ஏன் இத்தனை உயிரானாய் நீ எனக்கு?

மஞ்சுபாஷிணி · மஞ்சுபாஷிணி Tue Jun 08, 2010 3:47 pm

First topic message reminder :

என் கோபம் பொறுத்தாய்
சிறுபிள்ளைத்தனம் என்றே மன்னித்தாய்

என் கண்ணீர் சுவைத்தாய்
துன்பங்களை எல்லாம் மறக்கவைத்தாய்

என் சோகம் சுமந்தாய்
தோளில் சாய்த்து ஆறுதல் சொன்னாய்

என்மேல் இத்தனை அன்பு ஏனடா என்றேன்
மனம்கொள்ளா காதலடி முத்தமிட்டு சொன்னாய்

என் காதலில் உயிர்த்தாய்
உன்மேல் கொண்ட என்காதலை வெளிக்கொணர்ந்தாய்

என் முத்தத்தில் உலகம் மறந்தாய்
அதையே பகிர்ந்து சுவையுணர்த்தினாய்

என் புன்னகையில் மகிழ்ந்தாய்
உயிரே உனக்காய் வாழ்வேன் என்றாய்

என் மகிழ்ச்சியில் மலர்ந்தாய்
அதுவே உன் கடமையென பாடுபட்டாய்

என் மூச்சினில் கலந்தாய்
என்னையும் ஏற்றுக்கொண்டாய்

எனக்கே குழந்தையானாய்
தாயாய் என்னை அரவணைத்தாய்

என் உடனே மரிப்பேன் என்றாய்
மீண்டும் பிறந்தால் உனக்காகவே என்றாய்

பிரிவேன் என்ற சொல்லுக்கு மரணித்தாய்
காதலை உயிர்ப்பித்த தெய்வங்களுக்கு நன்றி சொன்னாய்....

மஞ்சுபாஷிணி · மஞ்சுபாஷிணி Thu Jun 10, 2010 8:42 pm

சிவா wrote:உயிர்க் காதலின் உண்மையை அழகாக விளக்கியுள்ளீர்கள்!

அன்பு நன்றிகள் சிவா.....

மஞ்சுபாஷிணி · மஞ்சுபாஷிணி Thu Jun 10, 2010 8:44 pm

சபீர் wrote:
கலை wrote:இதில் எத்தனை தாய் என்று வருகிறது என்று கவனித்தேன்... உண்மையில் காதலென்பது ஒரு தாய்போல் அரவணைப்பது. அந்த அற்புத சுகத்தை அனுபவத்தை அழகாகப் படம் பிடித்துக் காட்டி இருக்கிறாய் மஞ்சு...!

அருமையான கவிதைக்கு பாராட்டுக்கள் மஞ்சு...!

கருத்தாலமிக்க மிகவும் உருக்கமான உண்மைவரிகள் கொண்ட உங்கள் கவிதை எனக்கு ரொம்ப பிடித்துள்ளது நன்றிக்கா தொடருங்கள்