முட்டாள் தம்பதி : இந்திய கிராமியக் கதை

முன்னொரு காலத்தில் ஒரு கணவன் மனைவி வாழ்ந்து வந்தனர். இருவரும் முட்டாள்கள். சோம்பேறிகள். ஒரு நாள் இரவு அவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அப்போது காற்றடித்து வீட்டுக் கதவு திறந்து கொண்டது. கதவை யார் அடைப்பது என்ற சர்ச்சை எழுந்தது. வெகுநேரம் வரை அவர்கள் வாக்குவாதம் செய்தும் முடிவு ஏற்படவில்லை. கணவன் கடைசியில், யார் முதலில் பேசுகிறார்களோ அவர்கள்தான் கதவை அடைக்க வேண்டும் என்று சொன்னான். மனைவியும் ஒப்புக் கொண்டாள். அவர்கள் படுத்தனர். கதவு திறந்தே கிடந்தது.

இரவில் தெரு நாய் ஒன்று அந்த வீட்டிற்குள் புகுந்து, ஏதாவது உணவு கிடைக்குமா என்று மோப்பம் பிடித்தது. கோழிக்கறி, ஆப்பம், தோசைகள் ஆகியவை அங்கு இருப்பது தெரிந்தது. நாய் அவை எல்லாவற்றையும் சாப்பிட்டு விட்டு மெதுவாக வெளியேறியது. வீட்டில் ஒரு பருக்கை கூட மிஞ்சவில்லை.

மறுநாள் கணவனும், மனைவியும் எழுந்த பின், காலை உணவு சாப்பிட அமர்ந்தனர். ஆனால் சாப்பிடுவதற்கு எதுவுமே இல்லை. வேலைக்காரன், தெருவில் பலகாரம் விற்பவன் ஆகியோரைக் கூப்பிடவும் முடியவில்லை. அதனால் மனைவி கடைவீதிக்குப் புறப்பட்டாள். கணவன் தனியாக வீட்டில் இருந்தான்.

சில நிமிடங்களுக்குப் பின் அங்கே முடிதிருத்துபவர் வந்தார்.

அவர் எவ்வளவோ கூப்பிட்டும் பேசியும் வீட்டுக்காரன் பதில் பேசவில்லை. இது அவருக்கு விசித்திரமாக இருந்தது. கோபமும் வந்தது. வீட்டுக்காரனுக்கு ஒரு பாடம் கற்பிக்கத் தீர்மானித்தார். முடிதிருத்துபவர் கத்தியை எடுத்து வீட்டுக்காரனின் ஒருபக்கத் தலைமுடி, தாடி, மீசை ஆகியவற்றை மழித்து விட்டார்.

அப்போதும் அந்த முட்டாள் மனிதன் எதுவும் பேசாமல் "திரு திரு' என விழித்தான். பிறகு முடிதிருத்துபவர் கோபம் தீராமல் அடுப்பிலிருந்து கை நிறைய கரித்தூளை எடுத்து, அவன் முகத்தில் பூசினார். பிறகும் அவன் வாய் திறக்கவில்லை. இவனுக்கு ஏதோ பேய் பிடித்திருக்கிறது என்று நினைத்து, அங்கிருந்து ஓட்டம் பிடித்தார்.

சிறிது நேரம் கழித்து மனைவி திரும்பி வந்தாள். வீட்டுக்காரனின் அலங்கோல நிலையைப் பார்த்ததும், ""உங்களுக்கு என்ன ஆயிற்று?'' என்று கூச்சலிட்டாள். இதைக் கேட்டு மகிழ்ச்சியடைந்த கணவன், ""ஆஹா, நீதான் முதலில் பேசினாய். நீதான் கதவை அடைக்க வேண்டும்'' என்று கத்தினான்