தொலைந்து போகாத சப்தங்கள் ...

by **rameshnaga** Mon May 30, 2011 7:56 pm

பறவைகளின் பல வண்ண இறகுகளை-
ஒளித்து வைத்திருந்தது குழந்தை
தன் விளையாட்டுப் பெட்டிக்குள்.
யாரும் அறியாமல் ஒவ்வொரு இறகையும் எடுத்து--
ஒவ்வொரு பறவையின் குரலில் கத்துகிறது.
ஒரு கடவுளின் ஆசியாய் -
குழந்தைக்குக் கிடைத்து விடுகிறது-
காற்றில் தொலைந்த பறவையின் மொழியும்...
காற்றில் அலைந்த இறகுகளின்
இறுதி நிமிடச் சப்தங்களும்.

by **Manik** Mon May 30, 2011 7:58 pm

ரொம்பவே உருக்கமான கவிதை நண்பா தொலைந்து போகாத சப்தங்கள் ... 224747944

இந்த கவிதையெல்லாம் நீங்களே எழுதியதா நண்பா

by **rameshnaga** Mon May 30, 2011 8:35 pm

அன்புள்ள நண்பா!
இது வரை நான் பதிவிட்டிருக்கும் கவிதைகள் எல்லாமே நான் எழுதியதுதான் நண்பா !
ஈகரைத் தோழர்களின், தோழியர்களின் மனம் நிறைந்த பாராட்டுக்கள் எனக்கு மனம் நிறைந்த மகிழ்ச்சியை
அளிக்கிறது நண்பா!
குறிப்பாக, உங்களுக்கு, திருமதி.மஞ்சுபாஷினி, பாலாகார்த்திக்,அப்துல்லா சார், திரு.கலைவேந்தன்,மற்றும்
என் கவிதைகளைப் படித்து தங்களின் மேலான பாராட்டுதல்களைத் தந்த அனைவருக்கும் என்
மனமார்ந்த நன்றி நண்பா!
நான் பதிவிடும் கவிதைகள் குறித்தான உங்களின் மேலான விமர்சனங்களை எப்பொழுதும் எதிர்பார்ப்பேன் நண்பா!
தமிழ்க் கொடியால் உங்கள் உறவுகளில் ஒருவனாகியிருக்கும்
ரமேஷ் நாகா (என்கிற) ரமேஷ் அனந்தபத்மநாபன்.

by அன்பு தளபதி Mon May 30, 2011 9:14 pm

rameshnaga wrote:பறவைகளின்
பல வண்ண இறகுகளை-
ஒளித்து வைத்திருந்தது
குழந்தை தன்
விளையாட்டுப் பெட்டிக்குள்.
யாரும் அறியாமல்
ஒவ்வொரு இறகையும் எடுத்து--
ஒவ்வொரு பறவையின்
குரலில் கத்துகிறது.
ஒரு கடவுளின் ஆசியாய் -
குழந்தைக்குக் கிடைத்து விடுகிறது-
காற்றில் தொலைந்த
பறவையின் மொழியும்...
காற்றில் அலைந்த
இறகுகளின்
இறுதி நிமிடச் சப்தங்களும்.

அலங்காரமில்லாத அழகு மனதை கொத்தும் பறவை கவிதை

by **rameshnaga** Sat Jun 04, 2011 2:03 pm

நன்றி! மணி அஜீத்!
அன்புடன் ரமேஷ்.

கவிதை என்றால் இது கவிதை என்று சொல்லுமாளவுக்கு ரமேஷின் கவிதைகள் இருக்கின்றன. இயற்கை தனது சிறகை விரித்து ரமேஷின் சிந்தனைக்குள் வட்டமிட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. குழந்தையின் மனிதநேய மாண்பு இந்த கவிதையில் ஒளிர்கிறது. வாழ்த்துக்கள்.