கீப்புகளும் குறுந்தொகையும்

ஒரு சாஹித்ய அக்கடமி நாவல் அல்லது கலைப் படம் எடுக்கும் அளவுக்கு விஷயம் சில குறுந்தொகைப் பாடல்களில் இருக்கிறது.

ஆனால் அதை உரையாசிரியர்கள் சொல்லும் விதம் படிக்கும் போதே பல் உடைகிற மாதிரி இருக்கிறது. கஷ்டப்பட்டுப் புரிந்து கொண்டாலும் அதில் சுவாரஸ்யம் வருவதில்லை. கீழ்க் காணும் வாக்கியத்தைப் பாருங்கள் :

‘கிழத்தி தன்னைப் புறனுரைத்தாள் எனக் கேட்ட காதற்பரத்தை அவட்குப் பாங்காயினார் கேட்பச் சொல்லியது’ இது துறை விளக்கமாம்! அதாவது சாங் என்ன சிச்சுவேஷன்ல வருது என்று இளையராஜாவுக்கு பாரதிராஜா சொல்வது!

ம்க்க்குக்கூம். இப்ப நான் விளக்குகிறேன் அந்தப் பாடலை. கவனியுங்கள்.

அவனுக்கொரு கீப் இருக்கிறாள். அவளை அவன் மனைவி ‘அடியேய் நீதானடி எம்புருசனை..’ என்று ஆரம்பித்து காந்திமதி மண்ணை வாரித் தூற்றிப் பேசும் மொழியில் வைகிறாள். இது அந்தக் கீப்பின் காதை எட்டுகிறது.

‘ஆஹா.. நம்ம மேட்டர் அவளுக்குத் தெரிஞ்சிடுச்சா’ என்கிற பதைப்பு உண்டாகிறது. அவனது உறவை இழக்க விரும்பவில்லை. அதே சமயம் அவனுக்கும் அவன் மனைவிக்கும் பிணக்கு வருவதையும் அவள் விரும்பவில்லை. (இது கீப்களின் தேசிய குணம்!) எனக்கும் அவனுக்கும் எதுவுமில்லை என்று நேராக அவளே போய்ச் சொல்வது எங்கப்பன் குதிருக்குள்ள இல்லை என்று சொல்வது போல் ஆகிவிடும். அவன் நல்லவன் என்று சர்ட்டிஃபிகேட் கொடுப்பதும் ஆபத்து. ‘த்தூ.. உனக்கு எவ எவ எல்லாம் சர்ட்டிஃபிகேட் தர்ரா பாரு. இதுலேர்ந்தே உன் லட்சணம் தெரியல்லையா?’ என்று ஆகி விடும்.

ஸோ, அவனைத் திட்ட வேண்டும். அந்தத் திட்டு அவன் மனைவி காதுக்குப் போக வேண்டும். அதுவும் அவளுக்கு நம்பகமானவர்கள் வழியாகப் போக வேண்டும். என்ன செய்வாள்? அவன் மனைவியின் தோழிகள் நான்கைந்து பேர் இருக்கும் இடத்தில் (அவர்களைக் காணாதது போல்) செல் ஃபோனில் பேசும் பாவனையில் அவனை ஏடாகூடமாகத் திட்டுவாள். இது கட்டாயம் அவன் மனைவி காதுக்குப் போயே தீரும் இல்லையா?

கழனி மாஅத்து விளைந்துஉகு தீம்பழம்
பழன வாளை கதூஉம் ஊரன்
எம்இல் பெருமொழி கூறித் தம்இல்
கையும் காலும் தூக்கத் தூக்கும்
ஆடிப் பாவை போல
மேவன செய்யும் தன் புதல்வன் தாய்க்கே!

புலவர் : ஆலங்குடி வங்கனார்
திணை : மருதம்

வர்ணனைகளை விட்டு விட்டு இதற்கு அர்த்தம் பார்த்தால், இதோ வந்துட்டேன், நீதான் எல்லாம்ன்னு சொல்லிட்டுப் போனான் அந்த நாதாறி. இப்ப என்னடான்னா தன் புள்ளையோட அம்மாவுக்கு (மனைவி என்று கூட சொல்ல மாட்டாளாம்.. அவ்வளவு காண்டு) எடுபிடி வேலை செஞ்சிகிட்டு இருக்கானாக்கும். (கண்ணாடியில் தெரியும் பிம்பம் எப்படி நம் அசைவுகளுக்கு உடனே ரெஸ்பாண்ட் செய்கிறதோ அப்படி ஓடுகிறானாம் பொண்டாட்டி கையசைத்தால்!)

இதில் ஒரு பெரிய நாவல் எழுதுமளவு ஸ்கோப் இருப்பது நிஜம்தானே?

நன்றி :- ஜவஹர்லால்

விளக்கம் அருமை sir..