வாடகைத்தாய்....

by ஹாசிம் Mon Jul 26, 2010 3:50 pm

First topic message reminder :

தாய் என்று கூவியும் கேட்காமல்
தா என்று எடுத்துச்சென்ற சேயை
தாலாட்டுகிறாள் வலி உணராத்தாய்
தாங்க மாட்டாமல் தவிக்கிறது உள்ளம்

வறுமை வயிற்றில் அடிக்க
வறிய புத்தியின் சொல் கேட்டு
வகுத்த நிபந்தனையில்
வலியோடு விழி தத்தளிக்கிறது

பத்து மாதங்கள் பத்திரமாய்காத்து
பஞ்சணை தர மறுத்து
பரிதாபமாய் பாலகனை
பறித்துச்செல்கின்ற வாழ்விது

தாயாய் இருந்தும் இல்லாத
தாய்மை உரிமையினை
தானாக இழந்து தவிக்கும்
தாரமற்ற வாடகைத்தாய்

நான் பெற்ற செல்வம்
நான் மறுத்த தாய் உரிமையுடன்
நான் இழந்த சேய்ப்பாசத்திற்கு
நானே பொறுப்பாளி

கொடுமையிலும் கொடுமையிது
கொதிக்கின்ற உணர்விது
பஞ்சத்தில் மடிந்திடினும்
பாவம் இச்செயல் வேண்டாமே...

by ஹாசிம் Tue Jul 27, 2010 3:54 pm

பிளேடு பக்கிரி wrote:அருமை கவிதை

நன்றி நண்பா

by Jotheshree Tue Jul 27, 2010 4:04 pm

அருமையான வரிகள்..... மகிழ்ச்சி

by மீனா Tue Jul 27, 2010 4:08 pm

அனைத்து வரிகளும் அருமையாக உள்ளது. பாராட்டுக்கள் ஹாசிம் அண்ணா வாடகைத்தாய்.... - Page 2 678642

by ஹாசிம் Tue Jul 27, 2010 4:30 pm

Kaa Na Kalyanasundaram wrote:நான் பெற்ற செல்வம்
நான் மறுத்த தாய் உரிமையுடன்
நான் இழந்த சேய்ப்பாசத்திற்கு
நானே பொறுப்பாளி

நன்றி கவிஞரே...

by மஞ்சுபாஷிணி Tue Jul 27, 2010 4:37 pm

தாய்மையின் அன்பை போற்றிச்சொல்ல எத்தனை கவி எழுதினாலும் தீராது....

வாடகைக்காய் வந்து அமர்ந்த கருவை சுமந்த தாய் தன் மனதிலும் குழந்தையை சுமக்க ஆரம்பித்துவிடுகிறாள் கனவு காண ஆரம்பித்துவிடுகிறாள்....

சின்ன பிஞ்சு பட்டுக்கால்களில் தங்கக்கொலுசு மாட்டி கொண்டாடும் பணக்காரத்தாய் இல்லை இந்த தாய்.... தன் வறுமைப்போக்க தன் கருவில் தங்கிவிட்டுச்செல்ல ஒரு உயிருக்கு இடம்கொடுத்துவிட்டு குழந்தையை இழந்து மனதில் சோகத்தை சுமக்கும் அந்த வலியை சரியான முறையில் வெளிப்படுத்திய விதம் அருமை ஹாசிம்...

அன்பு பாராட்டுக்கள்...