ஒற்றை மகள்

by செய்தாலி Thu May 05, 2011 1:23 pm

மனிதர்களை சுமந்து கொண்டு
ஒய்யாரமாய் நிற்கும்
அடுக்கு மாடி கட்டடம்

கட்டடத்தின் இரண்டாம் நிலை
7 ஜி அரைக் கூடம்
கண்ணீருடன் அந்த தம்பதிகள்

மேலும் கீழுமாய் தூக்குயந்திரம்
வேடிக்கை பார்த்தபடி சென்றனர்
பயணித்த சில மனிதர்கள்

மாலை ஐந்து இருக்கும்
நெருப்பை அள்ளி கொட்டியது
அந்த தொலைப்பேசி அழைப்பு

என்னை மன்னித்து விடுங்கள்
காதலனுடன் பதிவுத் திருமணம்
ஒற்றை மகளின் குரல்

விழிகளில் கண்ணீர் ஒழுக
தளர்ந்து விழுந்த அவர்களை
சலனம் செய்தது ஓர் நிகழ்வு

அன்றைய நிகழ்வைத் தேடி
இருபது ஆண்டுகள் பின்னோக்கி
பயணித்தது நினைவுகள்

அன்பும் பண்பாடும் வழியும்
பச்சை மனிதர்கள் வாழும்
ஒரு குக்கிராமம்

ஐயோ இப்படி ஏமாத்திட்டாளே
ஒரு அழுகை சத்தம்
அந்த ஊர்வீதியை நிரப்பியது

வெற்று வீதியில்
சற்றென முளைத்தது
சில உறவுக் கூட்டங்கள்

மீச முறுக்கி நடந்தமனுஷன
தலை குனிய வச்சுட்டாளே
மாரிலடித்துப் புலம்பினாள் பெத்தவள்

ஒத்தப் புள்ளையின்னு
பொத்திப் பொத்தி வளர்த்தது
உறவு அறுத்து போயிடுச்சு

வந்த உறவுகளிடம்
புலம்பிக் கொண்டிருந்தார்
மகளை பறிகொடுத்த தகப்பன்

ஊருக்கு புதுசா வந்த
அந்த அதிகாரியோடு ஓடிட்டாளாம்
கூடி நின்றவர்களில் ஒருவர்

அவள் நல்லா இருக்கமாட்டாள்
சபித்துக் கொண்டிருந்தாள்
பெத்த ஒத்தப் பிள்ளையை

சரி விடுங்க என்னசெய்ய
யாரோ ஒருவரின் குரல்
நினைவுகளை கலைத்தது

உறவறுத்த்ப் போனது ஒத்தமகள்
பெத்த மனசுகளின் வலிகள்
இன்று உணர்கிறார்கள் இவர்கள்

ஊரும் உறவையும் புறந்தள்ளி
முகவரியற்ற ஊரில் தஞ்சம்
பின்னே துரத்தும் விதி

விதைத்ததை கொய்கிறோம்
ஒருவர்கொருவர் முகம்பார்த்தார்கள்
பிழையை உணர்ந்து

by Jiffriya Thu May 05, 2011 1:32 pm

தான் செய்யும் பொது காதல், தன் பிள்ளைகள் செய்யும் போது தவறு..அழகாக உணர்த்திவிட்டீங்க..அருமையான கவிதை.. சூப்பருங்க

by Jiffriya Thu May 05, 2011 1:32 pm

தான் செய்யும் பொது காதல், தன் பிள்ளைகள் செய்யும் போது தவறு..அழகாக உணர்த்திவிட்டீங்க..அருமையான கவிதை.. சூப்பருங்க

by உதயசுதா Thu May 05, 2011 1:33 pm

நல்ல கவிதை செய்யாது. தான் பெற்றவர்களின் மன வலியை அவர்களும் உணர கடவுள் கொடுத்த தண்டனை.

by balakarthik Thu May 05, 2011 1:38 pm

இது கவிதயா இல்லை கதையா உரைநடை வாசம் அதிகம் வீசுகிறதே ஏத்துவா இருந்தாலும் கருத்து மிக அருமை நன்றி செய்தாலி மகிழ்ச்சி

by செய்தாலி Thu May 05, 2011 1:44 pm

Jiffriya wrote:தான் செய்யும் பொது காதல், தன் பிள்ளைகள் செய்யும் போது தவறு..அழகாக உணர்த்திவிட்டீங்க..அருமையான கவிதை..

மிக்க நன்றி தோழி

by செய்தாலி Thu May 05, 2011 1:50 pm

உதயசுதா wrote:நல்ல கவிதை செய்யாது. தான் பெற்றவர்களின் மன வலியை அவர்களும் உணர கடவுள் கொடுத்த தண்டனை.

உண்மைதான் தோழி
தோழி எதை விதைக்கிரமோ அதையே அறுவடை செய்கிறோம்

மிக்க நன்றி

by செய்தாலி Thu May 05, 2011 1:56 pm

balakarthik wrote:இது கவிதயா இல்லை கதையா உரைநடை வாசம் அதிகம் வீசுகிறதே ஏத்துவா இருந்தாலும் கருத்து மிக அருமை நன்றி செய்தாலி

கவிதை ,கதை இரண்டிற்கும் இலக்கணம் தெரியாதவன் நான்
எதோ கிறுக்கி உறவுகள் முன்னிலையில் வைக்கிறேன்

உங்கள் கருத்துக்கள் தான் அதனை வேர்பிரிக்கிறது நண்பா

மிக்க நன்றி நண்பா

by முரளிராஜா Thu May 05, 2011 2:00 pm

அருமையான கருத்து உங்கள் கவிதையில்
வாழ்த்துகள் செய்தாலி

by **பிஜிராமன்** Thu May 05, 2011 2:16 pm

காதலர்கள் (பிள்ளைகள்) பெற்றோரின் ஸ்தானதிலும் (காதலிக்கும் போது)
பெற்றோர்கள் காதலர்களின் (பிள்ளைகளின்) ஸ்தானதிலும் (காதலை எதிர்க்கும் போது) இருந்து பார்த்தால்......பிரச்சினையே .........வராது.....

கவிதை மற்றும் சொல்லிய விதம் அருமை செய்தாலி