2011 11:26 am

விலகி இருப்பதன் கொடுமையும் விலக்கி வைப்பதன் வேதனையும் உங்கள் வரிகளில் ஆழமாய் பதிந்துள்ளீர்கள். வாழ்த்துக்கள் நண்பரே...
மிக்க நன்றி உங்கள் அழகான வரிகளுக்கு..