பெண்பார்க்கும் நேரத்தில்..!

இலக்கியாவை அன்று மாலை பெண் பார்க்க மாப்பிள்ளை வீட்டார் வருவதாக இருந்தனர்.

மாலை மணி நான்கு ஆனதும் வீடே பரபரத்தது. இலக்கியாவின் அம்மா நீலவேணி கேசரி, பஜ்ஜி, பூரி, பொங்கல் வகைகளை தயாரிக்க ஆரம்பித்தாள்.

அண்ணி ரஞ்சனி இலக்கியாவை அவளது அறையில் அலங்கரிக்க ஆரம்பித்தாள். அண்ணன் ஆனந்த் வீட்டை ஒழுங்குபடுத்துவதில் முனைந்தான். அப்பா கதிர்காமன் மாப்பிள்ளை வீட்டாரை வரவேற்பதில் குறியாக இருந்தார்.

ஜந்து மணிக்கு மாப்பிள்ளை வீட்டார் ஒரு வேன் மூலம் வந்திறங்க, கதிர்காமன் அவர்களை ஓடிச் சென்று வரவேற்று வீட்டிற்குள் அழைத்து வந்து உட்காரச் செய்தார்.

மாப்பிள்ளை கம்பீரமாக இருந்தான். மாப்பிள்ளையோடு அவனது அப்பா, அம்மா, அண்ணன் மனைவி வந்தி ருந்தனர்.

கதிர்காமன் மருமகள் ரஞ்சனியிடம் மாப் பிள்ளை வீட்டாருக்குப் பலகாரம் எடுத்து வைக்கச் சொன்னார்.

மாப்பிள்ளையின் அம்மா ரஞ்சனியை அழைத்து, "பலகாரத்தில் எனக்கு உப்பு இருக்ககூடாது. என்னோட வீட்டுக்கார ருக்கு இனிப்பு ஒத்துக்காது. பெரிய மகனுக்குக் காரம் ஆகாது. மாப்பிள்ளை பையனுக்கு புளிப்பு பிடிக்காது. மருமக ளுக்கு எண்ணெய் பதார்த்தம் அலர்ஜி..'' என கண்டிஷன் போட்டாள்.

ரஞ்சனி, மாப்பிள்ளையோட அம்மா கூறியபடி பக்குவமாய்ப் பார்த்து அவர்க ளுக்குப் பரிமாறினாள்.

"பெண்ணை வரச் சொல்லுங்க'' மாப்பிள்ளையின் அப்பா கம்பீரமாகக் குரல் கொடுத்தார்.

தேவதை போல வந்து நின்ற இலக்கியாவைப் பார்த்தவுடன் மாப்பிள்ளை வீட்டாருக்கு பிடித்துவிட்டது.

"பெண் பிடித்து விட்டது எங்களுக்கு. மேற்கொண்டு பேசறதை பேசிடுவோம்'' என மாப்பிள்ளையோட அப்பா கூறி முடிக்கவில்லை. திடுமென இலக்கியா தடாலென கீழே விழுந்தாள். அவளது கைகளும், கால்களும் ஆட, உடம்பு வெட்டி வெட்டி இழுக்க ஆரம்பித்தது. கண்கள் சொருகிக் கொண்டன.

அனைவரும் ஆடிப்போக, மாப்பிள்ளையோட அண்ணன் எழுந்து, "பெண்ணிற்கு காக்கா வலிப்பு வரும்னு ஏன் எங்ககிட்ட முன்னாடியே சொல்லலை? நல்ல வேளையா நேரடியாய் பார்த்ததினாலே நாங்க தப்பிச்சோம்'' என கதிர்காமனைப் பார்த்து கத்த, அடுத்த நிமிடம் மாப்பிள்ளை வீட்டார் கிளம்பினார்கள்.

"என்னடி ஆச்சு உனக்கு? ஏன் இப்படி நீ நடந்துகிட்ட...?'' அம்மா கேட்டாள் இலக்கியாவிடம்.

"எனக்கு ஒன்றுமேயில்லை. மாப்பிள்ளையோட அம்மா, அவர்கள் சாப்பிடுவதற்குப் பலகாரத்தின் சுவையை அண்ணியிடம் கூறிய ஸ்டைலில் இருந்தே அவர்கள் ஒரு நோயாளி குடும்பம் என்பதை நான் புரிஞ்சிக்கிட்டேன். அவர்கள் வீட்டிற்கு நான் மருமகளாப் போனா அங்கே ஒரு குடும்பப் பெண்ணா நான் வாழ முடியாது. ஒரு நர்சாத்தான் நான் வாழ முடியும். எனவே தான் எனக்கு வலிப்பு வந்தது போல நான் நடித்து அவர்களை ஓட வைச்சேன்''

இலக்கியா சொல்லி முடிக்க, அம்மா மட்டுமல்ல, முழுக்குடும்பமும் சிரித்தது.

***
-விருதை ராஜா

miga அழகான sindhanai

snainam wrote:miga அழகான sindhanai

வணக்கம் நைனம்!

அழகான கதை ,,,,கருத்துமிக்க ஒன்று

இதெல்லாம் இப்ப சாதரணமா ஆயிடுச்சு. இதுல சொல்லி இருக்கற காரணங்கள் எல்லா குடும்பத்துலயும் இருக்கு.
இதெல்லாம் அனுசரிச்சு வாழ்றதுல தான் பெண்ணோட புத்திசாலித்தனம் இருக்கு

இதெல்லாம் இப்ப சாதரணமா ஆயிடுச்சு. இதுல சொல்லி இருக்கற காரணங்கள் எல்லா குடும்பத்துலயும் இருக்கு.
இதெல்லாம் அனுசரிச்சு வாழ்றதுல தான் பெண்ணோட புத்திசாலித்தனம் இருக்கு

புவனா wrote:இதெல்லாம் இப்ப சாதரணமா ஆயிடுச்சு. இதுல சொல்லி இருக்கற காரணங்கள் எல்லா குடும்பத்துலயும் இருக்கு.
இதெல்லாம் அனுசரிச்சு வாழ்றதுல தான் பெண்ணோட புத்திசாலித்தனம் இருக்கு

அந்த புத்திசாலித்தனம் இவங்களுக்கு இருக்காம்!

நிச்சயமாய் உள்ளது அண்ணா....