எதை விடுவது

சீனா என்ற பெயர் வந்ததற்குக் காரணமே அங்கு தயாராகும் பட்டுத்துணிகள்தான். சீன மொழியில் 'டிஸின்' என்றால் பட்டு - மென்மையானது என்று பொருள். டிஸின் என்பதே நாளடைவில் ட்ஸின் என்றும் ஸின் என்றும் ஸினாய் என்றும் மாறிக் கடைசியில் சீனா என்று பெயர் பெற்றது. புத்த மதம் சீனாவில் இருந்துதான் ஜப்பானுக்குப் பரவியது. பெளத்தத் துறவிகள் ஜப்பான் போலச் சீனாவிலும் கூட நிரம்ப இருந்தனர்.

சீன குரு என்பதே ஸின் குரு என்றாகி ஜென் குரு என மருவியது என்றும் சில வரலாற்றாசிரியர்கள் கூறுகின்றனர்.

புகழ்பெற்ற சீனக் குரு கன்பூஷியஸ். இரண்டாயிரம் வருடங்களுக்கு மேலாக இன்றுவரை அவரது பொன்மொழிகள் உலகெங்கும் போற்றப்படுகின்றன. எளிய குடிசைகள் எளிமையாக வாழ்ந்த அவரிடம் பாடம் கற்க ஏராளமான பிரபுக்கள், மன்னர்கள் தங்களுடைய பிள்ளைகளை அனுப்பி வைத்தனர்.

கன்பூஷியஸிடம் பாடம் கற்றவன் என்ற தகுதியே அந்நாளில் அரசுரிமை பெறும் தகுதிகளில் மிக முக்கியமான ஒன்றாக விளங்கியது.

ஒரு நாள் குரு குலத்தில் கன்பூஷியஸ் பாடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தார்.

ஒரு மாணவன் எழுந்தான்.

''குருவே! என்னை அரசு அதிகாரியாக நியமிக்கப் போகிறார்கள். எனக்குத் தங்கள் அறிவுரை...?''

''உடனே பலன்கள் ஏற்பட வேண்டுமென்று அவசரப்படாதே. குறுகிய கால, அற்ப லாபங்களை எதிர்பார்க்காதே. முதலாவது தவறு உன்னைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் மதிப்பு இழக்க வைக்கும். இரண்டாவது தவறு பெரும் சாதனைகளைக் கோட்டை விடச் செய்யும்.''

''அரசு அதிகாரி என்ற முறையில் என்னிடம் என்ன குறைகள் இருக்கக் கூடாது?''

''பாரபட்சம், அவசரப்பட்டு முடிவெடுத்தல், சுயநலம், பிடிவாதம்.''

இளவரசன் ஒருவன் எழுந்தான்.

''குருவே! முன்னோர்களின் ஆவிகளுக்கு எப்படி நம் கடமைகளைச் செய்வது?''

''உயிருடன் இருப்பவர்களுக்கு முதலில் உன் கடமைகளைச் செய். ஆவிகளைப் பிறகு கவனிக்கலாம்.''

''ஆட்சி சிறப்பானதாயிருக்க எவை எவை தேவை?''

''மூன்று விஷயங்கள் தேவை. முதலில் போதிய உணவு இருப்பு. பாதுகாப்புக்கு ராணுவம். மக்களின் நம்பிக்கை. இந்த மூன்றிலும் தன்னிறைவு பெற்றதே சிறந்த நிர்வாகம்.''

''இதில் ஏதேனும் ஒன்றை விட வேண்டும் என்றால் விட வேண்டியது எது?''

''ராணுவம்!'' என்றார் கன்பூஷியஸ் பளிச்சென்று.

''இரண்டாவதாக விட வேண்டுமென்றால்...?''

''உணவு இருப்பு.''

மாணவர்கள் திகைத்தனர். குரு விளக்க ஆரம்பித்தார் :

''உணவு இல்லையென்றால் பஞ்சம் ஏற்படும். மக்கள் மடிவார்கள். அப்படிப் பல முறை மனித சமூகத்திற்கு நேரிட்டிருக்கிறது. இருப்பினும் மனித சமுதாயம் மீண்டும் துளிர்விட்டு எழாமல் இருந்ததில்லை. ஆனால் அரசு மீது மக்கள் நம்பிக்கை இழந்துவிட்டால் அந்த நாட்டின் கதி அவ்வளவுதான்.''


குருஜி வாசுதேவ்

அருமையான சிந்திக்க வைத்த அர்த்த சாஸ்திரம்..! அவருக்கு ஈடாக நம் நாட்டில் சாணக்கியர் இருந்தார் என்பது நமக்கு பெருமை அளிக்கக் கூடியது..!

அருமையான வாழ்வியல் தத்துவங்கள். பகிர்வுக்கு நன்றிகள்