ராமனுக்கு சீதை சொன்ன நல்லுரை... - ராமாயணம்

கணவன் ஆத்திரத்திலோ, உணர்ச்சி வேகத்திலோ பிறருடன் அனாவசிய வம்புக்குக் கிளம்பினால், மனைவி அவனுக்கு இதமாக எடுத்துச் சொல்லி, அவன் கோபத்தைத் தடுக்க வேண்டும்.

மாறாக, அவன் தவறு செய்ய அனுமதித்துவிட்டு, துன்பம் நேர்கையில் அவனோடு சேர்ந்து துயரப்படுவதில் பயனில்லை. "செய்தக்க அல்ல செயக்கெடும்' என்பதுபோலவே "செய்தக்க செய்யாமையாயினும் கெடும்' அல்லவா?

இதற்கு ராமாயணத்திலேயே பல எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன.

ஸ்ரீராமபிரான் தண்டகாரண்யத்துக்குப் போனபோது ஸுதீஷர் முதலிய மகரிஷிகள் அவரைக் கண்டார்கள். தாங்கள் அரக்கர்களால் படும் துன்பங்களை அவரிடம் கூறி, அவர்களைத் தண்டிக்கும்படி கேட்டுக் கொண்டார்கள். ஸ்ரீராமரும் அவ்வாறே அரக்கர்களை அழிப்பதாக வாக்களித்தார்.

பின்னர் சீதாபிராட்டி, இதைத் தவறு என்று கருதி, அன்போடும் இதமாகவும் சில வார்த்தைகளை ஸ்ரீராமபிரானுக்குச் சொன்னாள்.

"உலகத்தில் மூன்று விதமான பாவங்கள் ஏற்படுவது உண்டு. அவை: 1. பொய் வார்த்தை, 2. பிறர் மனைவியைக் கவர்வது. 3. பகைமையில்லாதவரிடம் கொள்ளும் கோபமும், அதனால் ஏற்படும் நாசமும். தங்களுக்குப் பொய் என்பதே நாவில் வந்ததில்லை. பிற பெண்களைத் தாங்கள் இச்சிப்பதேயில்லை. ஆனாலும், மூன்றாவது தோஷம், ஒரு வித தீங்கும் நமக்குச் செய்யாதவர்களைக் கொல்வது. இதை நீங்கள் புரிவது நியாயமில்லை'.

"ஒரு மகரிஷி செய்த கடும் தவத்தைக் கெடுக்க, கூர்மையான கத்தி ஒன்றை தேவேந்திரன் அவரருகில் கொண்டு வந்து வைத்துவிட்டான். தியானம் முடிந்தபின், அந்த ரிஷி கத்தியைக் கையில் எடுத்து பலவிதமாகப் பயன்படுத்தி, தமது தவப்பயனை இழந்தார் என்று ஒரு வழலாறு உண்டு'.

"தங்களுக்குத் தெரியாத நியாயமில்லை. நான் தங்களுக்குப் புத்தி புகலவில்லை. ஆனால், நினைவுபடுத்துகிறேன். எதற்கும், தம்பி லட்சுமணணைக் கலந்து கொண்டு நியாயப்படி செய்யலாம்' என்றாள்..

இதைக் கேட்ட ராமபிரான், "நீ சொல்வதுதான் நியாயம். ஆனால் நான் அரக்கர்களை தெரிந்து கொண்டு அவர்களின் கொடூரங்களை அறிந்த பின்னரே, அவர்களை அழிக்க முற்படுகிறேன்' என்றார்.

இதுபோல் ராமாயணத்தில் சுக்ரீவன், வாலியை சண்டைக்கு இழுத்தபோது, வாலியின் மனைவி தாரை வாலியிடம் வந்து, "ராமன் என்பவன் அவனுக்கு உதவிகரமாக வந்திருக்கிறான். அவன் மகா பராக்கிமசாலி. தாங்கள் சண்டைக்குப் போக வேண்டாம்' என்று சொல்லித் தடுத்தும், வாலி சண்டைக்குச் சென்று உயிரை இழந்தான்.

அதுபோலவே ராவணனும், தன் மனைவி மண்டோதரி சொன்ன வார்த்தையைக் கேட்காமல் உயிரை இழந்தபோது, மண்டோதரி அதையே சொல்லி பிரலாபித்து அழுதாள்.

- தம்பி கார்த்திகேயா