அன்னம்

-வை. ரமணி

அந்த கிராமத்திலிருந்த குளம் நன்றாக அகன்று விரிந்து பரந்து கிடந்தது. அதில் தாமரையும் அல்லியும் பூத்துக்கிடந்தன. தாமரை மலர்கள் அதிகம் காணப்பட்டதால் அதற்கு தாமரைக்குளம் என்றே பெயர் ஏற்பட்டிருந்தது.

அந்த தாமரைக்குளத்துக்கு ஓர் அன்னப்பறவை வந்து சென்று கொண்டிருந்தது. அதை கவனித்த ஒரு மீனவன் தன் மனைவியிடம், "அடியேய், நாளை அதிகாலையில் என்னுடன் வா. உனக்கு ஒரு அதிசயத்தை காட்டுகிறேன்'' என்றான்.

விடியும் வரை பொறுக்க முடியாத அவள், "அது என்ன அதிசயம்?'' என கணவனை பாடாய்ப்படுத்தி விட்டாள். அவனும் தொந்தரவு தாளாமல், "அடியேய், நம்முடைய தாமரைக்குளத்துக்கு அரிதிலும் அரிதாகிப்போன அன்னப்பறவை ஒன்று வந்து போகிறது'' என்றான்.

"அன்னமா! பாலையும் தண்ணியையும் தனித்தனியா பிரிக்கும்னு சொல்வாங்களே, அந்த அன்னமா! அழகா ஒய்யாரமா நடந்தா அதற்கு உதாரணமாக அன்னநடைன்னு சொல்வாங்களே, அந்த அன்னமா!'' என்றாள் ஆச்சரியமாய் விழிகளை விரித்து.

"ஆமாடி, ஆமாம் அதே அன்னம்தான்'' என்றான் மீனவன் ஒருவிதப் பெருமிதத்துடன்.

உடனே மீனவனின் மனைவி அக்கம்பக்கம் போய் தாமரைக்குளத்துக்கு அன்னம் வந்து போகும் செய்தியைப் பரப்பினாள். `நாளை அதிகாலையில் என்னுடன் வந்தால் காணலாம்' என்றும் கூறினாள்.

ஒருவரிடமிருந்து ஒருவருக்கு செய்தி பரவி மறுநாள் அதிகாலையில் குளக்

கரையில் அந்தக் கிராமமே திரண்டுவிட்டது. அவர்கள் சும்மா வந்திருக்கவில்லை. ஒவ்வொருவர் கையிலும் பாலும், நீரும் கலந்த கிண்ணமிருந்தது. அன்னம் நீரைவிட்டு பாலை மட்டும் எப்படி பருகுகிறது என்பதைக் காண அனைவரும் ஆவலாய் இருந்தனர். கூடவே அதன் அழகைக் காணவும் வந்திருந்தனர்.

வழக்கம்போல் அன்னம் `சர்ரென' குளத்து நீரில் ஒரு படகைப்போல் நீந்தி வந்தது. குளித்து தன் சிறகை அழகாய் விரித்து உலர்த்தியது.

``ஆகா, இதுவா அன்னம்? கொஞ்சம் பெரிய அளவு வாத்தைப் போலவே உள்ளதே. என்ன கண்கள் பெரிதாய் மைதீட்டியதைப்போல் நீண்டிருக்கிறதே? சிறகுகள் சற்று பெரியதாய் பளீரென்று வெண் நிறத்தில் இருக்கிறது. வாத்து மூக்கைப்போல் சப்பைதான். ஆனால் கொஞ்சம் எடுப்பாய் இருக்கிறது, வேறு என்ன அதிசயம் இதனிடம் இருக்கிறது? நடைகூட அப்படியே வாத்து நடை மாதிரியே உள்ளது'' என்றனர் கிராம மக்கள்.

கடைசியில் "இது பாலையும் நீரையும் எப்படிப் பிரிக்கிறது என்று பார்க்கலாம்'' என மீனவனின் வலையைப் போட்டு அதைப் பிடித்தனர். பிறகு பாலும் நீரும் கலந்த கிண்ணத்தை அதன் முன் வைத்து "இதை மட்டும் பிரித்துக் காட்டிவிடு, உன்னை விட்டுவிடுகிறோம்'' என்றனர்.

புலவர் எழுதியதை வைத்துத் தன்னை இவர்கள் துன்புறுத்துகிறார்களே என்று அந்த அன்னம் வருந்தியது. உடனே அதற்கு ஒரு யோசனை தோன்ற, ``என்னை வலையிலிருந்து எடுத்துவிட்டு சற்று தள்ளிப் போங்கள். அப்போதுதான் என்னால் பாலையும் நீரையும் பிரிக்க முடியும்'' என்றது.

அதை நம்பிய கிராம மக்களும் அவ்வாறே செய்ய, அவர்களிடமிருந்து `தப்பித்தோமடா சாமி' என `விர்ரென' விண்ணில் பறந்து தப்பிப் போனது அன்னம்.