முதலுதவியால் ஏற்பட்ட வேதனை

நான் ஒரு கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்த போது நடந்த ஒரு சுமையான சம்பவம். எங்கள் கல்லூரியில் முதலுதவி செய்வது எப்படி என்று ஒரு நிகழ்ச்சி நடந்தது. முதலுதவி எப்படி செய்வது என்று தத்ரூபமாக ஒரு பெரியவர் சொல்லிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார். அதில் ஒரு பகுதியாக இரவில் தூக்கக் களக்கத்தில் வீட்டு சுவரில் மோதிக் கொண்டால் எப்படி முதலுதவி செய்வது என்பதை விளக்க போவதாக கூறிய அந்த பெரியவர், டெமோவுக்காக (பயிற்சி) என்னைக் கூப்பிட்டார். நான் அவர் அருகே சென்று நின்றேன். சில விளக்கங்களைக் கொடுத்த அவர் திடீரென ன் தலையை சுவற்றில் மோதவைத்தார்.

எனக்கு ஏற்கனவே நெற்றியில் ஒரு கட்டி இருந்ததற்காக அறுவை சிகிச்சை செய்து இருந்தேன். இதனால் வலியை என்னால் பொறுக்க முடியவில்லை . இதன் காரணமாக நான் மயக்கமடைந்து விட்டேன். பின் நண்பர்கள் என்னை தூக்கி வந்து வகுப்பறையில் படுக்க வைத்து இருக்கிறார்கள். எனக்கு மயக்கம் தெளிந்ததும் அந்நிகழ்வு என்னை மனதளவில் பாதித்து, உடல் நடுங்கியது . பின் முதல்வரிடம் அனுமதிப் பெற்று வீடு வந்து சேர்ந்தேன். இதையே சாக்காக வைத்து ஒரு வாரம் கல்லூரி செல்லாதது தனிக் கதை . என் வகுப்பில் பெண் தோழிகள் அதிகம் என்பதால் அவர்களின் அனுதாப வினாவிற்கு பதில் சொல்வதற்குள் போதும் போதும் என்றாயிற்று.

இதிலிருந்து நாம் அறிவது என்ன?,

பயிற்சி என்பது வெறும் பயிற்சியாக மட்டுமே இருக்க வேண்டும். அது எல்லை மீறும் போது இப்படித்தான் பலரைப் பாதிக்கும்.

முதலுதவி என்பது அடுத்தவரின் உயிரோடு தொடர்புடையது. எனவே தெரிந்தால் முதலுதவி செய்யலாம் இல்லையென்றால் ஒதுங்கி கொள்ள வேண்டும். இதைத்தான் நான் பாடமாக உணர்ந்தேன்.

இந்நிகழ்வை ஆசிரியர்கள் அனைவரும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்..