கிராமியக் கதை

கொல்லர் கணேசன் கடும் உழைப்பாளி. ஆனால், அவரது மகன் பாலு மிகவும் சோம்பேறி. பள்ளி விடுமுறைக் காலங்களில், உண்பதும் உறங்குவதும்தான் அவனுக்கு மிகவும் பிடித்த வேலைகள். தன் மகனுக்கு உழைப்பின் அருமை தெரியாமல் போய்விடுமோ என்று பயந்தார் கணேசன்.

கணேசன் ஒரு நாள் தன் மகனிடம் சொன்னார்: ""நீ உன் ஓய்வு நேரத்தில் ஏதாவது வேலை செய்து கொஞ்சம் பணம் சம்பாதித்து வா! அப்போதுதான், உனக்கு காலத்தின் மதிப்பைப் பற்றியும், உழைப்பைப் பற்றியும், உழைத்துச் சம்பாதிக்கும் பணத்தின் அருமையும் தெரியும்.''

மகன் சிரமப்படக்கூடாது என்று நினைத்தார்கள் அவன் அம்மா. எனவே, சாப்பாடு கட்டிக்கொடுத்து, கொஞ்சம் காசும் கொடுத்துச் சொன்னார்கள்: ""மகனே பாலு, நீ எங்காவது சென்று இந்தச் சாப்பாட்டை சாப்பிட்டுவிட்டு நேரம் கழித்து வா. வந்ததும் அப்பாவிடம் இந்தக் காசை கொடு. நீ உழைத்துச் சம்பாதித்த காசுதான் இது என்று நினைத்து உன் அப்பா சந்தோஷப்படுவார்.''

தன் அம்மா சொன்னதுபோலவே, பாலு நேரங்கழித்து வீட்டிற்கு வந்து, தன் அப்பாவிடம் காசைக் கொடுத்தான். ""நீ உழைத்துச் சம்பாதித்ததுதானா இது?'' என்று கேட்டார் கணேசன். பாலு, ""ஆமாம், அப்பா!'' என்றான். அவர் அந்தக் காசைத் தூக்கி நெருப்பில் போட்டார். பாலு, பார்த்துக்கொண்டுதான் இருந்தானே தவிர, வேறொன்றும் செய்யவில்லை. அவனைக் கவனித்த கணேசன், இது நீ உழைத்துச் சம்பாதித்த காசு இல்லை என்றார்.

மறுநாளும், தன் மகனிடம், சம்பாதித்து வரும்படிச் சொன்னார் கணேசன். அம்மா அவனுக்கு சாப்பாடும், காசும் கொடுத்துவிட்டுச் சொன்னார்கள்: ""மகனே, நீ எங்காவது சென்று சாப்பிட்டு ஓய்வெடுத்துக் கொள். வரும்போது ஓடி வந்து உன் அப்பாவிடம் காசைக் கொடு. உன் உடல் வியர்த்திருந்தால், நீ உழைத்துச் சம்பாதிருப்பதாக உன் அப்பா நம்புவார்.'' பாலு புறப்பட்டான். திரும்பும்போது, தன் அம்மா சொன்னதுபோல ஓடி வந்தான்.

அவன் உடல் வியர்த்திருந்தாலும், அவன் அப்பா இந்த முறையும் அவன் கொடுத்த காசை வாங்கி நெருப்பில் எறிந்தார். பாலு பார்த்துக்கொண்டு நின்றான். அடுத்த நாளும் அப்பா அவனை வேலை செய்ய அனுப்பினார். இந்த முறை அம்மா அவனுக்கு உதவி செய்யவில்லை. இந்தப் பிரச்னையை அவனே சமாளித்துக் கொள்ளட்டும் என்று விட்டுவிட்டார்கள். வேறு வழியில்லாமல் பாலு, ஒரு இடத்திற்குச் சென்று கல்லுடைக்கும் வேலை செய்து கொஞ்சம் காசு சம்பாதித்தான்.

வீட்டிற்குத் திரும்பி வந்து அப்பாவிடம் காசைக் கொடுத்தபோது, அவர் இப்போதும் காசை நெருப்பில் எறிய முற்பட்டார். அப்போது சட்டென்று அவர் கையைப் பிடித்துத் தடுத்தான் பாலு. ""அப்பா, நான் இன்று நாள் முழுதும் கடுமையாக வேலை செய்து சம்பாதித்த காசு இது. இதை தயவு செய்து நெருப்பில் எறியாதீர்கள்!'' என்றான்.

அவன் சொன்னதைக் கேட்டு மிகவும் மனம் மகிழ்ந்தார் கணேசன். ""பார்த்தாயா மகனே, நீ உண்மையில் உழைத்தக் காசு என்பதால்தான் இப்படிப் பதற்றமடைகிறாய். நேரத்தின் அருமையையும், உழைப்பின் பெருமையையும் நீ அறிந்திருப்பாய் என்று நம்புகிறேன்!'' என்றார்.

சிறுவர்மணி