உன்னை கொல்லாதே

by அப்துல்லாஹ் Mon May 09, 2011 7:40 pm

தேர்வு முடிவுகளில் வென்றோர் களித்திருக்க
தேர்வதற்கான காரணம் தேடி பலர் விழித்திருக்க
தற்க்கொலையே தீர்வு என்று தன்னையே கொல்வோரே
தன்னம்பிக்கை இழந்து நும் வாழ்வையும் இழந்தீரே

பதினேழு ஆண்டு காலம் கற்ற கல்வி
பண்படுத்தி உனக்குரமேற்றவில்லையா
பாசத்தோடு வளர்த்த உந்தையும் தாயும்
உனதுள்ளத்தில் வாழவில்லையா

உன் உயரிய உயிரையும் உறவையும்
உதறச்செய்தது வெறும் எண்கள் தானா
அடிப்படிகள் இல்லாது மாடி தொடும்
உச்சிப் படிகள் கொண்ட ஏணி ஏது

ஆபிரகாம் லிங்கணும் அண்ணல் காந்தியும்
ஓரிரவில், ஒருநாளிலா லட்சியம் தொட்டார்கள்
சூரியனும் சந்திரனும் இனி உன்னை தவிர்த்து -உன்
சொந்த பூமியில் நீ இல்லாமலும் உலா வரும்

நேசி உலகத்தை துன்பம் மறப்பாய்
யோசி ஒரு கணம் உயிர் துறக்க மறப்பாய்
பேசி யாரும் உனை கலங்கடிக்க மாட்டார்
யாசிக்கிறேன் அன்புறவே இரு எங்களுடன்

காலம் கனிந்து விடும் கண்ணீர் தீர்க்கும்./......

ஏக்கத்துடன் அப்துல்லாஹ் சார்
அல்கோபரிலிருந்து

by கலைவேந்தன் Mon May 09, 2011 7:49 pm

இன்றைய இளங்குருத்துகளுக்கு இதை விட அருமையாக அறிவுரை தர இயலுமா என்று வியக்கிறேன்..

தக்க தருணத்தில் எழுதப்பட்ட இக்கவிதையினை வாசிக்கும் என் இனிய இளம் தளிர்கள் மனம் திருந்தி உயிரின் மதிப்பை உயர்வென்றெண்ணி த்ற்கொலை எண்ணத்தை விடுத்தால் அந்த வெற்றி முழுக்க உங்களைச்சாரும்..

மனம் நிறைந்த பாராட்டுகள் தோழரே..! சூப்பருங்க

by மஞ்சுபாஷிணி Mon May 09, 2011 8:11 pm

உண்மையே கலீல்....

ஒவ்வொரு வருடமும் தேர்வு ரிசல்ட் வரும்போது இது போன்ற துக்க சம்பவங்களும் நடப்பதை தவிர்க்க முடியாமல் போகிறது....

எக்சாம் எக்சாம் எக்சாம் என்று பிள்ளைகளை மெண்டல் ஸ்ட்ரெஸ்ஸாக்குவது.... அவனை பாரு எவ்ளோ நல்லா படிக்கிறான் நீயும் இருக்கியே என்று கம்பேர் செய்வது....இது போன்ற நெகட்டிவ் எண்ணங்களால் பிள்ளைகள் பயப்படுகிறார்கள் மன உளைச்சலுக்கும் ஆளாகிறார்கள்...

ரிசல்ட் வரும்போது விரும்பாத நிகழ்வுகள் நடப்பது இந்த தோல்வியை தாங்கிக்க முடியாமல் போவதாலும் அம்மா அப்பா என்ன சொல்வார்களோ என்ற பயமும் இனி எல்லார் முகத்தில் எப்படி விழிப்போம் என்ற வெட்க உணர்வும்.....

இதெல்லாம் துடைத்துவிட்டு பெயிலானால் என்ன? அடுத்த முறை இதை விட நல்லா படிச்சு பாஸ் பண்ணிடனும் என்கிற வைராக்கியம் மனதில் நம்பிக்கையுடன் வைத்து நேர்மையுடன் படித்து எழுத வேணும்.... கண்டிப்பா ரிசல்ட் எப்படி வரும்? பாஸ் தான் அதுவும் நல்ல மார்க்குகளால்....

நம்பிக்கை தரும் வரிகள் அமைத்த கவிதைக்கு அன்பு நன்றிகள் கலீல்...

by அப்துல்லாஹ் Mon May 09, 2011 8:52 pm

நானும் ஆசிரியப்பணியில் 11 ஆண்டுகளை கழித்தவன் தான். மாணவன் ஒருவனின் மரணம் நான் பெற்ற மகனை இழந்த சோகத்தைப் போல என்னை வேட்டையாடுகிறது.
அறியாமை ஒன்றே இதற்க்குக் காரணம்
இம்மாதிரி மாணவர்கள் விடைத்தாளின் கடைசிப் பக்கத்தில் அதிக மதிப்பெண் கிடைக்காமல் போனால் தனது சித்தி தன்னை கொன்று விடுவாள் என்றும்,தான் தற்கொலை செய்ய நேரிடும் என்று சிலரும் அல்லா ஏசு முருகன் என அனைத்துக்கடவுளையும் நான் வழி பாடுவேன் என்றும் சிலர் அதுவும் நன்றாகப் பதில் எழுதியிருப்போர் கூட இம்மாதிரி எழுதியிருப்பதைக் காண முடிந்தது.
ஏன் இந்த சமூகத்தில் அவர்களை அவ்விதம் வடிவம் மாற்ற யார் காரணம்.
விடை தேடுகிறேன் ..இவ்வாண்டு போல ஒவ்வொரு ஆண்டும் தொடர்கதையாகாமல் முற்றுப்பெற வேண்டி பிரார்த்திப்போம்.
நன்றி கலை அய்யா, மஞ்சு உங்களுக்கு...
அழுகை

by மஞ்சுபாஷிணி Mon May 09, 2011 8:59 pm

பிள்ளைகளுக்கு மன தைரியத்தையும் நம்பிக்கையையும் சேர்த்தே ஊட்டவேண்டும் உணவுடன் சேர்த்து.....

by ANTHAPPAARVAI Tue May 10, 2011 1:52 am

கலைவேந்தன் wrote:இன்றைய இளங்குருத்துகளுக்கு இதை விட அருமையாக அறிவுரை தர இயலுமா என்று வியக்கிறேன்..

தக்க தருணத்தில் எழுதப்பட்ட இக்கவிதையினை வாசிக்கும் என் இனிய இளம் தளிர்கள் மனம் திருந்தி உயிரின் மதிப்பை உயர்வென்றெண்ணி த்ற்கொலை எண்ணத்தை விடுத்தால் அந்த வெற்றி முழுக்க உங்களைச்சாரும்..

மனம் நிறைந்த பாராட்டுகள் தோழரே..!