ராஜகோபால் - 500 உடல்களை சுமந்த அதிசய மனிதர்

First topic message reminder :


குமரி மாவட்டம் மார்த்தாண்டம் பகுதியில் அந்த விபத்து நடந்தது. அதில் பலியானவரின் உடலை தூக்கிச் செல்ல எந்த வாகனமும் வரவில்லை. போலீசார் அழைத்தும் வாடகை வாகன ஓட்டிகள் தயக்கம் காட்டினர். அப்போது `நான் வருகிறேன்` என்று வந்தார் ராஜகோபால். அவர் டெம்போ வேன் டிரைவர்.

விபத்து நடந்த இடத்தில் டெம்போவை கொண்டு வந்து நிறுத்தினார். பின்பு பிணத்தை அதில் தூக்கி வைக்க ஆளில்லை. போலீசார் தலையை சொறிந்தனர். "போங்க சார் நீங்களும் உங்க வேலையும்" என்று நொந்து கொண்ட ராஜகோபால், தான் ஒற்றை ஆளாக முன்வந்து பிணத்தை தூக்கி டெம்போவில் போட்டு அரசு ஆஸ்பத்திரிக்கு கொண்டு சென்றார்.

20 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ராஜகோபால் இப்படி செய்தபோது ஊராரும், சக வாகன ஓட்டிகளும் அவரை ஏதோ ஒருமாதிரியாக பார்த்தனர். ஆனால் அதை சேவையாக நினைத்த ராஜகோபால் இன்று, வீரதீர செயலுக்காக முதல்-அமைச்சர் கருணாநிதியிடம் அறிஞர் அண்ணா பதக்கம் பெற்ற மாமனிதராகி விட்டார்.

இப்படி ஒரு சேவை எண்ணம் அவருக்குள் எப்படி ஏற்பட்டது?

"எஸ்.எஸ்.எல்.சி.யில் நான் பெயில் ஆகிவிட்டேன். குடும்பத்தில் மிகவும் கஷ்டம். இதனால் வாடகை டெம்போக்களில் கிளீனராக வேலைக்கு போனேன். நாளடைவில் டிரைவிங் கற்றுக்கொண்டு, சொந்தமாக டெம்போ வாங்கினேன். அப்போதுதான், ரோட்டில் விபத்தில் சிக்கி இறப்பவர்களின் உடல்களை தூக்க நானாக முன்வந்தேன். விபத்தில் சிக்கியவர்கள் மட்டும் அல்ல. குளம், ஆறுகளில் விழுந்து தற்கொலை செய்துகொள்பவர்களின் உடல் களையும் போலீஸ் உத்தரவின்பேரில் நானே தூக்கி கரை சேர்த்திருக்கிறேன். இன்று வரை 500-க்கும் மேற்பட்ட உடல்களை என் கையால் தூக்கி சுமந்திருக்கிறேன்"

இவரது கண்முன்னே ஏதாவது விபத்து நடந்தால், எதைப்பற்றியும் யோசிக்கமாட்டார். உடனே மீட்பு பணிகளில் இறங்கி விடுவார். உயிருக்கு போராடுபவர்களாக இருந்தால் அதிவேகமாக செயல்பட்டு அவர்களை ஆஸ்பத்திரியில் சேர்த்தபிறகே மறுவேலை பார்ப்பார். இந்த வகையில் 50-க்கும் மேற்பட்ட உயிர்களை அவர் காப்பாற்றியுள்ளார்.

இவரது சேவைக்கு உறுதுணையாக இருப்பவர் மனைவி கலா.

"திருமணம் ஆன புதிதில் என் மனைவி கலா, உயிரிழந்தவர்களின் உடல்களை நான் தூக்கும் செயலை சற்று வெறுக்கவே செய்தார். ஆனால் சமூக சேவைக்காக பல அமைப்புகள் என்னை அழைத்து பாராட்டி கவுரவிக்கும். அந்த விழாக்களுக்கு என் மனைவியை அழைத்துச் செல்வேன். சான்றோர் நிறைந்த ஒரு சபையில் கணவன் பாராட்டப்படும்போது மகிழாத மனைவி யார் உண்டு? என்னவளும் அப்படியே மகிழ்ந்தாள். இதனால் காலப்போக்கில் எனது மனப்பக்குவம் அவளிடமும் வந்துவிட்டது.

ஆண்டவன் புண்ணியத்தில் குழந்தைகளும் என்னை மாதிரியே உள்ளனர். சமீபத்தில் ஒரு விபத்தில் சிக்கிய வாகனத்தை மீட்க என் மகன் மற்றும் மகளையும் அழைத்துச் சென்றேன். விபத்தில் உயிரிழந்த ஒருவரின் உடலை நான் தூக்கும்போது மகனும் உதவினான்.

மகன் அஸ்வின் பாலிடெக்னிக் முதலாம் ஆண்டு படித்து வருகிறான். மகள் அபிராமி 6-ம் வகுப்பு படித்து வருகிறாள்.

உடல்களை தூக்கிக் கொண்டுபோக யாரிடமும் ஒரு காசுகூட வாங்க மாட்டேன். ஆண்டவன் தந்த கையும், காலும் நன்றாகவே இருக்கு. யாரும் காசு தந்தால்கூட நான் திருப்பித் தந்துவிடுவேன். நீ நல்லா இருக்க வேண்டும் என்று சிலர் என்னை வாழ்த்து வார்கள். அதுவே எனக்கு புண்ணியம். அந்த புண்ணியத்தால் ஒரு குறையும் இன்றி நானும், எனது குடும்பத்தினரும் வாழ்ந்து வருகிறோம்.

இந்த சேவைப் பணிக்கு அண்ணா பதக்கம் கிடைத்தது பற்றி?

"ஒரு ஆண்டுக்கு முன்பு நாகர்கோவிலுக்கு நான் சவாரி சென்றேன். பார்வதிபுரம் பகுதியில் நான் சென்றபோது எனது வாகனத்தை கடந்து ஒரு அரசு பஸ் சென்றது. அந்த பஸ்சின் பின்புற இரட்டைச் சக்கரங்களில் ஒன்றை காணவில்லை. அதைப் பார்த்து நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன். பஸ் டிரைவரிடம் சொல்லலாம் என்றால், பஸ் அதிவேகத்தில் சென்றதால் சொல்ல முடியவில்லை. இதனால் நானும் எனது வாகனத்தை அதிவேகமாக ஓட்டினேன். அப்போது பஸ் டயர்கள் கன்னாபின்னாவென்று சுழன்றன. நெஞ்சம் பதை பதைக்க எனது வாகனத்தை ஓட்டிச்சென்று நாகர்கோவிலில் அரசு பஸ்சை மடக்கினேன். டிரைவரிடம் விவரத்தை கூறினேன். இறங்கி பார்த்தபோது அந்த பஸ்சின் அனைத்து சக்கரங்களும் சரியாக பிணைக்கப்படாமல் இருந்தன. 2 சக்கரங்கள் வழியில் கழன்று விட்டதாக கூறப்பட்டது. 30-க்கும் மேற்பட்ட பயணிகள் அந்த பஸ்சில் இருந்தனர். என்னால் அவர்கள் காப்பாற்றப்பட்டதாக எனக்கு நன்றி கூறினார்கள். இந்த சம்பவத்தை பாராட்டி அரசு எனக்கு விருது வழங்கியுள்ளது.

முதல்-அமைச்சர் கருணாநிதியிடம் இருந்து பதக்கம் பெற்றது எனக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சியாக உள்ளது.