ஆகாயம்

by சரண்யா Sat Jul 03, 2010 8:33 am

ஆகாயமே உன்னை
அன்னார்ந்து பார்க்காதவர்
இலர் என்றே எண்ணுகிறேன்

ஆகாயம் நீ
வானம் என்றும்
வெட்டவெளி என்றும்
அழைக்கப் படுகிறாய்

எங்களை பார்க்கத்தூண்டும்
சூரியனும் சந்திரனும்
நட்சத்திரங்களும்
உன்னில் அருமை

உன்னை காணும்போது
எட்டாத தூரத்தில்
இருந்தாலும் பறவைகள்
எட்டித் தொட வரும் காட்சி
அருமையே என்பேன்.

மேகம் உன்னை
மறைத்தே சில
ஓவியமாய் திகழ்வதும்
உன்னில் அருமை

பரந்த வானில்
உன்னை ரசித்தது
ஏராளம்...
என்றாலும் மழையாய்
எங்களை வந்தடைவாய்
இடியும் மின்னலாய்
சப்தம் எழுப்பினாய்
என்றால் உன்னை
பார்க்க மனம்
ஒப்பவில்லையே...

அன்பினை உன்னை
போல் பரந்து விரிந்து
விடியும்போது எல்லாம்
நல்லதே நினைத்து
முற்பகல் பிற்பகல்
மாலை இரவு என
காலம் காட்டும்
உன்னால் தானே
எதற்க்கும் ஒரு
"காலமும் நேரமும்
உண்டு" என்பதே
சொன்னார்களோ...

by **சிவா** Sat Jul 03, 2010 9:21 am

அழகு நிறைந்த ஆகாயத்தை தன் அழகுக் கவிதையால் மேலும் அழகு சேர்த்துள்ளார் சரண்யா!

by **V.Annasamy** Sat Jul 03, 2010 9:37 am

வானமே எல்லை - இல்லை இல்லை, அதற்கு மேலும் கற்பனை ஊடுருவலாமென உங்கள் கவிதை
அழகாய், தெளிவாய்க் கூறுகிறது. ஆகாயம் 677196

&

சரண்யா.

by srinihasan Sat Jul 03, 2010 9:59 am

//உன்னை காணும்போது
எட்டாத தூரத்தில்
இருந்தாலும் பறவைகள்
எட்டித் தொட வரும் காட்சி
அருமையே என்பேன்.//

மிகவும் நன்றாக இருக்கு.... மிக்க மகிழ்ச்சி... ஆதாயம் தேடாத ஆகாயம் போல் உங்கள் வரிகள்..