எது துறவு?

சீனாவில் புகழ்பெற்ற ஒரு துறவி வாழ்ந்து வந்தார். தான் உண்டு, தன்னுடைய வேலை உண்டு என்று இருப்பது தான் அவருக்குப் பழக்கம்.

ஒருநாள் பெரிய கூட்டமொன்று ஒரு குழந்தையைத் தூக்கிக் கொண்டு, துறவியின் இருப்பிடத்திற்கு வந்தது. என்ன விஷயமென்று கேட்டார், துறவி.

"இது உங்களுடைய குழந்தை. துறவி வேஷம் போடுகிற நீங்கள், அநியாயமாக ஒரு பெண்ணைக் கெடுத்து, ஒரு குழந்தையையும் கொடுத்து அவளை ஏமாற்றி விட்டீர்களே... இதுதான் உங்கள் தர்மமா?'' என்று கூட்டத்தினர் ஆவேசமாகக் கத்தினர்.

ஒருகணம் அவர்களை உற்றுப் பார்த்த துறவி, "அப்படியா, குழந்தையை என்னிடம் கொடுத்து விடுங்கள். இது என்னுடைய குழந்தை என்பதால், அதைப் பராமரிக்கும் பொறுப்பை நான் ஏற்றுக் கொள்கிறேன்'' என்றார். குழந்தையை அவரிடம் ஒப்படைத்து விட்டு கலைந்து சென்றது கூட்டம்.

குழந்தையைக் கையில் ஏந்தியபடி, வீடு வீடாகச் சென்று குழந்தைக்கு பால் கேட்டார் துறவி. அவர் நடத்தை கெட்டவர் என்று மக்கள் எண்ணியதால், ஒருவர் கூட கதவைத் திறக்கவில்லை. குழந்தை பசியால் கதறத் தொடங்கியது.

கடைசியாக ஒரு வீட்டின் கதவைத் தட்டியபோது, கதவைத் திறந்து கொண்டு ஒரு பெண் வெளியே வந்தாள். அவளிடமும் குழந்தைக்கு பால் கேட்டார் துறவி. குழந்தை பாலுக்கு அழுவதைக் கண்ட அந்தப்பெண், துறவியிடமிருந்து குழந்தையை வாங்கிக் கொண்டு, அவரின் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டாள்.

"என்னுடைய காதலன் என்னை ஏமாற்றி விட்டான். அவனை காட்டிக் கொடுக்கக்கூடாது என்பதற்காகத்தான், நீங்கள் தான் குழந்தையின் தந்தை என்று சொன்னேன். தயவுசெய்து என்னை மன்னித்து விடுங்கள்'' என்று கதறினாள்.

துறவி எதுவும் பேசாமல் அவளைப் பார்த்து புன்முறுவல் பூத்தார். விஷயமறிந்த மக்கள், துறவியைத் தவறாக எண்ணியதற்காக மனம் வருந்தி அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டனர். "வீண் பழியைச் சுமந்து, குழந்தையை உங்களால் எப்படி ஏற்றுக்கொள்ள முடிந்தது?'' என்று துறவியிடம் கேட்டார் ஒருவர்.

"பற்றற்ற மனநிலையில் பற்ற வேண்டியதை பற்றிக் கொள்வது தான் துறவு'' என்று விளக்கமளித்தார், துறவி.

"பற்றற்ற மனநிலையில் பற்ற வேண்டியதை பற்றிக் கொள்வது தான் துறவு''