கடலிலாடும் அலைகள் நாம்! (கவிதை)

by **kirikasan** Thu Jan 20, 2011 3:38 pm

வாழ்க்கையெனும் கடலினிலே வண்ணத்துப் பெண்ணே -நாம்
வட்ட அலை போலெழுந்தே ஆடுகின்றோமே
தாழ்ந்திடுவோம் உயர்ந்திடுவோம் தாவிடுவோமே அலை
தரையை நோக்கி ஓடுவதாய் ஓடுகின்றோமே

வினைகளாலே வீழ்ந்தெழுவோம் கண்களில் நீரே -நாம்
விரைந்து செல்லல் விதியென் காற்றின் கைகளிற்தானே
மனைவி கணவன் மக்கள் எல்லாம் கடலிலே பெண்ணே -எம்
மனதுகொண்ட பாசமெனும் அலைகளின் வீச்சே

ஒருவரோடு ஒருவர்கொள்ளும் உறவுகளெல்லாம் கடல்
ஓடிவரும் அலைகள் காணும் உரசல்கள் கண்ணே
பெரிதுஆக எழுந்திடுவோம் மறுகணமெங்கே -உயர்
பேரலையும் வீழ்ந்துவிடும் பாரடிபெண்ணே

வறுமை சோகம் வருத்தம் எல்லாம் இதயத்தில் கண்ணே -அலை
வந்துசொல்ல யாருளரயல் வருவதும் அலையே
வெறுமையிலே கதறுவது விதியடி அலையே நாம்
வேண்டுவதோ அமைதியென்னும் பொய்கையின்நிலையே

ஒருவர்முன்னே ஒருவர் பின்னே ஒடுகிறோமே -நாம்
ஒருவரோடு ஒருவர்கூட ஆசைகொண்டோமே
வருவதில்லை தருணமிங்கு வாழ்க்கையில் கண்ணே நம்
வாழ்வில் கொண்ட கற்பனைகள் கனவுகள்தானே

ஓடும்வரை ஓடிடுவோம் உரிமையில் அன்பே கொண்டு
ஓசையிடும் ஆர்ப்பரிக்கும் உணர்வுகள் வென்றே
வாடுவதும் தேடுவதும் ஆகட்டும் பெண்ணே - நான்
வந்துவிட்டேன் தரை எனக்கு தெரியுது பெண்ணே

கரைநெருங்க அலையின் மனம் ஞானிகள் போலே- உண்மை
கண்டதெனத் தெளிவுகொள்ளும் அமைதியாகுமே
தரையறியா அலைகளோடு துள்ளிடுபெண்ணே நின்
தவிப்பில் மனம் குளுமை கொள்ளும்இயற்கையாகுமே