அபிமன்யு, அஷ்டாவக்கிரன் - அறிவியல் சாட்சிகள்!

மகாபாரதக் கதையில் வரும் அபிமன்யு, அஷ்டாவக்கிரன் ஆகிய இரு இளைஞர்களும் அசைக்க முடியாத அறிவியல் உண்மைகளை உணர்த்துகின்றனர்.

பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் தங்கை சுபத்திரைக்கும் அர்ஜுனனுக்கும் மகனாகப் பிறந்தவன் அபிமன்யு. சுபத்திரைக்கு தனது அண்ணன்மார்கள் பலராமன், கிருஷ்ணன் ஆகியோடம் மிகுந்த பாசம். அதிலும் கிருஷ்ணடம் அதிகம். அவடம் எல்லா விஷயங்களையும் கேட்டுத் தெந்து கொள்வாள்.

கர்ப்பிணியாக இருந்தபோது, அண்ணன் கிருஷ்ணனிடம் போர்க்கலைகள் பற்றி பேசிக் கொண்டிருந்தாள். வீரர்களுக்குச் சவால் விடும் வியூகம் என்றால் அது பத்ம வியூகம்தான் என்று கூறி, அதை அமைக்கும் விதம், அதைப் பிளக்கும் விதம் என்று கிருஷ்ணர் சுவாரசியமாகச் சொல்லிக் கொண்டே போனார்.

முதலில் அதை விருப்பமுடன் கேட்டுவந்த சுபத்திரை நல்ல நித்திரையில் ஆழ்ந்து போனாள். ஆனால் கிருஷ்ணர் பேசிக் கொண்டிருந்ததைச் சுவாரசியமாகக் கேட்ட கருவில் இருந்த இன்னொரு உயிர், மேலும் அதைக் கேட்க வேண்டும் என்ற ஆசையில் "உம்' கொட்டியது.

புதிய குரல் கிருஷ்ணரைத் தூக்கிவாப் போட வைத்தது. அது தங்கையுடையது அல்ல, அவளுடைய வயிற்றில் வளரும் மாவீரனுடையது என்று தெந்தவுடன், மேற்கொண்டு போர்த் தந்திரம் குறித்துப் பேசுவதை நிறுத்திவிட்டு கிருஷ்ணர் அங்கிருந்து அகன்றுவிட்டார். இதனாலேயே பாரதப் போன்போது, பத்ம வியூகத் துக்குள் நுழைய மட்டுமே அபிமன்யுவால் முடிந்தது. பிறகு மற்றவர்களால் சூழப்பட்டு தாக்கப்பட்டு அவன் உயிழந்தான் என்று கதையில் கூறப்படுகிறது.

***

வேதாந்தம் உபதேசித்த பெயோர்களில் ஒருவர் உத்தாலகர். அவருக்கு கஹோளர் என்ற சிஷ்யர் இருந்தார். நியமமும் பக்தியும் உள்ளவர். ஆனால் கல்வி கற்கும் திறன் இல்லை. அவரை மற்ற சீடர்கள் பகசிப்பார்கள். ஆனால் குரு அவடம் அன்புடன் இருந்ததுடன் தனது மகள் சுஜாதையையும் திருமணம் செய்து கொடுத்தார்.

சுஜாதை கருவுற்றார். அவர் வயிற்றில் வளர்ந்த குழந்தை கருவிலிருக்கும்போதே வேதத்தை அறிந்தது. கஹோளர் தப்பும் தவறுமாக வேதம் அத்தியயனம் செய்ததைப் பொறுக்க மாட்டாமல் கருவிலேயே எட்டு கோணல் அடைந்து பிறந்தது. அதனாலேயே அக்குழந்தை பின்னாளில் அஷ்டா வக்கிரன் என்று அழைக்கப்பட்டது.

ஆனால் அக்குழந்தை மிகுந்த புத்திசாலியாகவும் தையசாலியாகவும் வளர்ந்தது.

இவ்விரு கதைகளும் உணர்த்துவது, கருவில் இருக்கும்போதே குழந்தை சூழ்நிலைகளுக்கேற்ப அறிவையும் திறமையையும் பெறுகிறது என்பதே. இதனாலேயே கருவுற்ற தாய்மார்களை நல்ல சங்கீதம், நல்ல நிகழ்ச்சிகளைக் கேட்க வேண்டும் என்கின்றனர். அவர்களுக்குப் பிடித்தமான உணவைக் கொடுத்து, மன மகிழ்ச்சியுடன் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதும் இதனால்தான். அதே சமயம், படிப்பறிவில்லாத பெற்றோன் குழந்தையும் நல்ல ஞானியாவது இயற்கை என்பதை உணர்வது முக்கியம்.

நல்ல செய்தி