இந்தக் காலத்திலும் கீழ் வெண்மணிகள்...

by **rameshnaga** Tue May 31, 2011 2:38 pm

எனது தாத்தனுக்குப் பாட்டனில் - எவரோ ஒருவர்
வயிற்றுப் பசிக்கு வாங்கிய கொஞ்சம் நெல் மணிக்காக
நீ இன்னமும் அறுத்துக் கொண்டிருக்கிறாய் - என் சிறகுகளை.
இன்னமும்-உனது தலைக்குக் கீழேயே
வளைந்து கிடக்கிறது எனது வானம்-
திசைகளும், இரவும், பகலுமற்று.
எந்த அர்த்தமுமற்றதாகி-
நீளுகிறது வாழ்வு உனது தடங்களின் கீழ்.
கனவுகளற்றதாயும், உணர்ச்சிகளற்றதாயும்
மாறும் பருவம் உன் தீராக் காமத்தில் -
உடைகளற்றதாகி விடுகிறது.
உயிர்ச் சிறகசைக்க வேண்டும் பருக்கைக்காக
வயிற்றிலேயே செரித்து விடுகிறது வாழ்க்கை.
நீளும் விடிவற்ற பொழுதுகளில்-
மூத்தோனைச் சபித்தபடி மூடிக் கொள்கிறது உயிர்.

by **Manik** Tue May 31, 2011 2:43 pm

அருமையான கவிதை நண்பா இந்தக் காலத்திலும் கீழ் வெண்மணிகள்... 677196

by மஞ்சுபாஷிணி Tue May 31, 2011 6:48 pm

மிக அருமையான வரிகள் ரமேஷ்......

by அசுரன் Tue May 31, 2011 10:35 pm

நீங்கள் உங்கள் வாரிசுகளை இங்கே விடவேன்டாம்! அதற்கு நீங்கள் திருமணம் செய்யாதிருங்கள். இது உங்கள் கவிதையை யொட்டிய கருத்து நண்பரே! அருமையான கவிதை! பாராட்டுக்கள்