இன்று கேட்கப்படும் கேள்வியாளர்கள்- நண்பர்கள் அப்புக்குட்டி,கலைநிலா,மற்றும் பவதாரணி அக்கா.

Aathira wrote:

சபீர் wrote:மிக்க நன்றி சபீர்.. ஏன் இந்த கொலை வெறி சபீர்.. என் மீது ஏதாவது கோபம்
இருந்தால் கூறி விடுங்கள். அதற்காக இப்படியெல்லாம் வாழ்த்தி.... [You must be registered and logged in to see this image.]

ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா ஹா நான் இளமை.. சந்தோஷம் பொங்குதே! சந்தோஷம்
பொங்குதே! சந்தோஷம் எங்கும் பொங்குதே!!! ஒருத்தருக்கு இதக் கேட்டா காதுல
பொகையா வரும். [You must be registered and logged in to see this image.]
என்ன அக்கா இப்ப கௌத்துப்புட்டிங்க நான் உண்மையாகத்தான் சொன்னன் அக்கா.என்னுடைய பீலிங்க ஏன் புறியமாட்டங்கிரீங்க [You must be registered and logged in to see this image.].அப்ப நான் சொன்னது பொய்யா உங்கள் பார்வையில ஒருவேல நான்தான் தப்பாசொல்லிப்புட்டேனோ

ஆமா ஒன்று தப்பா சொல்லிட்டீங்க. ஒன்று சரியா சொல்லிட்டீங்க.
ஒரு சந்தோஷம்! ஒரு துக்கம்!
ஒரு சந்தோஷம்.. என் இளமை...நான் இன்றும் டீன் தான்.. [You must be registered and logged in to see this image.]
ஒரு துக்கம்.. 100 வயது வாழ் ஆசி.. (இன்னும் யாரையெல்லாம் துன்பப்படுத்தவோமோன்னு பயம்) [You must be registered and logged in to see this image.] இருந்தாலும் அன்புத்தம்பியின் வாழ்த்து ஆயிற்றே..ஏற்றுக்கொள்கிறேன். [You must be registered and logged in to see this image.]

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் சபீர்

Aathira wrote:

srinihasan wrote:

Aathira wrote:

srinihasan wrote:

Aathira wrote:

srinihasan wrote:

Aathira wrote:நீங்கள் என்னுடைய பதிவை பார்த்தால் தெரியும் என் அக்காவின் முதல் கைக்குழந்தை மறைவு என்று நான் சொல்லியிருப்பது... அதுவும் இது மாதிரியான நிகழ்வுதான்....

குழந்தைக்கு பேதியாக மருத்துவரிடம் கூட்டிச்சென்றோம்... குழந்தையை பரிசோதித்த மருத்துவர் குழந்தைக்கு ட்ரிப்ஸ் (ICUல்)உடனடியாக ஏற்றுமாறு செவலியரிடம் கூற.... ஆரம்பம் ஆகி 30 நிமிடங்கள்தான்... எங்கள் கண் முன்னே பச்சிளம் குழந்தையின் நிறம் நீலநிறமாக மாறியிருந்தது....

என்ன நடந்ததோ? தெரியாது... என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் அவர்களிடம் வாதிட மனமும் இல்லாமல்... மருத்துவமனையை விட்டு வீடு வந்தோம்...

இப்போதுதான் உங்கள் பதிவைப் பார்த்தேன் வாசன். தங்கள் கடமையை ஒழுங்காக் ஆற்றாத் இவர்களுக்கு பொது மக்கள் தனடனை கொடுக்க வேண்டும் அவ்வப்போது. கருத்துக்கு நன்றி..வாசன், [You must be registered and logged in to see this image.]

மன்னிக்கவும் என்னை பொறுத்தவரையில் நான் கூறியது கருத்து அல்ல, என் மனதின் உள்ளே புதைந்திருக்கும் நினைவு.... [You must be registered and logged in to see this image.]

தாங்கள் கூறியிறுப்பது தான் கருத்து என கருதுகின்றேன்...

மன்னியுங்கள் நக்கீரன். வாசன், ஆம் நான் கூறியுள்ளது தான் கருத்து. நாக்கு நழுவியதற்கு விரல் தவறியதற்கு மன்னிக்கவும். [You must be registered and logged in to see this image.]

நடுவராய் இருப்பினும் குற்றம் குற்றமே.... [You must be registered and logged in to see this image.]

நீங்கள் என்னிடம், ............ வேண்டுவது முறையானது அல்ல.... [You must be registered and logged in to see this image.] .

தவ்றிழைத்தமையை நினைத்து மனம் பதறி அரியணையிலேயே உயிர்நீத்த என் பாட்டன் பானடியன் நெடுஞ்செழியன் வழி வந்த தமிழ் நாட்டாமை நடுவர் நான். இன்னும் உயிரோடு இருக்கிறேன்.. [You must be registered and logged in to see this image.]

அன்னையே, எங்களு(ன)க்காக நீங்கள் உயிர் வாழ்ந்தே தீரவேண்டும்.... இறைவன் உங்களுக்கு நீண்ட ஆயுள் வழங்குவாராக....

தவறு மனித இயல்பு... அதனை நான் சிறுபிள்ளை தனமாக சுட்டிக்காட்டிய விதம் தவறாகலாம்... அதற்காக உங்களிடம் மீண்டும் மன்னிப்புக்கோருகின்றேன்.... இச்சிறுவனை நீவிர் மன்னிப்பீராக...

எனக்காக ஒருமுறை கண்மூடி கண் திறப்பீராக (பிழைத்து போகட்டும் என்று மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டு)... எனை மன்னிக்கும் விதமாக...

Spoiler:

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் srinihasan

Spoiler:

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் சபீர்

சபீர் wrote:வாசன் உங்களுக்காக (என் மகனுக்காக) அப்படியே செய்கிறேன்.
உங்களுக்கு எல்லா நலமும் தர வேண்டும் என்று மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டும்,
இறைவனை வேண்டிக் கொண்டும்.. மகிழ்ச்சியாக...

Spoiler:[You must be registered and logged in to see this image.]

Spoiler:

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் srinihasan

srinihasan wrote:

சபீர் wrote:வாசன் உங்களுக்காக (என் மகனுக்காக) அப்படியே செய்கிறேன்.
உங்களுக்கு எல்லா நலமும் தர வேண்டும் என்று மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டும்,
இறைவனை வேண்டிக் கொண்டும்.. மகிழ்ச்சியாக...

Spoiler:[You must be registered and logged in to see this image.]

அதற்து வாசனின் சித்தி

Spoiler:

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் Aathira

சபீர் wrote:நண்பா... யாராவது கேட்டாங்களா... பப்ளிக்.... [You must be registered and logged in to see this image.]

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் Aathira

சபீர் wrote:நண்பா... யாராவது கேட்டாங்களா... பப்ளிக்.... [You must be registered and logged in to see this image.]

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் srinihasan

மஞ்சுபாஷிணி wrote:ஒவ்வொரு வரியையும் நிதானமாக கண்ணீருடன் மனம் பதைக்க படித்து முடித்தேன் பாலா... அப்பாவின் அன்பும் அம்மாவின் அன்பும் சந்தையில் ஹெலி போட்டு குண்டினால் காயப்பட்டவரை அப்பா காப்பாற்ற போனதால் வீட்டுக்கு வர தாமதமாக ஒவ்வொரு வீட்டிலும் பல குடும்பங்கள் இது போல் இருந்து பின் அதுவும் ஆபத்து என்று தெரிந்து பிள்ளையார் கோவிலுக்கு போய் ஒரு மூட்டை அரிசி கொண்டு வந்தால் அதிகம் பேர் அதிகம் நாள் சாப்பிடலாம் என்ற நல்லெண்ணத்தில் நண்பனை கூட்டிட்டு போய் போகும் வழியில் ஆமிக்காரங்க கிட்ட மாட்டியப்பின் நெஞ்சு துடித்தது பாலா... படிக்கமுடியாதபடி நெஞ்சு அடைத்தது..... ஒவ்வொரு நொடியும் நீ கடந்த அந்த நிமிடங்களை இதோ படிக்கும் ஒவ்வொரு நொடியும் நானும் அதை உணர்ந்தேன்.... மரணத்தின் வாசல் வரை சென்று மீண்டு வந்ததுக்கு இறைவனுக்கு கோடி நன்றிகள் பாலா... உன் உயிரின் மதிப்பு என்னால் உணரமுடிகிறது.... இத்தனை நடந்தபின் அந்த வான்ல இருந்து குவியல் குவியலாக பிணங்களை உயிர்போகும்போது என்னென்ன நினைத்தனரோ இறைவா இப்படி ஒரு கொடுமை நடக்கும்னு தெரிந்திருந்தால் இங்கே எங்களுக்கு பிறவியே கொடுத்திருக்க வேண்டாமேன்னு அழுதிருப்பாங்களோ... என்னால நினைக்கவே முடியலை பாலா.... அந்த நேரத்திலும் உன் நண்பன் நகைகளை கழட்டும்போது நீ மனித நேயமுள்ளவனா சொன்ன வார்த்தைகள் எல்லோருக்குமே படிப்பினை அது.... உயிர் பிழைத்து வந்தது எத்தனை பெரிய விஷயம்... அம்மாவின் எத்தனை பூஜை எத்தனை தர்மத்தின் பயனோ என்னவோ நீ மீண்டது.. ஏன்னா ஆமிக்காரங்க கைல மாட்டினால் உயிர் பிழைப்பது சாத்தியமில்லை என்று படித்திருக்கேன்.... இறைவன் உனக்கும் உன் குடும்பத்தினருக்கும் என்றும் நீண்ட ஆயுளும் சந்தோஷமும் அம்மா அப்பாவுக்கு என்றும் உடல்நலத்தையும் கொடுக்கனும்னு வேண்டிக்கிறேன் பாலா.... இறைவனின் ஆசி என்றும் உனக்கு உண்டு....

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் வழிப்போக்கன்

Aathira wrote:பாலன் தங்களின் முந்தைய ஒவ்வொரு பத்வைப் பார்த்த போதெல்லாம் நான் வெகுவாக
வியந்துள்ளேன்.. அவற்றில் இருக்கும் தெளிவான சிந்தனை, யாருக்கும அஞ்சாமல்
சில கருத்துகளை வெளியிடுவது போன்றவற்றைக் கண்டு. இத்தகு கோரமான
நிகழ்வுகளைக் கண்ட பின்பு, வாழ்க்கையில் எதிர்கொண்ட பின்பு இனி எந்த
நிகழ்ச்சி உங்களுக்கு அச்சத்தை உண்டாக்க முடியும்? இத்தகு உத்தம குணம் கொண்ட த்ங்களின் தங்க்ளின் இனிதான வாழ்வுக்கு இறைவனை வேண்டுகிறேன்..

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் வழிப்போக்கன்