மனம் கனத்த நிமிடங்கள்--நிச்சயம் பார்க்கவும்..

by bhuvi19 Mon Nov 22, 2010 5:32 pm

இந்த காணொளியைக் கண்டு, மனம் பொறுக்காமல் எழுதியக் கவிதை..

by bhuvi19 Mon Nov 22, 2010 5:33 pm

இரக்கமற்று
இறுக்கத்தோடு
பிஞ்சுகளை
பிளப்பவர்களே!

உம் விந்துக்களை
செலுத்த
மழலைகளின்
மடியடி தான்
மார்க்கமோ?

ஆணுறுப்பை
பெற்றதனால்
அக்கிரமம்
புரிவீரோ?
அது ஒன்றை
அறுத்தெரிந்தால்
அடங்கித் தான்
ஒழிவீரோ?

குருவிக் குஞ்சுகளிடம்
குரூரம் காட்டி
வெப்பமேற்றிக் கொள்ளும்
வெறியர்களே..

பால் முக
பிள்ளைகளிடம்
பேய் முகம்
காட்டாதீர்!

மழலைகளை
முட்டாதீர்,
சிதை
சிதைக்கப்படுவீர்கள்!

மனிதம் வாழும்
மண்ணிலே
மதிக்கெட்டு
மாள்வீராக!

--நிலாப்பெண் "புவனா'
மைசூர்..

by ANTHAPPAARVAI Mon Nov 22, 2010 6:14 pm

"................................................."

மனம் கனக்கவில்லை...
குமட்டுகிறது!

பார்த்ததற்காக மட்டுமல்ல,
அதைப் பகிர்ந்து கொண்டதற்காகவும்!

எதை வேண்டாம் என்று நினைக்கின்றோமோ
அதைப் பற்றி பேசாமல் இருப்பதே மேல்....

அழுகை

"அந்தப்பார்வை"

by வினுப்ரியா Mon Nov 22, 2010 6:52 pm

புவி எப்படி சொல்ல உங்களின் தைரியத்தை
காமுகர்களின் கயமத்தனத்தை துணிந்து எழுதியுள்ளீர்கள்

எங்கே செல்கிறது இந்த உலகம்!
ஏனிந்த வெறித்தனம் என்று நானும் கண்ணீர் வடிததுண்டு
ஆனால் கவிதை வடித்ததில்லை
காரணம் அதனை கவிதையில்கூட காண்பதற்கு
மனதில் துணிவில்லை!

என் கையில் நீதி வழங்கும் அதிகாரமிருந்தால்
இப்படிப்பட்டவர்களை அங்கம் அங்கமாக அறுத்தெரிவேன்

நெஞ்சு பதறுகிறது!
எரிமலையாய் கொதிக்கிறது!
இதயம் இயலாமையில் துடிக்கிறது!

by bhuvi19 Mon Nov 22, 2010 6:58 pm

SN.KUYILAN wrote:"................................................."

மனம் கனக்கவில்லை...
குமட்டுகிறது!

பார்த்ததற்காக மட்டுமல்ல,
அதைப் பகிர்ந்து கொண்டதற்காகவும்!

எதை வேண்டாம் என்று நினைக்கின்றோமோ
அதைப் பற்றி பேசாமல் இருப்பதே மேல்....

"அந்தப்பார்வை"

சரி தான்... பகிர்வது சிலரின் அடி மன அழுக்குகளை அகற்றவே...
அதிருப்தி உண்டானதால், உம் கருத்தை நீங்கள் பகிர்வது போல்,
எம் மனக் கொதிப்பை கவிதையாய் வடித்தேன்..

by ANTHAPPAARVAI Mon Nov 22, 2010 7:02 pm

by bhuvi19 Mon Nov 22, 2010 7:04 pm

வினுப்ரியா wrote:புவி எப்படி சொல்ல உங்களின் தைரியத்தை
காமுகர்களின் கயமத்தனத்தை துணிந்து எழுதியுள்ளீர்கள்

எங்கே செல்கிறது இந்த உலகம்!
ஏனிந்த வெறித்தனம் என்று நானும் கண்ணீர் வடிததுண்டு
ஆனால் கவிதை வடித்ததில்லை
காரணம் அதனை கவிதையில்கூட காண்பதற்கு
மனதில் துணிவில்லை!

என் கையில் நீதி வழங்கும் அதிகாரமிருந்தால்
இப்படிப்பட்டவர்களை அங்கம் அங்கமாக அறுத்தெரிவேன்

நெஞ்சு பதறுகிறது!
எரிமலையாய் கொதிக்கிறது!
இதயம் இயலாமையில் துடிக்கிறது!

மிக்க நன்றி.. காணொளியைக் கண்டவுடன், மனக்கொதிப்பில் வடித்த கவிதை..
ஆனால், இந்த கவிதையை வெளியிடுவதா என்று குழப்பமும் இருந்தது...
இக்கவிதையில்,கொஞ்சம் காட்டமும், வெளிப்படையான வார்த்தைகளும் சேர்ந்ததனால், எழுந்த தயக்கம்...
உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி.. மனதின் தயக்கம் மறைகிறது..

பார்க்க முடியவில்லை
பஞ்சமா பாதகர்களின்
கொடும் செயல்கள்!
நெஞ்சம் பிளந்திடும்
நெடுந்துயர் காட்சிகள்!
ஆறறிவு மாக்களின்
இழிசெயல்கள்
இல்லாமல் ஒழித்திட
கடும் தண்டனை
ஒன்றே வழி.

............கா.ந.கல்யாணசுந்தரம்.