காதல் பரிசு (புதிர்க் கவிதை)

by **kirikasan** Sun Sep 26, 2010 2:21 pm

முன்நே ரிருவிழிகள் மொழிசொல் குறுநகையும்
தன்நேர் திருநடையும் தாளமிடும் கால்மணியும்
மின்னற் கொடிவிளையும் மோகனமும் முழுநிலவென்
பொன்வார் எழில்வதனப் பூங்கொடியாள் முன்னேஎன்

கண்ணிற்பட வந்தாள்,கனிந்துமனத் தழல்சொரிய
வெண்ணை வழிதேக விளங்குமல ருறைவாசத்
தண்ணெழி லாள்தன்னைத் தாகமுற நான்நோக்க
எண்ணத் திருந்தஅவள் ஏக்கமது கண்டினித்தேன்

மண்ணிற் சிறுயிடையாள் மதுவழியு மிருஇதழைக்
கிண்ணத் திருஅமுதம் தேவர்மறந் திருத்திவைத்த
வண்ண குவளையெனும் வாய்மலரின் தாகத்தை
உண்ணக் கருதிஅவ ளுள்ளதிசை மருகிநின்றேன்

செந்தாழம் பூந்தேகம் திரிந்துவ ளைந்தயிடைச்
சந்தும் சரிந்தெழுந்து சரசமிடும் பூம்பொதியும்
முந்தும் குணமும் முல்லையெனும் பல்லொளிரச்
சிந்தும் நகைமன்னர் திறைமணிக ளெனப்படர்ந்தே

இமைகள் துடித்திளமை இறுகமூச்செழ முடியாத்
தமைவன் தருதென்னத் திளங்கனியென் னிருசார்கொள்
குமைந்த வளைந்திழைந்து கொண்டுபரந் தினமெடுத்த
சமைந்தழல் வெஞ்சரமெடுத் தழைந்திடவென் மனமிழையத்

தண்ணொளி யேதேனே தருமமென வெதுமுமிலாக்
கிண்ணமெடுத் திரந்திருக்கும் கீழ்மகனைப் போலிரந்து
வண்ணக் குறுங்கனவே வாழ்வில்லை நீயென்னிற்
திண்மை குலைத்த சிறுதேரேநீ சேரென்னை

என்னத் திருமகளாள் இனிதுஉணர்ந் தனதிருகால்
பின்னப் பிழன்றுகுறை பிறைநிலவென் னுதல்பிறந்த
சின்னத் துளிவியர்வை சிந்துமள வச்சமெடுத்
தன்னநடை பயின்றணுகி அலைகுழலாள் எனதுவல

கன்னத் தொருகடிதினையே கனியவொரு மின்னலென
சொன்ன தொருஒளியும் செல்லத்தெம துதிரம்
தின்னவருங்காணுள் அம்பினரும் வாழ்வணைத்த
தன்னவொரு அறம்மெடுத்தே தளிரென்மலர்க் கரமீந்தாள்

(கடைசி பந்திக்கு கருத்து சிறப்பாக கூறுவீர்களா?)

by **kirikasan** Sun Sep 26, 2010 2:53 pm

இதோ, நானே கூறிவிடுகிறேன்

அப் பந்தியில் மூன்றாம் வரி
'தின்ன வருங்காண் நுளம்பின் அரும் வாழ்வு அணைத்த' என்று கொண்டால்

கடினமாக இருந்த கன்னத்தை கனிய வைக்குமளவுக்கு, மின்னல் அடித்ததுபோல், ஒளி செல்லும் மாலை வேளையில் எமது உதிரத்தை தின்னவரும் போது நுளம்பின் வாழ்வை முடிக்க செய்வதுபோல் கன்னத்தில் அறைந்தாள்.

நுளம்பு - கொசு